โศก
- [โสกะ โสกกะ] น. ความทุกข์ ความเศร้า ความเดือดร้อนใจเช่น อันทุกข์โศกโรคภัยในมนุษย์มิรู้สุดสิ้นลงที่ตรงไหน. (อภัย).ก. ร้องไห้ เช่น เขากำลังทุกข์กำลังโศก อย่าไปรบกวนเขา. ว. เศร้าเช่น บทโศก ตาโศก
- แห้ง เช่น ใบไม้โศกเพราะความแห้งแล้ง.(ส.
- ป.โสก).
- ดู อโศก.
- ว. สีเขียวอ่อนอย่างสีใบอโศกอ่อน เรียกว่า สีโศก.
- [โสกะ โสกกะ] น. ความทุกข์ ความเศร้า ความเดือดร้อนใจเช่น อันทุกข์โศกโรคภัยในมนุษย์มิรู้สุดสิ้นลงที่ตรงไหน. (อภัย).ก. ร้องไห้ เช่น เขากำลังทุกข์กำลังโศก อย่าไปรบกวนเขา. ว. เศร้าเช่น บทโศก ตาโศก
- แห้ง เช่น ใบไม้โศกเพราะความแห้งแล้ง.(ส.
- ป.โสก).
ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน