แบบทดสอบจากญี่ปุ่น! สิ่งที่ไม่อยากให้แฟนเห็น บ่งบอกอดีตอันน่าอับอายของคุณ

เชื่อว่าทุกคนคงเคยมีอดีตอันน่าอับอายกันสัก 2-3 เรื่อง ความทรงจำที่ไม่ว่าจะนึกถึงกี่ครั้งก็ทั้งเขินทั้งอายทั้งตำหนิตัวเองว่าทำลงไปได้ยังไง แล้วอดีตแบบไหนกันนะที่คุณอยากจะปิดบังไว้ให้มิดที่สุด เรามาทำแบบทดสอบจากญี่ปุ่นกัน!

จู่ ๆ แฟนก็มาหาที่บ้าน! ยังไม่ได้เก็บกวาดอะไรเลย คุณจะเก็บสิ่งใดเป็นสิ่งแรก ?

A : เส้นผมในอ่างล้างหน้า
B : จานชามที่ยังไม่ได้ล้าง
C : เครื่องสำอางที่กระจายเต็มโต๊ะ
D : เสื้อผ้าที่ตากอยู่บนราว

การที่คุณไม่อยากให้คนรักเห็น เพราะคุณไม่อยากให้อีกฝ่ายมารับรู้สิ่งที่น่าอับอายของคุณ สิ่งที่คุณจะรีบซ่อนทันที จะแสดงถึงอดีตอันไม่น่าพิสมัยที่สุดของคุณ

A : เส้นผมในอ่างล้างหน้า.. ความคิดเบียว ๆ เพ้อเจ้อ ฟุ้งซ่าน

เส้นผมแสดงถึงความคิดที่เพ้อเจ้อ ฟุ้งซ่าน คุณเคยมีความคิดเบียว ๆ บ้างไหมว่า “ฉันมีบุคลิกที่มืดมน” หรือ “ฉันคือผู้ถูกเลือก” หรือมีโมเมนต์ที่รู้สึกว่าตนเองมีพลังลึกลับและคิดว่าสักวันจะมีใครบางคนมารับคุณไป หากคุณจำได้ว่าตัวเองเคยเบียวขนาดไหนคุณต้องหน้าแดงขึ้นมาแน่นอน เป็นอดีตอันแสนน่าอายที่อยากจะผนึกมันไว้ตลอดกาล ไม่อยากให้ใครรู้เด็ดขาด

B : จานชามที่ยังไม่ได้ล้าง.. โพสต์แสนน่าอายในโซเชียล

จานชามที่สกปรกเปรียบเหมือนเศษซากของโพสต์ในโซเชียลที่หลงเหลือจากในอดีต หากเข้าไปดูใน on this day จะพบว่าเมื่อก่อนคุณโพสต์อะไรแบบนี้ไปได้ยังไง อย่างข้อคิดสะกิดใจหรือมุขเสี่ยวที่คุณคิดเอง นิยายหวานซึ้งที่คุณชื่นชอบ หรือจะเป็นรูปถ่ายท้องฟ้าพร้อมบทกวีเป็นตัวอักษรน่ารัก ๆ แถมเพื่อน ๆ ยังมากระหน่ำกดไลก์กันเต็มไปหมด ถ้าสามารถลบความทรงจำของเพื่อน ๆ ไปให้หมดได้คุณก็คงทำไปแล้ว

C : เครื่องสำอางที่กระจายเต็มโต๊ะ.. รูปลักษณ์ที่เอาใจเพศตรงข้าม

เครื่องสำอางและอุปกรณ์แต่งหน้าที่กระจัดกระจายอยู่บนโต๊ะแสดงถึงจิตวิญญาณแห่งการแต่งหน้าของคุณ เมื่อก่อนคุณน่าจะเคยพยายามแต่งหน้าให้ออกมาน่ารักที่สุดเท่าที่จะทำได้ ใช้เวลาในการติดตา 2 ชั้น ติดขนตาปลอม แต่งไอ้นั่นเติมไอ้นี่จนเต็มหน้าราวกับจะไปเล่นลิเก แต่ในปัจจุบันเทรนด์แต่งหน้าที่ผู้คนนิยมจะค่อนข้างเป็นธรรมชาติและเน้นงานผิว การแต่งหน้าของคุณในอดีตจึงเป็นความทรงจำที่ไม่อยากจะนึกถึง

D : เสื้อผ้าที่ตากอยู่บนราว.. เสื้อผ้าการแต่งกายเฉพาะกลุ่ม

เสื้อผ้าที่ตากอยู่บนราวแสดงถึงคาร์แรคเตอร์ของตัวคุณในอดีต คุณอาจเคยใส่แต่เสื้อผ้าลายหัวกะโหลก หรือย้อมผมสีเจ็บ ๆ ให้เหมือนตัวการ์ตูน ไหนจะชุดคอสเพลย์ของตัวละครแสนรักที่จะทิ้งก็ทิ้งไม่ลง จะใส่ก็ใส่ไม่ได้ แถมยังท่าโพสต์ของตัวละครที่คุณเคยภาคภูมิใจก็เป็นความทรงจำที่น่าอับอายไม่น้อยจนอดสงสัยไม่ได้ว่าทำไปได้ยังไง

ทุกคนล้วนมีอดีตที่ไม่อยากจดจำ แต่อย่างน้อยมันก็เป็นสิ่งเราเคยชื่นชอบ เคยหลงใหลกับมันมาก่อน จนประกอบขึ้นมาเป็นตัวเราในทุกวันนี้ จริงไหมคะ