ฮ่อ
- น. จีนพวกหนึ่งที่มีถิ่นฐานเดิมอยู่ทางตอนใต้ของประเทศจีน มีมณฑลยูนนานเป็นต้น จีนฮ่อ ก็เรียก
- ลายเส้นที่เขียนเป็นไพรคิ้ว ไพรปากบนหน้าโขน ประกอบด้วยเส้นสีแดง ดินแดง และสีทอง เรียกว่าลายฮ่อ หรือ เส้นฮ่อ
- ลายที่เขียนเป็นอย่างแถบผ้าสะบัดกลับไปมาใช้เขียนเพื่อแบ่งภาพเป็นตอน ๆ ในงานจิตรกรรมฝาผนังหรือจิตรกรรมภาพพระบฏ เรียกว่า ลายฮ่อ.
ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน