อาทิตย์อัสดง x เล่าเรื่องผี GHOST STORIES EP. 11 มากรัก

พบกับ 4 เรื่องสยอง กับความมืดมนที่จะทำให้คุณกลัวคนมากกว่าผี “อาทิตย์อัสดง” ซีรีส์สยองขวัญเรื่องแรกจาก WeTV ทุกวันเสาร์ เวลา 20:00 น. ทาง #WeTVth เท่านั้น เรื่องเล่าสยองขวัญจากทางบ้าน
กดติดตามและกดรูปกระดิ่งเพื่อเป็นกำลังใจให้ด้วยนะครับ

 

เรื่องที่ผมจะเล่าต่อจากนี้ ไม่ได้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับผมเองนะครับ แต่เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับ เอก เพื่อนสนิทของผมครับ เอกมันเป็นคนหน้าตาดีครับ เป็นคนหล่อ ที่มีการงานมั่นคง และสาว ๆ ก็ดูจะหลงเสน่ห์มันได้ง่าย ๆ เลย แต่เพราะว่ามันได้เจอกับผู้หญิงคนหนึ่งที่ชื่อ แคท ก็เลยทำให้ชีวิตของมันเปลี่ยนไปจนมาถึงทุกวันนี้ครับ

เรื่องราวนี้มันเริ่มต้นขึ้นเมื่อตอนที่ เอก และผมออกไปคุยงานกับบริษัทคู่ค้า ซึ่งเป็นบริษัทใหม่ที่จะร่วมงานกันครับ เจ้าหน้าที่ที่เราเจอวันนั้นคือ แคท และน้องไหม ซึ่งเป็นทีมที่มาคุยและดีลงานกับทีมของผม แคท เป็นผู้หญิงที่ไม่ได้สวยมากครับ แต่ก็มีเสน่ห์ในแบบผู้หญิงทำงานเก่งคนหนึ่ง และเพราะแบบนั้น มันเลยทำให้เอกเริ่มที่สนใจและจีบแคท ซึ่งผมเองก็ไม่ได้สนับสนุนอะไร เพราะรู้อยู่แล้วว่าเอกมันไม่จริงจังกับใคร และไม่เคยจริงใจกับผู้หญิงคนไหนเลย //...มึงจะทำอะไรก็ทำ แต่อย่าให้กระทบกับงานก็พอ...// ... //...คนนี้กูรู้สึกพิเศษว่ะ...// ... //...มึงก็บอกกับกูพิเศษทุกคน...// หลายครั้งที่เอกมันบอกกับผมแบบนี้ และผมเองก็เบื่อที่จะฟังมัน แต่ครั้งนี้มันพูดย้ำ ๆ ซ้ำ ๆ ว่า แคทเป็นคนพิเศษ และเป็นคนที่ใช่สำหรับมันมาก มันก็แปลกกว่าทุกครั้ง ที่มันตามจีบใครแล้วจะชอบปิดเกมเร็ว ๆ และเลิกรากันไป แต่กับคนนี้ เอก มันกลับยอมทุ่มเวลา และรอได้อย่างที่ไม่น่าเชื่อ ทุก ๆ ครั้งที่ผมได้ยินว่ามันไปกินข้าว หรือไปเที่ยวกับแคท ก็ดูเหมือนมันจะมีความสุขมากกว่าทุก ๆ ครั้ง ซึ่งเป็นเรื่องที่ผมไม่ค่อยอยากจะเชื่อสักเท่าไรว่ามันจะจริงจัง แต่เวลาก็เป็นเครื่องพิสูจน์ได้ดี เพราะมันตามจีบแคทอยู่เกือบ ๆ ปี กว่าที่สองคนจะตกลงเป็นแฟนกัน //...ของที่กูฝากซื้อ มึงซื้อมาแล้วใช่ไหม...// ... //...มึงแน่ใจนะว่ามึงจะตัดสินใจเลย พึ่งจะรู้จักกันเอง...// ... //...คนนี้นี่แหละ แม่ของลูกกู เรื่องเวลาไม่สำคัญเลยว่ะ แค่รู้สึกใช่ก็น่าจะพอแล้ว...//  ผมได้ฟังที่เอกมันพูดแล้ว ก็รู้สึกเลี่ยน ๆ อยู่บ้างครับ แต่ที่รู้สึกมาก ๆ เลยก็คือ มันเปลี่ยนไปอย่างชัดเจน เพราะไม่ว่าอะไร ๆ ก็จะเป็นแคทไปเสียทุกอย่าง ต่างจากคนเดิม ๆ ที่เคยเจ้าชู้ มากรัก ติดพันผู้หญิงมากหน้าหลายตา กลายเป็นผู้ชายรักเดียวใจเดียวไปได้ ภายในช่วงเวลาไม่กี่เดือนที่ได้เจอกับผู้หญิงคนหนึ่งที่หน้าตาดีในระดับปานกลาง ไม่ได้สวยแบบที่ต้องร้องว้าว เหมือนกับก่อน ๆ ที่มันเคยคบมา และครั้งนี้สิ่งที่มันขอให้ผมช่วยก็คือ เรื่องของขวัญในวันครบรอบที่คบกันในเดือนล่าสุด ที่เป็นแหวนเพชรหลายกะรัต ผมถามย้ำกับเอกก่อนที่มันจะออกจากที่ทำงาน ว่ามันแน่ใจใช่ไหมที่จะขอหมั้นกับแคท มันก็ยืนยันพร้อมกับท่าทางที่หนักแน่น จนผมแทบไม่อยากจะเชื่อตัวเองเลยว่า มันจะเป็นเอามากขนาดนี้ //...มึงชัวร์แน่เหรอว่ะ กูว่ามันอาจจะเร็วไป...// ... //...ไม่เร็วไป กูมั่นใจ เลิกถามย้ำ ๆ ได้แล้ว มึงรอดูเองล่ะกัน...//  พูดจบ มันก็แยกกับผมไปที่รถของมัน ผมเองก็มองตามมันด้วยความเป็นห่วง และรู้สึกว่ามันแปลก ๆ แต่ถึงอย่างนั้นผมก็คงต้องยินดีถ้าหากว่า แคทตอบตกลงจริง ๆ 

แต่ปรากฎว่าในคืนนั้น มันโทรมาร้องไห้กับผมและบอกกับผมว่า แคท ปฎิเสธมัน และให้เหตุผลว่าเพราะพึ่งคบกัน ผมก็เห็นด้วยกับแคท แต่ก็ทำได้แค่พยายามปลอบใจเอกมัน ผมไม่เคยเห็นมันร้องไห้แบบนี้ จะเรียกได้ว่ามันไม่เคยเสียน้ำตาให้ผู้หญิงคนไหนเลยก็ว่าได้ //...กูว่า มึงเลิกกับแคทดีไหมว่ะ ดูเหมือนเขาจะไม่ค่อยอะไรกับมึงเลย หลังจากที่คบกัน...// ผมพูดออกไปแค่เท่านี้ เอก มันก็ยิ่งโวยวายหนักมากกว่าเดิม และบอกว่าผมมองโลกในแง่ร้ายเกินไป เพราะแคทเป็นคนที่ไม่ค่อยเปิดเผยความรู้สึกมากกว่า แต่มันรู้ดีว่า แคทรักมันมากแค่ไหน ผมเองก็ปล่อยเลยตามเลยไป ให้มันเสียใจร้องไห้ให้พอ เพราะคิดว่าวันต่อ ๆ ไปมันก็คงจะหายเอง และก็เป็นอย่างนั้นจริง ๆ ครับ มันกลับไปดีกับแคทเหมือนเดิม แถมยังทำตัวดีมากกว่าเดิม รีบทำงาน รีบออกจากออฟฟิศไปรับแคทส่งที่บ้าน ซึ่งอยู่คนละฟากเมืองกับมันทุก ๆ วัน และเวลาที่ไปไหนมาไหน เฮฮาด้วยกันกับผมก็ลดน้อยลงไปตามอย่างที่ควรจะเป็น แต่ผมก็ไม่ได้เรียกร้องอะไร เพราะเข้าใจว่า มันมีแฟนและแฟนก็สำคัญมากกว่าเพื่อนอยู่แล้วในบางครั้ง แต่ที่ผมรู้สึกไม่โอเคเลย ก็เพราะมันกลายเป็นคนละคนกับที่ผมเคยรู้จัก แค่แคทไม่รับสาย หรือ ไปไหนไม่ยอมบอกมันก็กลายเป็นเรื่องใหญ่ เหมือนมันต้องรู้ตลอดเวลาว่า แคทไปไหน ทำอะไรกับใคร เหมือนมันห่างแคทไปไม่ได้เลย มีอยู่ครั้งหนึ่งที่มันโกรธแคทมาก ไม่ยอมรับสาย จนแคทต้องโทรหาผมและมาง้อมันถึงที่ออฟฟิศ ผมก็รู้สึกว่ามันแปลก ๆ ที่ผู้ชายคนหนึ่งจะเป็นได้มากขนาดนี้้ แล้วผมก็ดันไปเห็นอะไรที่ไม่ควรเห็น ผมเจอกับแคทที่ห้างสรรพสินค้าในร้านอาหารร้านหนึ่งที่ผมไปกินกับแฟน แคทมากับผู้ชายคนอื่น ท่าทางสนิทสนม เธอเห็นผมและก็ยิ้มให้ปกติ ผมเลยโทรไปถาม เอก ว่าวันนี้มันไปไหนกับแคทไหม คำตอบที่ได้ ก็คือมันรอแคทอยู่ที่ออฟฟิศ และแคทบอกกับมันว่ายังไม่เลิกงาน แต่จริง ๆ ออกมากินข้าวกับผู้ชายคนอื่น ผมคิดอยู่นานหลายวันว่าจะเล่านี้ให้มันฟังดีไหม สุดท้าย เพราะผมไม่อยากให้เพื่อนถูกหลอก ก็เลยตัดสินใจจะเล่าให้มันฟัง //...มึงอยากให้กูเลิกกับแคทใช่ไหม มึงถึงได้ใส่ร้ายแคทแบบนี้...// ... //...ไอ้เอก กูพูดเรื่องจริง ทำไมมึงไม่ฟังเลย มึงหลงเกินไปรึเปล่าวะ...// ... //...กูไม่ได้หลง แต่กูกับแคทรักกันดี ทำไมต้องทำให้กูเข้าใจแคทผิดด้วย...// ตอนนั้นผมกับเอกก็ทะเลาะกันยกใหญ่ จนผมบอกออกไปว่า ผมจะทำให้เห็นว่า แคทไม่ใช่ผู้หญิงอย่างที่มันคิด ผมเลยตัดสินใจที่จะจีบแคท และแน่นอนครับว่าเธอเล่นด้วย และผมก็ตั้งใจจงใจให้เอกมันมาเห็น และเจอผมกับแคทอยู่ด้วยกัน มันไม่พูดอะไรเลย นอกเสียจากบอกกับผมว่า จะมาเคลียร์และคุยกับผมทีหลัง ขอเคีลยร์กับแคทก่อน //...ไอ้เอก กูบอกมึงแล้วนะว่าแคทไม่ใช่อย่างมึงคิด เขาเล่นด้วยกับกูนะ แต่กูไม่คิดอะไร มึง...// แคทหันมามองผม สายตาของเธอดูโกรธมากที่รู้ว่าผมตั้งใจจะทำให้เอกเลิกกับเธอ แต่มันก็เป็นสายตาที่ผมรู้สึกได้ถึงอะไรแปลก ๆ อยู่เหมือนกัน

ผมเอาเรื่องเอกไปปรึกษาพี่ทศ ซึ่งพอแกได้ฟังเรื่องที่ผมเล่าแล้ว แกก็บอกกับผมว่า //...หลงขนาดนี้ มันโดนของรึไงวะ เห็นนอกใจอยู่ตรงหน้าแท้ ๆ ...// แล้วผมก็ฉุกคิดเหมือนที่พี่ทศว่า เพราะเอกมันไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลย ผมรู้จักกับมันมาสิบกว่าปี ไม่เคยเห็นมันเป็นได้ถึงขนาดนี้ //...สมัยนี้มันยังมีของแบบนี้อีกเหรอพี่ทศ...// ... //...เฮ้ย ยิ่งสมัยนี้ ยิ่งน่ากลัว มันเข้าถึงง่ายกว่าเมื่อก่อนเยอะ ลองดูแววตาดี ๆ คนเล่นของ คนที่มันยุ่งกับผี แววตามันจะไม่ใสเหมือนคนทั่วไป...// ที่พี่ทศบอกกับผมยิ่งทำให้ผมสนใจมากขึ้นไปอีก ผมไม่เคยรู้เรื่องพวกนี้เลย เพราะชีวิตตั้งแต่เกิดมาไม่ค่อยมีโอกาสได้สัมผัสกับเรื่องพวกนี้สักเท่าไร //...แต่กูว่า มึงพามันมาเจอกูหน่อยก็ได้ เดี๋ยวกูช่วยดู...// ... //...ครับ...// ผมรับปากพี่ทศไป โดยที่ยังไม่แน่ใจว่า ผมกับเอกจะกลับมาคุยกันได้เหมือนเดิมไหม แต่วันต่อมา เอกมันก็มาทำงานปกติและพูดคุยกับผมเหมือนไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น พอพักเที่ยง ผมก็เลยขอเวลาคุยกับมันถึงเรื่องที่เกิดขึ้น //...ไม่เป็นไร กูรับได้ แคทเป็นคนดี ใคร ๆ ก็ต้องอยากรัก...//  ผมอึ้งกับคำพูดของเอกมาก ไม่คิดว่าความคิดของคนเคยมากรัก เจ้าชู้ หลายใจมาก่อน จะพูดได้ถึงขนาดนี้ //...เอก มึงบ้ารึเปล่าวะ คนดีที่ไหน เขาจะเล่นด้วยกับเพื่อนแฟนตัวเอง มันต้องปฎิเสธสิว่ะ...// ... //...มึงชอบแคท แต่ทำไมมึงมองแคทแบบนี้ว่ะ เพราะกูเหรอ เพราะแคทมีแฟนเป็นกูอยู่แล้วเหรอ...// ยิ่งได้คุยกับเอก ผมยิ่งรู้สึกมั่นใจว่าที่พี่ทศบอกน่าจะเป็นเรื่องจริง ผมเลยเปลี่ยนเรื่องคุย และชวนมันให้เจอพี่ทศตามที่พี่ทศบอก เย็นวันนั้นกว่าผมจะดึงมันมาได้ก็ยากพอสมควร พอมันมาเจอกับพี่ทศ แกก็พยักหน้าให้ผม ซึ่งผมก็เข้าใจทันทีว่า พี่ทศมั่นใจแล้วว่ามันโดนของ เราสามคนกินข้าวด้วยกัน เอกมันก็มีอาการกระวนกระวายอยู่ตลอดเวลา จนถึงเวลากลับ พี่ทศก็เอาของบางอย่างให้กับเอกไป ซึ่งมันก็รับของและออกจากร้านไปอย่างรวดเร็ว //...เออ มึงรอดูเดี๋ยววันสองวันมันก็ดีขึ้น แต่กูช่วยได้แค่นี้นะ ที่เหลือมึงต้องหาทางเอง...// ... //...พี่ให้อะไรมันไปเหรอครับ...// ... //...ของแก้นี่แหละ แต่กูว่ามันน่าจะเอาไม่อยู่ ท่าทางจะหนัก นั่งกระสับกระส่ายขนาดนั้น กูว่ามันคงทำหุ่น...// ได้ยินที่พี่ทศพูดถึงเรื่องหุ่นแล้ว ผมก็ขนลุกขึ้นมาทันทีเลยครับ และหลังจากนั้นไม่กี่วัน เอกมันก็มีท่าทางเปลี่ยนไปจริง ๆ ครับ จู่ ๆ มันก็มาชวนผมไปดื่ม ไปเฮฮากันเหมือนเมื่อก่อน แต่ไม่ถึงอาทิตย์ดี มันก็กลับไปมีพฤติกรรมแบบเดิมอีก ผมก็เล่าเรื่องนี้ให้พี่ทศฟังเป็นระยะ ๆ แกก็เลยแนะนำให้ผมไปหาอาจารย์ท่านหนึ่ง ซึ่งเก่งเรื่องแก้ของ //...เอ็งแน่ใจ ว่าจะช่วยเพื่อน ไม่กลัวใช่ไหม...// ... //...ครับ...//  ผมตอบอาจารย์ท่านนั้นออกไปด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น ใจก็อยากจะช่วยเพื่อนรักของตัวเองให้ได้ และเพราะไม่คิดว่าจะต้องเจอกับอะไรน่ากลัว ๆ ก็เลยคิดว่าตัวเองยังไหว 

ในตอนทีผมรับของมาจากอาจารย์ท่านนั้นและทำตามที่อาจารย์ท่านบอก ผมก็ได้เจอกับเรื่องแปลก ๆ ที่เหมือนเรื่องบังเอิญหลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการเดินทางที่มีหลายครั้งที่ทำให้ผมรู้สึกว่าตัวเองเข้าใกล้ความตายอย่างไม่น่าเชื่อ และเรื่องที่น่ากลัวมาก ๆ ก็คือ สิ่งที่ตามติดผมมา ตอนที่ผมออกต่างจังหวัดไปนอนค้างที่โรงแรม //...จองไว้สองห้องใช่ไหมครับ...// ... //...เปล่าครับ ห้องเดียว...//  พนักงานต้อนรับมองหน้าผมแปลก ๆ และชะเง้อหน้าไปมองที่ข้างหลังของผม //...เอ่อ ลูกค้านอนในห้องได้ไม่เกินสองท่านนะครับ ถ้าต้องการพักห้องเดียวกัน ต้องเสียค่าใช้จ่ายเพิ่ม แนะนำให้เพิ่มห้องจะดีกว่านะครับ...// ... //...เอ่อ...แต่ผมมาคนเดียวนะครับ...// ผมยืนยันคำเดิมออกไป แต่พนักงานต้อนรับก็ยังยืนยันเหมือนเดิมว่าถ้าจะห้องเดียวก็ต้องจ่ายเพิ่มเพราะนอนกันหลายคน จนผมต้องเสียงดังและบอกว่าผมมาคนเดียว อย่าเล่นกับผมแบบนี้ผมไม่ชอบ พนักงานเลยหันไปมองที่คอมพิวเตอร์อยู่ห่างออกไป และเดินไปที่คอมพิวเตอร์นั้นซึ่งดูเหมือนจะโชว์กล้องวงจรปิดอยู่ พนักงานเดินกลับมาหาผม หน้าของเขาซีดไม่พูดจาอะไร จัดการทำห้องให้ผมและยื่นกุญแจให้อย่างเงียบ ๆ //...นี่ครับ กระเป๋าลูกค้าจะนำขึ้นไปเองหรือจะให้ทางเรานำไปให้ครับ...// ... //...เดี๋ยวผมจัดการเองครับ...// ผมเดินพ้นออกมาจากเคาน์เตอร์ได้ไม่นาน ก็ได้ยินเสียงร้องของพนักงานผู้หญิงตะโกนบอกว่า พนักงานคนที่ทำเรื่องห้องพักให้ผมเป็นลม ผมหันไปมองแล้วก็รู้สึกแปลก ๆ และขนลุกขึ้นมาเป็นระยะ ๆ แล้วคืนนั้น ผมก็รู้ว่าผมไม่ได้นอนคนเดียวจริง ๆ ครับ เพราะในตอนที่ผมสะลึกสะลือตื่นขึ้นมาอยากจะลุกไปเข้าห้องน้ำ ผมก็เห็นเงาดำ เดินวนเวียนไปมาในห้องเต็มไปหมด เหมือนพวกมันกำลังเดินเพื่อหาจังหวะที่จะเข้าหาผม หรือทำอะไรสักอย่าง แต่เพราะถึงผมจะไม่เชื่อและไม่ค่อยได้ข้องเกี่ยวกับเรื่องแบบนี้ ผมก็พระคู่กายที่ห้อยประจำเอาไว้อยู่ //...ท่าทางจะหนักกว่าที่คิด เอ็งพาเพื่อนมาบวชได้ไหมละ มาบวชที่สำนักพ่อ...// อาจารย์ท่านนั้นพูดกับผม ตอนที่ผมกลับไปหาและเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับผมในช่วงหลังจากที่รับปากว่าจะช่วยแก้ของให้เอกแล้ว ผมกับเอกถึงแม้จะทำงานเจอกันที่ออฟฟิศแต่ก็ยากมากที่ผมจะทำอะไรได้ ซึ่งก็ได้แค่แก้ไปทีละอย่าง และยังไม่เห็นผลมากนัก แต่ผมก็ตัดสินใจที่จะชวนมันมาบวชให้ได้ครับ หรือจะเรียกว่าปฎิบัติธรรมน่าจะดีกว่า //...เออ ก็ดีนะ กูชวนแคทไปด้วยได้ไหม...// ... //...กูว่า มึงมาคนเดียวดีไหม แคทกับมึงทำงานคนละที่กัน จะว่างตรงกันเหรอวะ...// โชคดีที่คำพูดของผมมันน่าคิดตามได้ เอกมันก็เลยตกลงมาปฎิบัติธรรมกับผมคนเดียว แต่ถึงอย่างนั้น ก็เห็นชัดเจนว่ามันละไม่ได้ ติดมือถือ และโหยหาถึงแคทตลอด อาจารย์ท่านนั้นก็พยายามจะพูดให้มันปลงและสนใจที่จะปฎิบัติธรรม และในคืนนั้นเองที่ผมได้เห็นสิ่งที่เรียกว่าผีจริง ๆ ในสถานที่ปฎิบัติธรรมที่ผมกับเอกเข้าไปนั่งสมาธินั้น พอนั่งไปได้สักพัก เอกมันก็นิ่งลง และสายตาของผมที่เผลอลืมขึ้นมา เพราะได้ยินเสียงเหมือนกับคนเดินวนไปวนมาอยู่นอกศาลา ก็ได้เห็นว่ามีดวงวิญญาณหญิงสาว หน้าตาดุดัน เดินวนไปรอบ ๆ ศาลา สายตาของวิญญาณนั้นเกรี้ยวกราด และมันมีหน้าตาคล้ายกับแคทไม่มีผิดไป เพียงแต่ตัวดำไปทั้งตัว สายตาของอาจารย์ท่านนั้นมองตรงที่ผม ส่ายหน้าให้กับผม ผมเลยรีบหลับตาลงอีกครั้ง แต่เพราะเสียสมาธิไปแล้ว เลยทำให้ผมกระวนกระวายไปหมด 

//...ลืมตาเถอะ ไม่ทันแล้ว...// ผมลืมตาขึ้น ก่อนจะเห็นว่าข้าง ๆ ผมนั้น เอกมันนอนหงายหลังอยู่ ผมรีบเข้าไปหามัน และถามอาจารย์ว่าเกิดอะไรขึ้น เขาส่ายหัวไปมาไม่ยอมตอบอะไร ใช่แล้วครับ เอก มันไม่อยู่แล้ว มันเสียชีวิตลงตรงนั้นเลยครับ จู่ ๆ มันก็หัวใจล้มเหลวไปเสียดื้อ ๆ ส่วนแคทเอง ก็หายไปเลย แม้แต่งานศพก็ไม่โผล่หน้ามา //...ช่วยไม่ได้จริง ๆ แรงเกินไป คงสั่งสมวิชามานาน ไม่รู้ว่าที่อยู่ในนั้นจะอยู่มานานแค่ไหนแล้ว ถึงได้ฤทธิ์มากขนาดนี้...// อาจารย์ท่านนั้นพูดกับผมในตอนที่ผมกลับไปที่สำนัก เพระอยากจะปฎิบัติธรรมเพื่อเป็นบุญกุศลให้กับเอก และอีกเหตุผลก็คือ ผมยังมีบางสิ่งตามติดผมอยู่ครับ เลยทำให้ผมต้องมาปฎิบัติธรรมทุก ๆ เดือน  เรื่องเราวนี้มันน่ากลัวสำหรับผมมาก ๆ เพราะจิตใจคนเรา ยากแท้หยั่งถึงจริง ๆ ครับ ใครจะไปรู้ว่า ผู้หญิงคนหนึ่งที่ดูธรรมดา จะร้ายและเป็นหญิงที่มีอวิชาแบบนี้ ยังไงเสียก็อยากให้ฟังเรื่องราวของผมเพื่ออรรถรรสเท่านั้น เชื่อหรือไม่ อยู่ที่ทุกคนจะตัดสินใจครับ ขออโหสิกรรมให้กับเอก เพื่อนของผมด้วย สวัสดีครับ