แครง
- [แคฺรง] น. ชื่อหอยทะเลกาบคู่ชนิด Anadara granosa ในวงศ์ Arcidae ตัวป้อม ๆ กาบมีสันและร่อง อาศัยอยู่ตามชายฝั่งทะเลบริเวณที่มีโคลนปนทราย
- ภาชนะสําหรับวิดนํ้า รูปคล้ายกาบหอยแครง ถ้าใช้วิดนํ้าในสวน มีด้ามยาว ถ้าใช้วิดนํ้าเรือ ไม่มีด้าม.
- [แคฺรง] น. ชื่อขิงในหมวดจตุทิพยคันธา เรียกว่า ขิงแครง. (ดู จตุทิพยคันธา ใน จตุ-).
- [แคฺรง] ว. อึกทึก กึกก้อง เช่น อย่างแครงครวญ. (กล่อมช้างของเก่า) สงครามแครง ฟ้งเฟือด. (ม. คำหลวง วนปเวสน์).
- [แคฺรง] ว. ตกแต่ง เช่น ธก็ผลัดแผลงแครงเครื่องอันบริสุทธิ์. (ม. คําหลวง วนปเวสน์). ว. งามพรายแพรว หมดจด ผ่องใส เช่น ธก็ทรงพสตรพาสแครง ดุจแสงสังข์ใสสุทธ. (ม. คําหลวง นครกัณฑ์) อนนธกทําด้วยไหมประไพแครงเครื่องฟ้า. (ม. คําหลวง นครกัณฑ์) พายคํ่าจํารัสแครง ใสส่อง. (ทวาทศมาส). น. ผ้า เช่น นางก็ทรงพัสตราภรณ์ พาดแครง. (ม. คําหลวง นครกัณฑ์). (เทียบ อีสาน แครง ว่า ผ้า ผ้าพันคอชนิดผืนยาว).
- (ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. เห็ดแครง. [ดู ตีนตุ๊กแก (๕)].
ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน