ดริ๊งก์

• ก. ดื่มเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ เช่น เขาชอบมานั่งดริ๊งก์ที่ร้านนี้เพราะบรรยากาศดี
  
  น. เครื่องดื่ม มักหมายถึงเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ เช่น งานเลี้ยงวันนี้มีดริ๊งก์ด้วยไหม
  
  น. ลักษณนามเรียกเครื่องดื่มแก้วหนึ่ง ๆ หรือขวดเล็ก ๆ ขวดหนึ่ง ๆ ที่บริการในสถานเริงรมย์ เช่น คืนนี้ที่ผับมีโปรโมชั่นพิเศษซื้อ ๑ ดริ๊งก์ แถม ๑ ดริ๊งก์ (อ. drink).

คำอ่านดิ๊ง

ชนิดของคำคำนาม (Nouns),คำกริยา (Verbs)