โฉลก
- [ฉะโหฺลก] น. โชค โอกาส
- ลักษณะซึ่งมีทั้งส่วนดีและส่วนไม่ดี ถ้าดีเรียกว่า ถูกโฉลกถ้าไม่ดีเรียกว่า ไม่ถูกโฉลก มักกำหนดด้วยการดูลักษณะ วัดขนาด นับ จำนวน เป็นต้นของคน สัตว์ สิ่งของ ว่าเป็นมงคลหรือไม่เป็นมงคล อีสานเรียก โสก
- ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง โฉลกแรก ก็ว่า.