หยวก
- น. ลําต้นกล้วย เช่น หั่นหยวกต้มกับรำให้หมูกิน บางทีก็เรียกว่า หยวกกล้วยเช่น แพหยวกกล้วย ส่วนในหรือแกนอ่อนของลำต้นเทียมของกล้วย มีสีขาว กินได้ เช่น ต้มหยวก แกงหยวก กาบกล้วย ในคำว่า แทงหยวก
- (ปาก) ไม่แข็งแน่น เช่น มีดเล่มนี้คมมากตัดกิ่งไม้ได้ง่ายเหมือนฟันหยวก ใช้เปรียบผิวที่ขาวมากว่า ขาวเหมือนหยวก.
- น. ชื่อพริกพันธุ์หนึ่งของชนิด Capsicum annuum L. วงศ์ Solanaceae ผลใหญ่ป้อม เมื่ออ่อนสีเหลืองอมเขียว.
ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน