หะหาย

หะหาย

หะหาย

• ว. เสียงร้องเยาะหรือลูกคู่ร้องรับ, ตรงกับคำที่ใช้ว่า ฮะฮ้าย หรือ ฮะไฮ้ (เหมือน หะห้าย).