เบิก
- ก. เปิด ใช้ในลักษณะอย่างเปิดผ้าคลุมบายศรีออก เรียกว่า เบิกบายศรี ทําให้กว้าง เช่น เบิกถนนออกไป เบิกท้องร่อง
- ขอให้จ่าย เช่น เบิกเงิน เบิกของ
- นําเข้าเฝ้า เช่น เบิกตัว.
- น. คํากํากับชื่อปีในวิธีนับศักราชของไทยทางเหนือ ตรงกับเลข ๕ เขียนเป็น เปก ก็มี.
ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน