อธิบดี
- [อะทิบอดี อะทิบบอดี] น. ผู้เป็นใหญ่ ผู้ปกครอง หัวหน้า เช่น อธิบดีสงฆ์ อธิบดีผู้พิพากษา
- ตําแหน่งหัวหน้ากรมในราชการ. ว. มีความเจริญสวัสดิมงคล ทางโหราศาสตร์นิยมให้ประกอบการมงคลต่าง ๆ ในวัน ยาม ฤกษ์ ราศี และดิถีที่เป็นอธิบดี ทั้งนี้ตลอดปีนั้น ๆ ตรงข้ามกับโลกาวินาศ. (ป. ส. อธิปติ).
ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน