รู้จักโรค "กินไม่หยุด" (Binge Eating) ผลกระทบจากซึมเศร้า-เครียด

Binge Eating หรือโรคกินไม่หยุด เป็นโรคที่ผู้ป่วยมีอาการกินอาหารในปริมาณมาก กินซ้ำๆ ควบคุมพฤติกรรมการกินของตัวเองไม่ได้ โดยไม่มีพฤติกรรมที่พยายามจะลดน้ำหนัก มีสาเหตุหลายอย่าง อาจรวมถึงซึมเศร้า และเครียดได้ด้วย

 
อาการของโรคกินไม่หยุด

ผู้ที่ป่วยเป็นโรคกินไม่หยุด จะมีพฤติกรรมกินอาหารปริมาณมากทั้งๆ ที่ไม่หิว ไม่รู้ตัวว่าตัวเองหิวหรืออิ่มแล้ว ควรหยุดกินได้แล้ว เป็นผลให้น้ำหนักเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว และอ้วนได้ในที่สุด นอกจากนี้ยังมักจะไวต่อความรู้สึกด้านลบจากคนรอบข้างต่อพฤติกรรมที่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงรูปร่างของตน จนทำให้มีอาการซึมเศร้าหรือเครียดตามมาได้อีก 

อาการที่สังเกตได้ ได้แก่

• ผู้ป่วยมักรู้สึกละอาย หรือ รังเกียจตนเองหลังจากรับประทานอาหารปริมาณมาก
  
  
• อารมณ์ซึมเศร้าหรือวิตกกังวล
  
  
• รับประทานอาหารมากจนถึงจุดที่ไม่สบายตัว หรือ รู้สึกทรมาน
  
  
• รับประทานอาหารต่อไปเรื่อยๆ โดยไม่อาจหยุดได้
  
  
• มีความรู้สึกที่ไม่อาจควบคุมการรับประทานอาหารได้
  
  
• รับประทานอาหารในช่วงกลางดึก
  
  
• มีการซ่อนอาหารไว้รอบบ้าน เพื่อเตรียมตัวที่จะกินได้ทุกที่ทุกเวลา
  
  
• น้ำหนักตัวขึ้นลงไม่คงที่
  
  
• มีความลำบากใจ และ พยายามหลีกเลี่ยงการมีเพศสัมพันธ์
  
  
• มีลักษณะของความมั่นใจที่ลดลงผิดปกติ

 
วิธีรักษาโรคกินไม่หยุด

การรักษาทางจิตใจมีประสิทธิภาพในการรักษาใกล้เคียง หรือเหนือกว่าการใช้ยา ดังนั้นแพทย์อาจพิจารณาการรักษาทางจิตใจควบคู่ไปกับการใช้ยา เพื่อประสิทธิภาพในการรักษาดียิ่งขึ้น

• รักษาโดยปรับเปลี่ยนที่แนวคิด และ พฤติกรรม การกินโดยมีเป้าหมายที่การลดความถี่ของ binge eating ลดการกินอาหารที่พลังงานสูง รวมถึงการมองภาพลักษณ์ตนเอง (self image) ของผู้ป่วยให้ดีขึ้น
  
  
• จัดการกับปัญหาเกี่ยวกับสภาพจิตใจขณะนั้นเช่นภาวะซึมเศร้า และ ความขัดแย้งในจิตใจของผู้ป่วย รวมถึงความขัดแย้งของผู้ป่วยเองกับสิ่งแวดล้อม

หากมีอาการดังกล่าว หรือพบเห็นคนรู้จักที่มีพฤติกรรมการกินที่ผิดปกติ ควรแนะนำให้พบแพทย์โดยด่วน