คนอวดผี "สุเมธ องอาจ" โดนผีตามมาอยู่ด้วย

จาก “รายการคนอวดผี” ช่วงประสบการณ์ขนหัวลุก คุณสุเมธ องอาจ ได้มาเล่าประสบการณ์สยองขวัญด้วยกัน 3 ทั้งเรื่อง ผีเปรตขอส่วนบุญ , ตึกเรียนสยองขวัญ และ ผีตามมาอยู่ด้วย ที่คุณสุเมธได้เจอเรื่องราวต่างๆตั้งแต่เด็กจนโต

เรื่องแรก ผีเปรตขอส่วนบุญ ตอนนั้นผมบวชเณรตอนปิดเทอมใหญ่ ช่วงประมาณ ป.5 ขึ้น ป.6 แล้วทีนี้ วัดที่ไปบวชเณรก็อยู่ในตัวเมืองนะครับ ก็จะมีพระพี่เลี้ยงผมที่เป็นเณรน้อยเลย ตอนนั้นเขาก็จะให้ไปนั่งสมาธิมั่งอะไรมั่ง แต่บังเอิญ ช่วงนั้นผมบวชได้ซักพักละ ซักประมาณอาทิตย์นึงแล้ว เริ่มคุ้นชินกับพื้นที่แล้ว แล้วก็พระพี่เลี้ยงท่านก็ไปสวดศพ เณรก็นั่งสมาธินะ นั่งซะ เห็นผู้ใหญ่ไปนั่งกัน ปกติผมนั่งในกุฏิแหล่ะ เห็นเขาไปนั่งตรงหลังวัดกัน มันจะเป็นรั้วเตี้ยๆ เดินผ่านรั้วไป มองผ่านก็ได้เพราะรั้วมันเตี้ย ก็จะเห็นเป็นโกศเก่าๆบ้างอะไรอย่างนี้ แต่ว่าเป็นระเบียบเรียบร้อยดี หญ้าก็ถางเรียบเตียนดี มันจะมีแท่น ผมก็ไม่รู้ว่ามันเป็นแท่นอะไร ตอนนั้นไม่รู้ แต่ตอนนี้เดาว่าน่าจะเป็นที่ที่วางศพที่จะเผา วัดนี้ยังไม่มีเมรุตอนนั้น

นั่งตอนแรกบรรยากาศมันก็ใกล้จะมืดแล้ว แต่ว่าจะมีแสงจากกุฏินั้น แสงจากเสาไฟ มันก็จะเห็นเป็นต้นไม้ เห็นเป็นอะไรอยู่นะ ก็ยังมีแสงสว่างอยู่บ้างให้เห็นทั่วๆไป ลมพัด จิ้งหรีดร้อง กิ๊กกั๊ดๆ ก็ว่าไป เราก็เริ่มนั่ง นั่งไปซักพัก อยู่ๆมันเงียบ เงียบเหมือนเราโดนอะไรเอามาครอบหู มันวู้ววว เงียบวิ้งเลยฮะ เราก็นึกว่าเราหูอื้อ เราก็เลยกลืนน้ำลายก็ไม่หาย ตอนนั้นสมาธิหลุดละ ก็เลยลืมตา ภาพที่เห็นก่อนจะหลับตามันคือต้นไม้มีแสงเงาอยู่บ้าง อันนี้มันมือ ดำตึ้ดตื๋อเลยครับ เหมือนกับปิดตา เหมือนกับมันมืดสนิทเลยนะ แล้วไอ้เสียงนี้ก็วี้ เสียงที่ผมได้ยินมันเหมือนเสียงลำโพงหอน เหมือนไมค์หอน แต่มันบางๆไมค์หอนมันจะโว้วว หนวกหูใช่ไหมฮะ แต่อันนี้ไม่หนวกหู มันวู้วว แล้วยาวอย่างเนี้ย ไม่รู้ทำอะไรแล้ว ก็เลยหลับตาอีกที ก็สัพเพสัพตา สวดมนต์หาสารพัดอ่ะครับ ก็นึกจนถาถึงบทสัพเพสัพตาไปเรื่อย สักพักลมพัด

เสียงวิ้งหายไปแล้ว ลืมตามาทุกอย่างปกติ นั่นคือประสบการณ์ครั้งแรกที่เจอ เรียกว่าเจอเสียงแล้วกันฮะ แล้วตอนนั้นมันมืดเหมือนอยู่ในโอ่งปิดสนิท มืดเหมือนตามันบอดเลยฮะ เหมือนไปอยู่อีกที่นึงอะไรอย่างนั้นอ่ะ คิดว่าเป็นเปรต ใช่แน่ๆเลยครับ คงเป็นอะไรไปไม่ได้ ถามพระ ก็บอกว่าเปรต เรื่องปกติ เณรไม่ต้องกลัว

เรื่องที่สอง ตึกเรียนสยองขวัญ เรื่องนี้ผมโตขึ้นมาหน่อย อันนี้เข้ามหาลัยแล้ว ตอนนั้นผมเรียนอยู่มหาลัยแห่งหนึ่ง ตึกที่เรียนเป็นตึกที่เก่าที่สุด อาคาร 1 เข้ารั้วไปประตูหน้าจะเจอตึกขวางอยู่เลย ตึกจะขวางถนน แล้วจะมีอุโมงค์ลอดเข้าไป จะมีปีกตึกทางซ้ายทางขวา ผมเข้าไปวันแรกเจอรุ่นพี่คนนึง ซึ่งรุ่นพี่คนนั้นเขาเล่นวงโยธวาทิตมากับผม เขาเห็นผม เอ้า เมธอยู่นี่เหรอ ครับพี่ เออมา มึงมา ก็ลากผมไปหาอาจารย์ภาควิชาดนตรี อาจารย์ครับ ผมได้แล้วครับรองประธานชมรม อยู่ๆก็ได้เป็นรองประธานชมรมดนตรี ได้กุญแจห้องมาเลยห้องดนตรี แล้วห้องดนตรีก็ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นห้องที่เฮี้ยนสุดในตึกนั้นด้วย ห้องมันอยู่สุดของปีกซ้าย พอผมได้กุญแจมาปุ๊บสวรรค์ของผมได้ ผมได้กีตาร์เล่น ผมได้คีย์บอร์ดเล่น ผมได้ฝึกทุกอย่าง

ผมได้นอนที่นั่น 4 ปี นอนไป 3 ปีคนที่นั่นเขาเจอผีกันเยอะแยะ ผมไม่เคยเจอแต่ที่ผมเจอเนี่ยช่วงปิดเทอม ช่วงปิดเทอมผมไม่ยอมกลับบ้าน เพราะว่ามีงานอาจารย์ที่ค้างอยู่ งานที่ว่าก็คือ เป็นเฟรมสีน้ำมัน สีน้ำมันมันไม่สามารถเอาขึ้นรถเมล์ได้ มันแห้งยากด้วย เพราะงั้นพอวาดไปมันแห้งชั้นนึงก็ต้องลงอีกชั้นนึง ก็ต้องทิ้งที่นั่นวาดที่นั่น เอาไว้ห้องดนตรีนั่นล่ะฮะ ไม่มีใครมายุ่ง เพราะปิดเทอม ผมก็วาดรูปไป ผมก็เอะใจทำไมไม่มีใครมาเลย ไม่มีใครแวะมาหาเลย ไม่มีใครอะไรเลย ดูนาฬิกาที่ผนัง 4-5 ทุ่ม ออกมาดีกว่า เดินออกมาอาบน้ำ ออกมาจากห้องปุ๊บทุกอย่างมืด เดินๆไป เดินไปจนถึงจุดที่เลี้ยวอยู่ละ รูปสีน้ำมันที่อยู่ปีกตึกด้านนู้น ผมมาจากปีกตึกด้านนี้ รูปสีน้ำมันประมาณ 30 กว่ารูปมันค่อยๆเปิด พรึ้บๆๆๆเหมือนมีคนวิ่งไล่เปิด ลอยอย่างนี้เลยฮะ ไม่ใช่หมาครับ ไม่มีตัว แสงสว่างมี ถึงมันจะมือ ตรงนี้มืด ตรงนั้นมืด แต่ยังมีแสงสว่าง อื้อหือ มันวิ่งผ่านตรงนี้ แบบพรั๊บๆๆๆวิ่งผ่านไปเลยฮะ ลมไม่มีซักวูบ

ผมถือขันนุ่งผ้าขาวม้า ถือแปรง ไม่มีใครให้หลอกจริงๆใช่ไหม พวกมึงไม่มีใครให้หลอกจริงๆใช่ไหมเนี่ย ผมรำพึงขึ้นมา คือมันไม่มีใครจริงๆอ่ะ ชะโงกหน้าดูพี่ยามก็ไม่อยู่ ไม่มีใครจริงๆตอนนั้น มารู้ทีหลังเขาไปผ้าป่า กฐินกันหมด ผมจะไปอาบน้ำผมก็เกรงใจ จะไปเล่นเราต่อในห้องน้ำเปล่าวะ เอ้อ ยังไม่เหนียวตัวเท่าไร ก็กลับ ไม่อาบน้ำ ปกติไม่กลัว แต่วันนั้นก็แหยงเหมือนกัน พอเจออย่างนี้มันสยองเหมือนกันนะฮะ นั่นคือแบบไม่เจอตัว

เรื่องที่สาม ผีตามมาอยู่ด้วย ครั้งที่ 3 เนี่ยผมโตแล้ว เป็นนักแสดงแล้วด้วย ผมไปเล่นหนังเรื่องนึงของพี่มานพ อุดมเดช ผมไปเล่นเป็นมาเฟียขายยา แล้วมีฉากเลิฟซีน ขึ้นเตียง แก้ผ้า มีผู้หญิงสองคนรุมเรา โอ้โห มีความสุข นัวเนีย แต่เราไม่ค่อยกล้าอะไรหรอก อ้าว ไม่ใช่เราเป็นคนดีใช่ไหม อย่าเผลอเชียวนะ จนกระทั่งสังคัท กลับบ้านเรียบร้อย มันมีกลิ่นหอมซักอย่างติดจมูก อะไรซักอย่าง ซึ่งไม่รู้ มันหอม หอมๆ นวลๆ หอมหวานๆ หอมบอกไม่ถูก หอมเหมือนแป้งเด็ก เหมือนผสมกับพวกจำปา จำปีอะไรอย่างนี้ มันหอมฉุยๆอ่ะ มันหอมอยู่ตรงจมูก ผมคิดไปถึงว่าน้องสองคนนั้นอ่ะ เขาใส่น้ำหอมอะไรมาเปล่าวะ แต่กลิ่นเมื่อกี้มันไม่ใช่อย่างนี้นี่หว่า เดินไปที่รถ สตาร์ทรถแล้ว ขับกลับบ้าน

พอเข้าหมู่บ้าน ผมก็กะแล้วมันไม่ปกติแล้ว มันหอมฉุยอยู่แถวนี้ ถึงหมู่บ้านผมกะว่าเดี๋ยวเจ้าที่เจ้าทาง พระภูมิเขาไม่ปล่อยให้เข้าไปหรอกนะ ยกมือไหว้เจ้าที่เจ้าทาง พระภูมิตายาย มันยังอยู่ จอดแล้วมองบ้านตัวเอง เอาไงดีวะ ผมจอดรถหน้าบ้านมันเป็นทาวเฮ้าส์ ก็พูดขึ้นมาเบาๆ บ้านนี้มีเด็กนะถ้าจะอยู่ ถ้าจะตามผมมาอยู่ด้วยก็อยู่ได้นะ ไม่ว่าให้อยู่ แต่อย่ารังแกน้องนะฝากดูแลด้วย มีอะไรเกิดขึ้นฟืนไฟช่วยดูด้วยนะ ผมพูดก่อนเลย ถ้าจะอยู่ก็อยู่เดี๋ยวทำบุญให้เรื่อยๆ พูดมีเสียงนะ ไม่ว่าผมจะพูดกับสัตว์กับอะไรผมจะพูดมีเสียง

เดินเข้าบ้านไปกลิ่นก็อยู่อย่างนั้นฮะ ขึ้นไปชั้นสองเพื่อที่จะนอน ขึ้นไปปุ๊บ ภรรยาผมก็ลุกจะไปเอาลูกที่ชั้นสามลูกนอนกับยายชั้นสาม พาเอาลงมาไว้กับผม ส่วนเขาจะไปทำกับข้าว เอาเจ้าตุ้งแช่ลงมาชั้นสอง ลูกผมไม่ยอมเข้าห้อง ร้อง เขาก็งง ปกติลูกอยากจะมาเล่นกับผมด้วยซ้ำ ก็เลยเอากลับไปไว้ที่ยาย ให้ยายเอาไปนอนต่อ แฟนผมก็จะลงมาทำกับข้าวคนเดียว เขาก็ลงมาอีกทีเพื่อที่จะเปลี่ยนเอาชุดนอนออก เปิดประตูเข้ามา เขาก็กรี๊ดลั่นตอนนั้นผมไม่รู้ ผมหลับ ผมสะดุ้งตื่น เขากรี๊ดแบบ ว๊ายยๆๆ อย่างนี้เลยนะ ผมต้องลุกขึ้นไปจับ เขย่า ตัวสั่น น้ำตาร่วง ผมก็ถามว่าเกิดอะไรขึ้น เขาก็ว่าเด็กนั่งอยู่บนหัวนอน เด็กนั่งบนคอพี่ เด็กมันนั่งอยู่ เขาเห็นเด็กผู้ชายนั่งอยู่บนหัวนอน ผมตกใจมาก ผมงงมาก เขาเป็นอะไร ผมรัดเลยนะครับ กลัวเขากระโดดเปิดเปิงไป ลงบนไดคอหักกลัวมาก ตอนนั้นคือตกใจเหมือนกัน ตอนนั้นก็ไปเอาถ้วยเปล่าๆมา ถ้วยมา 3 ใบ ใส่ข้าว ใส่อาหาร ใส่ขนม ก็หาถ้วยใส่นมหรือน้ำให้ หรือน้ำแดงให้ เขาบอกจะเลี้ยงจริงๆเหรอ จะไล่มันยังไงก็ไล่ไม่เป็น ก็ไม่ใช่หมอผีนี่หว่า มาก็น่าจะดีล่ะ หอม หอมมาก น่าจะเป็นระดับที่ดีๆอ่ะ เขาก็ยอมไม่ว่าอะไร เขาก็จัดการให้

หลังจากนั้นไปซักเดือนนึง แฟนผมก็ถามสัปดาห์หน้าเนี่ยทั้งสัปดาห์เลยว่าง คิวงานมีอยู่สามงานมันเลื่อนไปงาน แคนเซิลสองงานมันเลยโบ๋ จะไปไหนก็ไปไม่ทัน จะไปเที่ยวก็ไม่ได้ เพราะว่ามันไม่ทันแล้วมันกระชั้น เอายังไงดี เอายังไงดีหว่า ลองขอไอ้ภัทร ผมตั้งชื่อว่า ภัทร ลองขอไอ้ภัทรดิ ให้ข้าวมันกินทุกวัน ขอมันสิ ของานพ่อหน่อย เขางง เขาก็ขอนะฮะ เขาก็ของาน ไปบอกคืนนั้นประมาณ 4 ทุ่ม เขาก็บอกว่า ภัทร พ่อไม่มีงานนะ อาทิตย์หน้าพ่อไม่มีงาน หางานให้พ่อซักงานสองงานสิลูก งานง่ายๆ อัดเสียงก็ได้ เขาก็พูดประมาณนี้ เช้ามาสิบโมงครึ่ง งานเข้า งานเข้ามาสองงาน แล้วหลังจากนั้นทุกครั้งที่มีการขอ ได้ทุกครั้ง ได้งานทุกครั้ง แต่ไม่เคยขอใหญ่ๆ ก็แบบ ขอให้มีงานเข้ามาอย่างนี้ มันมีช่วงโบ๋บ่อย เลื่อนคิวบ้าง ก็น่าจะเป็นกุมารตามมาครับ แล้วมาจากไหมไม่รู้ ด้วยความที่ว่าผมมีเด็กเล็กนะครับ ถามผู้ใหญ่ เขาก็บอกว่า เนี่ยที่มีลูกไง บุญของเมธยังเยอะอยู่ เขาตามกลิ่นมา เขาตามมาอยู่ด้วย แล้วมีอะไรที่วาสนาถึงกัน เขาถึงตามมาได้

ขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก รายการคนอวดผี