แดก
- ก. อาการที่ลมในท้องดันขึ้นมา เรียกว่า ลมแดกขึ้น
- (ปาก) กิน กินอย่างเกินขนาด (ใช้ในลักษณะที่ถือว่าไม่สุภาพ) โดยปริยายใช้แทนกริยาอย่างอื่นที่มีอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น
- พูดกระทบให้โกรธ โดยยกเอาสิ่งที่อีกฝ่ายหนึ่งชอบขึ้นมาย้อนเปรียบเทียบ.
- (ถิ่น-อีสาน) น. เรียกปลาที่หมักใส่เกลือโขลกปนกับรําแล้วยัดใส่ไหว่า ปลาแดก ปลาร้า.
ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน