คนอวดผี "ต้อม รชนีกร" ขนหัวลุก ผีเดินตามรถ!

จาก "รายการคนอวดผี" ช่วงประสบการณ์ขนหัวลุก “ต้อม รชนีกร” ได้มาเล่าประสบการณ์สยองขวัญ 3 เหตุการณ์ด้วยกัน นอนเชิงตะกอนเผาศพ , นักแสดงผี และ ผีเดินตามรถ ที่เธอไปเจอในขณะถ่ายละครทั้งๆ ที่เธอไม่เคยเชื่อเรื่องผี แต่เป็นคนกลัวผี และมีเหตุการณ์แปลกๆ เกิดขึ้นกับเธอเสมอ

เรื่องแรก “นอนเชิงตะกอนเผาศพ” คุณต้อมเล่าว่าเป็นเหตุการณ์ที่ไปเจอมาตอนถ่ายหนัง ในเรื่องจะต้องรับบทตายท้องกลม เขาให้ไปถ่ายที่วัด ให้ไปถ่ายที่เชิงตะกอน ก็เห็นแล้วล่ะว่าเขาไปเซ็ตโน่นนี่นั่น แต่พอจะถ่ายจริง มีพี่คนนึงเขามาบอกให้ฟังว่า ตรงนั้นหน่ะ คือ เชิงตะกอนจริงๆนะ ที่เขาเอาไว้เผาศพจริงๆ เราก็ เฮ้ย! อารมณ์ไหน คือเขาจะก่อขึ้นมาเป็นเพิงไม้ แล้วแบบทับกับเชิงตะกอนอันจริงๆของเขา เราก็แบบ อย่างนี้น่ากลัวไปไหม แต่ก็ โอเค ต้องทำงาน

ก่อนจะถ่ายทำก็ยกมือไหว้นะบอกว่า ต้อมมาทำงานนะไม่ได้มาลบหลู่ ต้อมขออนุญาตถ่ายทำแล้วกัน ขออย่าให้มีอะไรโน่นนี่นั่น ปรากฏว่าตอนถ่ายทำก็ถ่ายไปได้ด้วยดีไม่มีปัญหา แต่ช่วงที่ก้าวลงมาจากเชิงตะกอนนั้น ซึ่งเขาก็ไม่ได้ทำสูงมากนะคะ

คือประมาณเท้าหยั่งลงมาก็ถึงพื้น ในช่วงที่ต้อมหยั่งเท้าลงมา อยู่ๆขามันก้พองอย่างกระทันหัน ต้อมก็แบบ ซึ่งต้อมไม่ได้กระโดด ต้อมไม่ได้อะไร แค่ก้าวเท้าลงมาอย่างเริ่มแบบไม่ปกติแล้ว ก็เลยขอทีมงานนั่งนิ่งๆตรงนี้หน่อยได้ไหม ก็ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น แต่ว่านั่งไปขาก็เริ่มปวด เริ่มปวดขึ้นเรื่อยๆเหมือนแบบข้อเท้าพลิก เจ็บแบบนั้นเลย ก็เลยขอทีมงานว่า ขอเข้าไปอยู่ในรถละกันนะ พอเข้าไปในรถก็เปิดเพลงสวดมนต์ค่ะ เพลงสวดมนต์ที่จะอยู่ในรถ นั่งอยู่ประมาณครึ่งชั่วโมงได้ อาการก็ดีขึ้น ก็หาย แล้วก็ถ่ายต่อ

วันนั้นคือ ตอนขากลับบ้านนี่ต้อมบอกเลยว่า ต้องมีนิดนึงที่แบบเป็นทริคเวลาจะกลับบ้าน ก็จะบอก ขอไปแล้วนะ ขอไปคนเดียว คนอื่นไม่ต้องมา คือแบบกลัว กลัวจริงๆ เคยมีพี่ๆในวงการมาเล่าให้ฟังว่า อารมณ์แบบที่ไป แล้วขากลับก็ไปๆๆกลับบ้าน ก็มีบางอย่างติดมาด้วย ก็ต้องเอาเขาไปส่งคืน ซึ่งต้อมก็ วันนั้นก็ถ่ายป่าช้าเนาะ กลับมาแล้วมีใครมาก็คงไม่ไหว

ส่วนประสบการณ์ที่สอง "เรื่องนักแสดงผี" คือไปถ่ายละคร ไปถ่ายที่วัด ซึ่งทางเข้าทุรกันดาร วัดที่ไปก็ทุรกันดารด้วย แล้วที่ๆให้ไปนั่งพักมันเป็นศาลาเก่าๆ ซึ้งข้างหลังคุณต้อมก็ไม่รู้เลยว่าเป็นอะไร แต่ว่าช็อตเด็ดตอนนั้นมันอยู่ที่เขาเอาเอ็กตร้ามาเก้าคน แล้วเอามาแต่งหน้าเละ แล้วก็ให้มาเดินวนเวียนอยู่ข้างๆ เรา

พอถ่ายจริงในจอมอนิเตอร์เนี่ยที่ไปนับ คือมีสิบสองคน ก็ไม่รู้ว่าโผล่มายังไงค่ะ มาเพิ่มอีกสาม แต่ตอนนั้นไม่ได้จ้างมาเพิ่มแน่นอน ณ ตรงนั้นมันก็ไกลอยู่นะ คงไม่มีใครโผล่มาสามคนหรอกมั้งที่เกินมา จนมาถ่ายทำละครเสร็จเราถึงได้รู้ว่าที่ๆเรานั่งพัก ที่ๆเรานั่งพิงนั่นคือโลงศพ คือมันมืดมากด้านหลัง เราก็ไม่รู้อ่ะค่ะ (ในเรื่องภูติแม้น้ำโขง)ทุกคนก็แบบ เฮ้ย มาไงอ่ะก็เดินกันแถวๆที่เก็บกระดูก ตรงนั้นหล่ะ แต่ส่วนใหญ่ที่ไปถ่ายละครผี ต้อมก็จะมีพระไป จะเหน็บตามเสื้อด้วย เอวด้วย ก็มีพระไปเต็ม

และอีกเหตุการณ์นึง คือเหตุการณ์ "ผีเดินตามรถ" อันนี้ก็ไปถ่ายละครอีกเหมือนกันค่ะ ตอนนั้นน่าจะประมาณซักตี 3 ตี 4 ตอนนั้นมีเพื่อนไปด้วยสองคนนั่งไป ต้อมเป็นคนขับรถ แล้วอยู่ดีๆเพื่อนที่นั่งข้างหลังก็ถามขึ้น เฮ้ย ต้อม มาอย่างนี้เคยเจอไหม ต้อมก็บอก เหอะ ไม่เคยเจอ ใจก็แบบ ถามทำไมวะ ในเวลานี้ ถามเพื่อ ตอนตีสาม

ต้อมก็บอกแค่ ไม่เคยเจอ แล้วมันก็ถามแค่นั้น แล้วมันก็เงียบไป ต้อมก็ไม่ได้คิดอะไร ขับรถไปเรื่อยๆ เริ่มเห็นผู้หญิงอยู่เกาะกลางถนน จำได้ว่าเป็นผู้หญิงผมยาว ชุดขาวยาว เหมือนชุดนอน ก็ไม่ได้คิดอะไร ก็คิดว่าเวลานี้คนออกจ่ายตลาดก็เยอะแล้ว เขาคงไปจ่ายตลาด แต่พอผ่านเขานี่ เอ๊ะแน่นอนค่ะ เพราะต้องขับมาประมาณ 130-140 แต่เขามาข้างๆกระจกต้อมแบบนี้ เหมือนเขาเดินช้าๆ แต่ว่าต้อมขับรถเร็วมาก มาข้างๆ

ต้อมขับด้วยความเร็วแบบนี้ ต้อมก็มองกระจกหลัง มองกระจกข้าง ต้อมก็ร้อง เห้ย! เพื่อนสองคนก็ทักขึ้นมาว่า เห็นแล้วเหรอ ต้อมก็เลย เออใช่มั้ง ถึงบางอ้อว่าก่อนที่เพื่อนจะถามต้อมว่า มาแบบนี้ เคยเจอไหม คือเขามาให้เพื่อนต้อมเห็นตลอดเลย แต่มีต้อมคนเดียวที่ไม่เห็น เพื่อนสองคนเจอก่อนหน้านั้นแล้ว เขาก็กลัว ก็พูดไม่ออก ก็คงสงสัย มาด้วยขนาดนี้ แกยังขับรถชิวๆอยู่อีกเหรอ ขอบอกว่าตอนนั้นตั้งสติ แต่ขานี่มันสั่นแบบไม่สามารถจะหยุดได้เหมือนกันนะคะ คือกลัว แต่เราเห็นแค่ด้านหลังเขานะคะ คือเขาเดินชิวมาก เดินที่เกาะกลางถนนอย่างนี้ กลัวมากจริงๆ

ขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก คนอวดผี