ผลการค้นหาคำศัพท์

สัตตาหกรณียะ

สัตตาหกรณียะ

[สัดตาหะกะระนียะ สัดตาหะกอระนียะ] น. กิจที่พึงทำเป็นเหตุให้ภิกษุออกจากวัดไปพักแรมในที่อื่นในระหว่างพรรษาได้ไม่เกิน ๗ วัน เช่นเพื่อไปพยาบาลภิกษุสามเณรหรือบิดามารดาที่ป่วยไข้หรือเพื่อบำรุงศรัทธาของทายก.

ดูคำอื่นๆในหมวด แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน

ความหมายของ สัตตาหกรณียะ จากพจนานุกรมเล่มอื่นๆ

(ศน.) น. การไปค้างคืนนอกวัดในระหว่างอยู่จำพรรษาของพระสงฆ์เมื่อมีเหตุจำเป็น ไปได้ไม่เกิน ๗ วัน.

กำลังโหลดข้อมูล