เนื้อ
- น. ส่วนของร่างกายคนและสัตว์อยู่ถัดหนังเข้าไป
- เนื้อวัวหรือเนื้อควายที่ใช้เป็นอาหาร เช่น แกงเนื้อ
- สิ่งที่เป็นลักษณะประจําตัวของสิ่งต่าง ๆ เช่น เนื้อไม้ เนื้อเงิน เนื้อทอง
- ส่วนที่อยู่ถัดเปลือกของผลไม้ต่าง ๆ เช่น เนื้อมะม่วง เนื้อทุเรียน
- สิ่งที่ประกอบกันเป็นตัวอาหาร คู่กับ นํ้า เช่น แกงมีแต่นํ้าไม่มีเนื้อ เอาแต่เนื้อ ๆ
- สาระสําคัญ เช่น เนื้อเรื่อง
- คุณสมบัติของเนื้อทองคําและเงินเป็นต้น เช่น ทองเนื้อเก้า เงินเนื้อบริสุทธิ์
- (โบ) ราคาทองคำเป็นเงินบาทตามคุณภาพของเนื้อทอง เช่น ทองคำหนัก ๑ บาท เป็นราคาเงิน ๘ บาท เรียกว่า ทองเนื้อแปด ถ้าเป็นราคาเงิน ๙ บาท เรียกว่า ทองเนื้อเก้า หรือ ทองนพคุณเก้าน้ำ
- โดยปริยายหมายความว่า ทุนเดิม เงิน ทรัพย์ เช่น เข้าเนื้อ ชักเนื้อควักเนื้อตัวเอง.
- น. ชื่อสัตว์ป่าประเภทกวาง.
ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน