มีดที่มีวิญญาณ? โดย การะเกต์ ศรีปริญญาศิลป์

หลายครั้ง ความฝันก็เป็นประตูที่พาเราสู่พรมแดนพิเศษได้จริงๆ และหลายครั้ง ในความฝัน ก็อาจจะมีสิ่งที่ปรากฏให้เราทราบได้ในภายหลังว่า เรื่องที่เกิดขึ้นในความฝัน เชื่อมโยงได้ในความจริง

เรื่องผีและสิ่งลี้ลับ ตอน มีดที่มีวิญญาณ?

26 มีนาคม 2561

บันทึกไว้ว่า “เมื่อคืนฝันเห็นพ่อนุ่งชุดขาว ทำพิธีอะไรสักอย่างให้กับชายผู้หนึ่ง ผู้ชายคนนั้น นั่งพนมมือหลับตา แต่ที่หน้าผากมีมีดปักอยู่ 3 เล่ม มีด 2 เล่ม เป็นมีดขนาดเล็ก ประมาณมีดปอกผลไม้ จิ้มปักคาอยู่ ปลายไม่เข้าลึกมาก แต่มีดเล่มกลาง เป็นมีดขนาดใหญ่หน่อย เล่มนี้ปักลึกเข้าไปสักครึ่งความยาวของมีด เหมือนแทงเข้าไปครึ่งทางแล้วก็ค้างไว้ มีเลือดไหลเป็นสายจากหน้าผากผู้ชายคนดังกล่าว (แต่ไม่เห็นหน้าชัด)

ในฝัน นี่ตกใจ เพราะห่วงพ่อขึ้นมาว่า พ่อทำอะไรน่ะ เกิดเขาเจ็บมาก หรือตายขึ้นมาจะทำไง เดี๋ยวเป็นคดีความนะ!

แต่พ่อก็หันมาบอกว่า "ไม่เป็นไรหรอก เขาไม่เจ็บ" และบอกว่า "ของมันทำได้ แบบนี้แหละ ไม่มีปัญหา"

พักหนึ่ง ก็เหมือนว่าเสร็จพิธี แล้วชายคนนั้นก็ลุกจากไป (เหมือนมีดจะหายเข้าไปในหน้าผากจนหมด)

แต่ยังฝันต่อเนื่อง ว่ามีกระดาษเขียนยันต์อีกแผ่น ค่อนข้างใหญ่หน่อย ประมาณว่าตัวเองกำลังได้มา

มีลายเซ็นคนไว้ที่มุมกระดาษด้านบน (ตอนฝันจำชื่อได้ แต่ตอนนี้ลืมไปแล้ว)

และความรู้สึกในฝันประมาณว่า ถ้าได้เป็นเจ้าของยันต์นี้ ต้องเขียนชื่อตัวเองเอาไว้ แล้วจะได้เป็นกรรมสิทธิ์ชัดเจน เป็นผู้มีอำนาจเหนือยันต์แผ่นนั้น

แล้วนี่ก็เซ็นชื่อลงไปจนเต็มที่ว่าง คือเหมือนเซ็นไปเยอะมาก ฟีลประมาณว่า ได้รับกรรมสิทธิ์มาแล้ว ก็จะแสดงความเป็นเจ้าของละ และให้ชัดเจนเลยว่า คนอื่นไม่สามารถเอาไปอ้างทำอะไรได้

 ...ข้างบนนั้น คือความฝันที่เคยบันทึกไว้ เมื่อหลายปีก่อน

สิ่งที่อยากจะเล่าไว้สักนิดก็คือว่า หลายครั้ง ความฝันก็เป็นประตูที่พาเราสู่พรมแดนพิเศษได้จริงๆ และหลายครั้ง ในความฝัน ก็อาจจะมีสิ่งที่ปรากฏให้เราทราบได้ในภายหลังว่า เรื่องที่เกิดขึ้นในความฝัน เชื่อมโยงได้ในความจริง

ดังในเรื่องนี้ สิ่งที่น่าสนใจคือว่า ล่วงมาอีก 1 ปี 3 เดือน 24 วัน (นับจากวันนั้น)

ก็ได้บันทึกไว้ว่า

"ได้มีดมาเล่มหนึ่งวันนี้ ขนาดเหมาะมือกำลังดี ด้ามจับมีความนุ่มเนียน เย็น ละไม อย่างไม่น่าเชื่อ เปิดกล่อง ได้กลิ่นหอมๆ จากสีผึ้งที่เจ้าของเดิมเคลือบไว้ เห็นว่าด้ามทำจากกระดูกช้าง ฝักทำจากซี่โครงช้าง พันไว้ด้วยด้ายแดงขนแพะแคชเมียร์แท้ สำหรับคืนนี้ ได้มีดเสียมืดค่ำ จึงนำเอาไว้ใกล้กับขอสับช้าง อ้ะ นึกได้ ช้างกับช้างสินี่”

ลงวันที่ 22 กรกฎาคม 2562

(เพิ่งมาคิดได้ว่า แม้ขนาดของมีดที่เห็นในฝันกับมีดของจริงที่ได้มาจะต่างกัน และมีดนี้ ได้มาโดยบังเอิญ ด้วยความกรุณาของมิตรบางท่านที่ส่งมาให้ แต่แล้วก็ได้ใช้มีดเล่มนี้สำหรับเรื่องเร้นลับจริงๆ)

รายละเอียดเกี่ยวกับมีด มีว่า

วันหนึ่ง ผ่านไปเห็นโพสต์หนึ่งในเฟซบุ๊ก ประกาศ “ตามหาเจ้าของมีด” ว่ามีใครสนใจรับมีดลงอักขระเล่มหนึ่งไว้บ้าง แต่ทั้งนี้ ท่านว่า “มีดอาจจะเลือกเจ้าของเองด้วยเช่นกัน”

ตอนที่อ่านเจอ ก็เห็นว่ามีคนสนใจอยู่มาก และประเมินว่า น่าจะราคาสูงอยู่ไม่น้อย แต่ก็จึงทิ้งข้อความไว้บ้างว่า “สนใจเช่นกัน” โดยยอมรับว่าไม่ได้คาดหวังอะไรมาก

แต่ปรากฏว่า เจ้าของมีดส่งข้อความมาหา แจ้งว่า “มีดเลือกเจ้าของแล้ว” ท่านจะส่งมาให้ โดยไม่มีค่าใช้จ่ายอะไรเลย

นี่จึงรู้สึกเซอร์ไพรส์มาก และความที่เจ้าของเก่าท่านก็เป็นผู้มีฐานะคนหนึ่ง จึงได้บอกขอบคุณ และตั้งใจว่า หากมีอะไรที่จะมอบตอบแทนแก่ท่านได้บ้างภายหลัง ก็จะยินดีเป็นอย่างยิ่ง

เจ้าของเก่าท่านก็เล่าให้ฟังว่า มีดนี้ มีเจ้าของดั้งเดิม (อีกคนหนึ่ง) เลี้ยงมาด้วยเลือด ทำให้มีดดุมาก ตัวมีดจึงจะมีคราบเลือดติดอยู่ และเก็บไว้นานจนขึ้นสนิมหน่อย

เจ้าของเดิมท่านว่า “ตอนได้มาครั้งแรก กล่องนี่ กลิ่นคาวสาบสางคละคลุ้งพุ่งขึ้นเลย เป็นกลิ่นแบบผีแบบพราย”

แต่เจ้าของเดิมท่านก็มีความรู้ด้านนี้พอสมควร จึงใช้ด้ายแดงแคชเมียร์ผูกไว้ และลงสีผึ้งกำกับจนค่อยๆ เชื่องลง

ส่วนเหตุที่มาประกาศหาเจ้าของใหม่ เพราะรู้สึกว่า “อยู่ด้วยกันไปก็ไม่ได้ประโยชน์อะไร   ไม่ได้ใช้มีดไปทำอะไรแนวไสยๆ อีกอย่างคือรู้สึกว่า *ของมันแรง* เอามาไว้เฉยๆ ก็จะเสียของเปล่า”

ส่วนคนที่อยากได้นั้น หลายคนก็กลัวว่าจะคุมมีดไม่อยู่ เมื่อมีคนที่ใช่ มีดพร้อมจะอยู่ จะจึงส่งมาให้

และแล้วมีดก็มาถึง...

วันที่มีดมาถึงเป็นวันโกนพอดี วันโกนก็คือก่อนวันพระหนึ่งวัน เป็นวันที่ถือว่ามีความแรง ภูติผีปีศาจต่างๆ จะเป็นอิสระหน่อยในวันนั้น พูดแบบบ้านๆ ว่า “ผีมักจะออกมากัน”

เปิดกล่องปุ๊บ ก็ได้กลิ่นหอมก่อนเลย หอมแบบไทยๆ หอมเย็นๆ แต่ก็คิดว่า น่าจะเป็นสีผึ้ง ที่เจ้าของท่านว่าเคยทาสะกดไว้ ก็ส่งข้อความไปบอกเจ้าของเขา และถามเรื่องกลิ่น

เจ้าของเดิมท่านบอกว่า “งั้นมีดน่าจะชอบคุณ เพราะกลิ่นสีผึ้งน่าจะหายไปหมดแล้วแหละ”

แล้วบอกว่าเอาด้ายแดงออกได้

เจ้าของยังบอกอีกว่า “มีดค่อนข้างแรงนะ บางครั้งจะดุ ก้าวร้าว มีความโกรธเกลียดอาฆาตสูง ไม่รู้เพราะเจ้าของเดิมเลี้ยงด้วยเลือดด้วยมั้ย หรือความเป็นมายังไง เพราะไม่รู้ที่มาแน่ชัดเหมือนกัน มีคนให้มาอีกที”

ตกวันรุ่งขึ้น ก็มีเหตุการณ์น่าสนใจเกิดขึ้น คือมีญาติใกล้ชิดหกล้มเข้าเฝือกไป 1 รายในช่วงเช้า

ตกสายๆ แม่บ้านกับแม่ครัวทำงานอยู่ใกล้กัน แม่บ้านกำลังจะตากผ้า ส่วนแม่ครัวทำอาหารอยู่ ทั้งสองคนบอกว่า จู่ๆ ก็มีกลิ่นเหม็นเน่าแรงมาก คละคลุ้งขึ้นมาเต็มๆ จนแม่บ้านปวดหัวไมเกรนขึ้น

แต่ทั้งสองคนก็หาที่มาของกลิ่นไม่เจอ พากันหาว่าอะไรมาเหม็นเน่าก็ไม่มี ต่างบอกว่า กลิ่นเหมือนมาเป็นระลอก คือวูบเหม็นคลุ้งมา พอตั้งใจดมก็หายไป สักพัก กลิ่นก็มาอีก แต่แรงมาก จนหลังจากนั้นแม่บ้านเป็นไมเกรนไปอีก 3 วัน

ตอนที่ได้กลิ่น แม่บ้านกับแม่ครัวก็พากันสันนิษฐานว่า หรือกลิ่นจะมาจากขยะนอกบ้าน หรือจากบ้านเพื่อนบ้าน แต่เท่าที่พยายามตรวจสอบค้นหากันทั่วก็ไม่เจออะไร

นี่ก็เลยเฉลียวใจขึ้นว่า ตอนคุยกับเจ้าของเดิม “เรื่องกลิ่น” คือประเด็นที่ท่านได้กล่าวถึงไว้

พลางอดไม่ได้จะคิดต่อถึงเรื่องญาติที่เกิดอุบัติเหตุกระทันหัน แต่ก็ไม่แน่ใจว่าจะเกี่ยวกับมีดหรือไม่อย่างไร เพราะมันเป็นทั้งความบังเอิญและสัญญาณการบอกอะไรบางอย่าง

ที่สงสัยเพราะ “มีด” ย่อมเกี่ยวพันกับการบาดเจ็บแตกหัก แต่โดยทั่วไป ของๆ เราไม่ควรจะทำร้ายเราหรือคนที่เกี่ยวข้อง นอกจากอยากจะลองดี หรืออยากจะแสดงตัว หรืออีกกรณีกลับเป็นเรื่องตรงข้าม คือเข้าช่วยเหลือ เพื่อให้ผ่อนหนักเป็นเบา จากเจ็บมากก็ให้แค่เจ็บน้อย

(ญาติที่ไปพบแพทย์ได้รับแจ้งว่า ตอนเอ็กซเรย์แล้ว หมอเห็นเส้นขีดบางๆ ที่ข้อเท้า แต่หมอเองก็ไม่แน่ใจว่ารอยเก่าหรือรอยใหม่ ถ้าหายไปเองก็ไม่มีอะไร แต่ถ้าแจ็คพ็อตคือกระดูกร้าว อย่างไรก็ดี ญาติโชคดีที่ไม่ได้ล้มฟาดทั้งตัว เพียงล้มลงแล้วเอามือยันพื้น จนกระดูกนิ้วแตก 3 นิ้วเท่านั้น)

แต่ปรากฏว่า อีกวันถัดมา แม่บ้านที่ไมเกรนกำเริบจากการได้กลิ่นเหม็นปริศนา ก็ลาหยุดงาน และใช้ช่วงเวลานั้นตัดหญ้าในสวน

ระหว่างตัดหญ้า มีก้อนหินพุ่งกระเด็นมากระทบรองเท้าบู๊ทยาง ทะลุผ่านกางเกงยีนส์เข้าไป จนหน้าแข้งถูกเจาะเป็นรู จึงต้องหยุดงานต่ออีกสองวัน

อีกวันต่อมา คนงานคนหนึ่งของที่บ้านก็ลางานไปไถนาบ้าง เกิดเหตุการณ์รถติดหล่ม ลงไปดึงรถ โดนคมของรถไถบาดเข้าที่ขา ลึกเกือบถึงกระดูก ต้องส่งตัวด่วนไปโรงพยาบาลในตัวเมือง

พอมีหลายเหตุการณ์เกิดขึ้นติดๆ กัน นี่ก็สังเกตว่า ผู้คนรอบข้างมักจะได้รับบาดเจ็บกันที่แข้งขา มีอุบัติเหตุเลือดตกยางออกแบบเกือบอันตราย และก่อนหน้านี้ก็ไม่มีเหตุการณ์เกิดติดกันขนาดนี้ จึงอดคิดแว่บขึ้นมาอีกไม่ได้ว่า หรือมีดจะอยากลองดี

จึงลองย้อนกลับไปถามเจ้าของเดิมว่า มีเหตุการณ์เรื่องราวเกิดขึ้นอย่างนี้ๆ มีคนอุบัติเหตุอย่างนี้ๆ โดยเฉพาะญาติใกล้ชิด ถามว่า มีดเคยมีพฤติกรรมแบบนี้มาก่อนหรือไม่ เจ้าของเดิมท่านก็ตอบว่า น่าจะบังเอิญเสียมากกว่า แต่ตัวท่านเองก็เคยได้กลิ่นความเหม็นสาปสาง แต่ก็คอนเน็คกับมีดไม่ได้มากไปกว่านั้น

เช้าวันหนึ่ง จึงลองนำมีดออกมาวางตั้ง และบอกว่า “เอาละ จะอาบน้ำมนต์ให้ ให้อยู่กันดีๆ นะ จะเป็นผีวิญญาณร้ายจากไหนก็ตาม จะมีความโกรธแค้นอาฆาตอะไรก็ตาม ให้มาอยู่แบบสร้างสรรค์กันใหม่ ลดละเลิกพวกความรู้สึกแย่ๆ ไปเสียเถอะ มาสร้างบุญกุศลที่จะทำให้ได้อยู่ดีๆ ดีกว่า แล้วเราจะช่วยให้เจ้าได้อยู่เป็นสุขมากขึ้น”

จากนั้นก็เอามีดวางไว้กับขอสับช้างตามเดิม

แต่ก็มีเรื่องน่าสนใจอยู่ดี เมื่ออาบน้ำมนต์ให้มีดแล้ว เจ้าของเดิมท่านก็ทักมาว่า “ปล่อยวิญญาณในมีดไปแล้วหรือ ดูเขาซอร์ฟลงนะ”

ก็อยากจะสารภาพไว้อย่างหนึ่งว่า ตอนที่ได้มีดเล่มดังกล่าวมา การที่มีเหตุการณ์ต่างๆ เกิดขึ้น และการอาบน้ำมนต์ให้มีดไป ถึงที่สุดแล้ว ตอนนั้นก็ยังไม่อยากจะด่วนปักใจว่ามีดที่ได้มาจะมีอิทธิฤทธิ์จริงหรือไม่อย่างไร เพราะยังฟังหูไว้หู เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง ความที่ไม่ทราบความเป็นมาแต่ต้นด้วย

มันอาจเป็นเพียงมีดธรรมดาๆ ทว่าถูกให้ความหมายจาก “ความเชื่อส่วนบุคคล” ก็ได้?  หรือมันอาจจะไม่ใช่มีดธรรมดาๆ จริงๆ?

หรือหากจะมีจิตวิญญาณดวงใดอยู่กับมีด อาจใช่หรือไม่ใช่จิตวิญญาณดวงเดียวกับที่เจ้าของเก่าบอกก็ได้? ของอย่างนี้เป็นสิ่งที่ยากจะวัดตัดสิน จนกว่าจะมีข้อพิสูจน์ด้วยตนเอง

แต่ก็ไม่คิดเลยว่า จะมีเหตุการณ์ใหม่มาถึง ให้ต้องมองมีดในสายตาใหม่ เร็วกว่าที่คิด

(จะเล่าต่อตอนหน้านะคะ)