แนม
- ก. แกม เช่น ดอกแนมใบ แนบ ชิด เช่น ผลผกาเกิดกับกิ่งก้านระกุแกมแนมใบวิบูลระบัดบัง. (ม. ร่ายยาว มหาพน) โกมลไม่แย้มยังแนมใบ. (อิเหนา)
- แทรกแซมหรือแซงเข้าไป เช่น เอาลิ่มแนมให้แน่น เรือตะเข้แนมทังสองข้าง. (สามดวง)
- แทรกเพิ่มเติม ควบคู่กันไป เช่น นํ้าพริกมีปลาดุกแนม
- เสียดสี ในคำว่า เหน็บแนม.
ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน