รักษาศีลเป็นประจำ จะดูดซับสิริมงคลทั้งหลายเข้าหาตัว

การพยายามรักษาศีลให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้และจะดีที่สุด หากถือศีลไว้ตลอดเวลา ซึ่ง ศีล แปลว่า ปกติ เป็นสิ่งที่ต้องพึงระวังรักษาให้เหมาะสมตามเพศและฐานะ และมีหลายระดับแต่บุคคลธรรมดาอย่างเรา ๆ ท่าน ๆ ขอให้บำเพ็ญศีล 5 อันเป็นศีลประจำของ มนุษย์ให้ได้ ก็นับว่า ยอดเยี่ยมและประเสริฐแล้ว

ศีล 5 ประกอบไปด้วย การละเว้นจากการตัดชีวิต ( ปาณาติปาตา เวระมณี) การละเว้นจากการลักทรัยพ์ ( อะทินนาทานา เวระมณี) เว้นจากการผิดประเวณีใด ๆ ( กาเมสุมิฉาจารา เวระมณี) เว้นจากการพูดโกหก ( มุสาวาทา เวระมณี) และเว้นจากการเสพของมึนเมาให้โทษ ( สุราเมระยะมัชชะปะมาทัฎฐานา เวระมณี)

คำว่า มนุษย์แปลว่า ผู้ที่มีน้ำใจอันประเสริฐ คุณธรรมปกติของมนุษย์เราจึง เป็น ศีล 5 ในสมัยพุทธกาลคนถือ ศีล 5 กันเป็นปกติและเป็นมนุษยธรรมส่วนหนึ่งที่คนเราทุกคนจะขาดไม่ได้เลย ไม่เช่นนั้นก็จะดำรงอยู่ในสังคมได้อย่างยากลำบาก

หากต้องการนำสิ่งที่เป็นสิริมงคลเข้าหาตัวมาก ๆ ศีลที่เรารักษาได้ ก็จะเป็นพลังให้เราดูดซับสิ่งดี ๆทั้งหลายเข้ามาได้เช่นกัน เมื่อ รักษาศีล ได้ 1 วัน เราก็ได้สิริมงคล คุณความดี บารมี เพิ่มมาอีก 1 วัน หากกระทำได้นานเท่าใด ก็เป็นโอกาสให้ของดี ๆเข้ามาหาตัวได้มากขึ้นเท่านั้น ซึ่ง ผู้ที่เจริญศีลจนถึงขั้นสูงแล้ว จะไม่ยอมแม้กระทั่งแลกด้วยชีวิตหาก ต้องให้เกิดการ “ศีลขาด” หรือ ผิดศีล

ศีล นั้นเป็นความเพียรพยายามที่จะระงับ การเกิดกฎแห่งกรรมในทางที่ไม่ดี (อกุศลกรรม) ซึ่งเป็นกิเลสอย่างหยาบไม่ให้เกิดขึ้น กิเลสนั้น เสมือนของสกปรกที่จะเข้ามาจับยึดตัวเราที่เหมือนฟองน้ำได้ตลอดเวลาหากเราปล่อยใจล่องลอยไปกับกิเลสโดยไม่มีศีลมาคอยล้าง

ศีลจึงเป็นบาทฐานกำลังที่สำคัญที่จะนำเราไปสู่ความเป็นสิริมงคลทั้งหลาย เปรียบเสมือนเราเคยเป็นฟองน้ำที่สกปรกดำด้วยคราบต่าง ๆ ของกิเลสแล้ว มีศีลบริสุทธิ์มาชะล้างให้เราสะอาด พร้อมจะดูดซับสิ่งดี ๆ เข้าตัวได้ไม่จำกัด เราเองจึงต้องพยายามรักษาศีลให้ได้อย่างนั้น รักศีลให้พอๆ กับรักชีวิต เมื่อทำได้ก็จะเกิดความมั่นใจในการสร้างอำนาจและพลังแห่งความดี ได้มากขึ้น เราก็จะมีความสุขมากยิ่งขึ้นและความเป็นสิริมงคลก็จะเข้ามาหาได้ง่ายขึ้นนั่นเอง