เนียน
- น. กาบหมากที่เจียนให้มนขนาดเท่าฝ่ามือสําหรับตักนํ้าพริกจากครก เปลือกจั่นมะพร้าวสําหรับแซะนํ้าตาลเมื่อเวลาเคี่ยว โดยปริยายใช้เรียกที่สําหรับแซะหรือตัดขนม.
- ว. มีเนื้อละเอียดนุ่มนวล เช่น เนื้อเนียน
- เรียบสนิท เช่น เข้าไม้ได้เนียนดี.
- น. เครื่องมือสําหรับกวดลวดเลี่ยมภาชนะ เช่นปากป้านปากถ้วยให้เรียบ.
ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน