อบายมุข คืออะไร แปลว่าอะไร ตัวอย่างประโยค จากพจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน

ผลการค้นหาคำศัพท์

อบายมุข

พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถานความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน

อบายมุข

  • [อะบายยะมุก] น. ทางแห่งความฉิบหาย เหตุแห่งความฉิบหาย มี ๒ หมวด คือ อบายมุข ๔ ได้แก่ ๑. เป็นนักเลงหญิง ๒. เป็นนักเลงสุรา ๓. เป็นนักเลงเล่นการพนัน ๔. คบคนชั่วเป็นมิตร กับ อบายมุข ๖ ได้แก่ ๑. ดื่มนํ้าเมา ๒. เที่ยวกลางคืน ๓. เที่ยวดูการเล่น ๔. เล่นการพนัน ๕. คบคนชั่วเป็นมิตร ๖. เกียจคร้านทําการงาน. (ป.).

ดูคำอื่นๆในหมวด แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน

ความหมายของ อบายมุข จากพจนานุกรมเล่มอื่นๆ

ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย อ.เปลื้อง ณ นคร

อบายมุข

  • น. \"ปากแห่งอบาย\" คือ เหตุเครื่องฉิบหาย, ทางแห่งความฉิบหาย, ต้นเหตุที่จะนำไปสู่ความเสียหาย มี ๖ อย่าง คือ ๑. ดื่มน้ำเมา ๒. เที่ยวกลางคืน ๓. เที่ยวดูการเล่น ๔. เล่นการพนัน ๕. คบคนชั่วเป็นมิตร ๖. เกียจคร้านทำการงาน.
(อ่านต่อ...)
กำลังโหลดข้อมูล