หิน
- น. ของแข็งที่ประกอบด้วยแร่ชนิดเดียวหรือหลายชนิดรวมตัวกันอยู่ตามธรรมชาติ.
- (ปาก) ว. ยากมาก เช่น ข้อสอบหิน เข้มงวดมาก เช่น ครูคนนี้หิน เหี้ยมมาก แข็งมาก เช่น เขาเป็นคนใจหิน.
- ก. หัน ผัน หรือ ผิน ก็ว่า.
- [หิน หินนะ-] ว. เลว ทราม ตํ่าช้า ใช้ว่า หืน ก็มี เช่น โหดหืน. (ป. ส. หีน).
- [หิน หินนะ-] ว. เลว ทราม ตํ่าช้า ใช้ว่า หืน ก็มี เช่น โหดหืน. (ป. ส. หีน).
ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน