แล่ง
- น. มาตราตวงตามวิธีประเพณีของไทยโบราณ ๒ จังออน = ๑ แล่ง และ ๒ แล่ง = ๑ ทะนาน.
- น. รังกระสุน ที่เก็บลูกกระสุนดินดำหรือลูกศร.
- ก. ผ่า ทำให้แตก เช่น แล่งมะพร้าว
- รีดเป็นเส้นบาง ๆ เช่น แล่งเงิน แล่งทอง. ว. เรียกเงินหรือทองที่รีดเป็นเส้นบาง ๆ ว่า เงินแล่ง ทองแล่ง.
ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน