อุปนิสัย คืออะไร แปลว่าอะไร ตัวอย่างประโยค จากพจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน
ข่าว
ดูดวง - ตรวจหวย
ไลฟ์สไตล์
บันเทิงครบรส
ความรู้รอบตัว
แนะนำติชม แจ้งปัญหาการใช้งานร่วมงานกับเรา
ติดตาม สนุก
ร้องเรียนเนื้อหาไม่เหมาะสมสงวนลิขสิทธิ์ © 2567 บริษัท อิมเมจ ฟิวเจอร์ (ประเทศไทย) จำกัด
พจนานุกรม
พจนานุกรมทั้งหมด
Select...

ผลการค้นหาคำศัพท์

อุปนิสัย

พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถานความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน

อุปนิสัย

  • [อุปะนิไส อุบปะนิไส] น. ความประพฤติที่เคยชินเป็นพื้นมาในสันดาน เช่น ก่อนที่พระพุทธเจ้าจะเสด็จไปเทศน์โปรดผู้ใดจะต้องทรงพิจารณาถึงอุปนิสัยของผู้นั้นก่อน ความประพฤติที่เคยชินจนเกือบเป็นนิสัย เช่น นักเรียนคนนี้มีอุปนิสัยดี. (ป. อุปนิสฺสย).

ดูคำอื่นๆในหมวด แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน

ความหมายของ อุปนิสัย จากพจนานุกรมเล่มอื่นๆ

ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-อังกฤษ LEXiTRON

อุปนิสัย

  • [n.] habit
  • [syn.] นิสัย
(อ่านต่อ...)

ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-อังกฤษ อ. สอ เสถบุตร

อุปนิสัย

  • [n.] innate character, nature, quality (of a leader)
(อ่านต่อ...)

ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย อ.เปลื้อง ณ นคร

อุปนิสัย

  • [อุ-ปะ-นิ-ไส, อุบ-ปะ-นิ-ไส] (มค. อุปนิสฺสย) น. ความประพฤติที่เคยชินติดสันดาน.
(อ่านต่อ...)
กำลังโหลดข้อมูล