ขูดเลขนำโชคเสียงกระซิบจากมีด โดย การะเกต์ ศรีปริญญาศิลป์
เรื่องผีและสิ่งลี้ลับ ตอน เสียงกระซิบจากมีด หลังจากที่ได้รับมีดเล่มนี้มา ก็เกิดเรื่องราวขึ้นมากมาย
สิงหาคม 2562
โทรศัพท์สายหนึ่งโทรเข้ามา บอกว่า “ช่วยเรียกแมวให้หน่อย”
เล่าพื้นเพก่อนว่า มีเพื่อนคนหนึ่ง มักจะมีปัญหาแมวหายออกไปจากบ้าน แต่พอดีว่าเคยไปมาหาสู่กัน สนิทสนมกันดี และเคยมีช่วงได้พบปะแมวของเพื่อนอยู่บ่อยๆ
บางครั้ง เมื่อแมวไม่กลับมา เพื่อนก็จะมาขอให้ *ช่วยเรียกหาแมว* ให้
โดยเป็นการเรียกข้ามอำเภอ เพราะอยู่กันคนละแห่ง ห่างกันเกือบๆ 100 กิโลเมตรได้
วันนั้น ก็เป็นอีกครั้งที่เพื่อนโทรมาว่า แมวที่ชื่อ *ข้าวตัง* หรือที่เพื่อนชอบเรียกว่า *ตังน้อย* ไม่ยอมกลับบ้าน
เพื่อน : หายไป 2-3 วันแล้ว รอบก่อนที่เรียกให้ กลับมาใน 5 นาที แต่ก็หายไปอีกละ ข้าวปลาไม่กลับมากิน
ฉัน : แป้บนะ ติดงาน กำลังดูดวงตามนัดหมาย
(บ่ายจัดๆ เพื่อนมาทักใหม่)
เพื่อน : เรียกหรือยัง แมวยังไม่กลับมาเลย
ฉัน : อ้ะ มัวแต่ทำงาน ขอเวลาอีกเดี๋ยวนะ
(แต่ปรากฏว่า ก็ทำงานติดพันอีกจนได้ จนใกล้ค่ำแล้ว เพื่อนก็โทรศัพท์เข้ามาอีก)
เพื่อน : เรียกหรือยังๆ
ฉัน : (ตายจริง) โอเคๆ จะเรียกให้เลยนะ
ที่ผ่านมา ปกติเวลาช่วยเรียกแมวให้เพื่อน จะใช้วิธีกำหนดคำสั่งให้กับ *ผู้ช่วย* บางตัวในบ้าน ให้ช่วยไปเสาะหาตามให้ แต่ในวันนั้น พอลุกจากโต๊ะทำงาน ก็เหลือบเห็น *มีด* ที่เพิ่งได้มาใหม่พอดี ซึ่งหลังจากได้อาบน้ำมนต์ไป ก็ดูสถานการณ์รอบตัวสงบเรียบร้อยลง
ใจจึงคิดว่า น่าลองใช้มีดในเรื่องเบาๆ น่ารักๆ ดูบ้าง
การไปตามแมว เป็นเรื่องน่ารักอยู่นี่นะ อ้อ และถ้าตามกลับมาสำเร็จ เดี๋ยวจะหาขนมอร่อยๆ ให้กิน
ประมาณ 2 ทุ่มกว่าๆ เพื่อนโทรมาอีกสายหนึ่ง
เพื่อน : แมวยังไม่มาเลย ง่วงแล้วนะ จะปิดบ้านนอนแล้วนะ
ฉัน : อ้าว ยังไม่มาหรือ
ทันใด จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงกระซิบข้างหูว่า
“ยังมาไม่ได้ ไม่สบาย”
ฉัน : (พูดออกไปอัตโนมัติ) แมวยังกลับไม่ได้ ไม่สบาย
เพื่อน : ไม่สบายยังไง
ฉัน : (เออ นั่นสิ ไม่สบายยังไง) เอ...รู้สึกจะไม่สบายน่ะ ฝนตกมั้ยที่นั่น
เพื่อน : ฝนลงนิดหน่อย
ฉัน : งั้นรอหน่อยละกันนะ อาจจะยังออกมาไม่สะดวก ยังไงก็ส่งข่าวนะ
เช้าวันรุ่งขึ้น
เพื่อน : แมวกลับมาแล้วนะ มาเมื่อคืนหลังจากวางสาย
ฉัน : (ดีใจไปด้วย) ดีๆ แล้วเป็นยังไงบ้าง
เพื่อน : เข้าไปนอนบ้านแมวเองเลย
ฉัน : (นึกถึงเสียงที่บอก) ดูหน่อยนะ ว่ามีบาดเจ็บอะไรมาหรือเปล่า
เพื่อน : ไม่น่าจะมีนะ ยังไม่ได้ดูละเอียด แต่ก็ดูเพลียๆ เหมือนตัวรุมๆ จะมีไข้หรือเปล่าไม่รู้
ฉัน : อืมๆ
เพื่อน : แล้วรู้ได้ไงว่าตังน้อยไม่สบาย ?
ชั่วขณะหนึ่ง รู้สึกเหมือนได้เห็นรอยยิ้มของใครสักคนจางๆ แว่บเข้ามา พอเหลียวไปก็เห็นมีดที่วางอยู่บนโต๊ะใกล้ขอสับช้าง นึกอยากรู้ขึ้นมาอีกเรื่อง อยากจะลองเช็คดู
ฉัน : (ถามเพื่อน) เออ ตอนแมวกลับมา ท่าทีเป็นยังไงบ้าง
เพื่อน : เออๆ มันแปลกๆ คือรอบนี้พอเข้าบ้านมา ท่าทางจ๋อยๆ ซึมๆ แล้วมีท่าทางเหมือนกลัวอะไรสักอย่าง มาถึงก็รีบเข้าไปนอน หลับยาวจนถึงเช้าเลย ไม่กวนสักแอะ
ฉัน : อืม...
เพื่อน : เหมือนแมวโดนดุมาเลย
ฉัน : โอเค งั้นก็ดูแลกันไปก่อนนะ พอดีให้ตัวใหม่ไปตาม อาจจะไม่ค่อยคุ้นกัน ตัวนี้ก็ดุๆ หน่อย
พูดจบก็ได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆ เหมือนคนชอบใจอะไรสักอย่าง แต่ในตอนนั้น ใจก็ยังคิดว่า อาจจะใช่หรือไม่ใช่ มันอาจเป็นแค่อุปาทานก็ได้ แต่ก็คิดว่า อย่างไรก็ดี เมื่อแมวกลับมา เดี๋ยวจะหาขนมให้มีดสักหน่อย
ปรากฏว่า มีงานด่วนและงานแทรกเข้ามา เวลาผ่านไปประมาณ 2-3 วัน ยังไม่ได้จัดขนมให้มีดเลย
สำหรับเรื่องการ *จัดขนม* ตามจริงแล้ว ก็เหมือนการ *เซ่น* หรือ * พลี* หรือ *ให้รางวัล* สำหรับกลุ่ม *ดวงจิตวิญญาณ* ที่ให้ช่วยงานการต่างๆ ในลักษณะสิ่งเร้นลับ (ข้อนี้ ต้องบอกก่อนว่า เป็นความเชื่อและวิธีการเฉพาะส่วนบุคคล)
คืนต่อมา เพื่อนโทรศัพท์เข้ามากลางดึก
เพื่อน : นี่ๆ มีเรื่องแปลก
ฉัน : เรื่องอะไร?
เพื่อน : นี่เข้าห้องแล้วนะ เก็บแมวแล้ววันนี้ แต่ตอนนี้กลิ่นดอกซ่อนกลิ่นเต็มห้องเลย
ฉัน : หือ ? กลิ่นมาจากไหน
เพื่อน : ก็นั่นนะสิ ปิดประตูหมดนะ เปิดแอร์ เปิดเครื่องฟอกอากาศ แล้วรอบบ้านไม่มีดอกซ่อนกลิ่นเลย
(ได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆ อีกที)
เพื่อน : อ้าว กลิ่นหายไปละ
ฉัน : (เฉลียวใจขึ้นมา) เออ ยังไม่ได้ให้ขนมเจ้าที่ไปตามแมวเลย มัวแต่ยุ่งเสียสนิท หรือว่า...จะมาเตือน
เพื่อน : เฮ้ย! กลิ่นมาอีกแล้วอะ มาเต็มๆ เลยตอนนี้!
(...เสียงกระซิบข้างหู แมวไม่สบายนะ)
ฉัน : อ้อ แล้วแมวเป็นยังไงบ้าง ตกลงไม่สบายจริงมั้ย
เพื่อน : เออๆ จะถามพอดี รู้ได้ไงว่าแมวไม่สบาย ตกลงมันมีแผลที่คอนะ เป็นฝี แต่ซ่อนอยู่ใต้ขน เหมือนไปโดนอะไรบาดมาก่อนเปล่าไม่รู้ ถึงว่า กินข้าวกินน้ำไม่ได้ นี่พาไปหมอสองสามรอบเลยนะ กว่าจะหาเจอว่าปัญหาอยู่ตรงไหน
(เพื่อนเล่าเพิ่มว่า พาแมวไปหาหมอ 2 รอบแรก หมอเช็คว่าร่างกายปกติดี แต่มีภาวะอ่อนเพลีย น่าจะจากการอดอาหาร แต่จากการตรวจไม่พบบาดแผลอะไร ไม่มีไข้ แต่แล้วหัวค่ำของวันหนึ่ง จู่ๆ น้องแมวก็เดินเข้ามาหา แล้วเงยหน้ายืดคอ พอมองไป ถึงเห็นว่ามีรอยเลือดซึมจางๆ ตรงใต้คาง รีบพาไปหาหมออีกครั้ง จึงสำรวจพบว่ามีฝีขนาดใหญ่ซ่อนอยู่ และเริ่มจะปริแตก ซึ่งอาจเป็นสาเหตุหนึ่งทำให้แมวกินอาหารได้น้อยลง)
จากเหตุการณ์วันนั้น ฉันก็อดคิดไม่ได้ว่า หรือชะรอยว่า *มีด* จะไปตามแมวมาได้จริงๆ แต่ยังไม่ทิ้งลายเซ็นของการเป็นสายโหดสายแข็ง
ยิ่งเมื่อคิดทบทวนย้อนหลังว่า แมวมีทีท่าหวาดกลัวอะไรสักอย่าง ตามที่เพื่อนเล่าให้ฟัง
แต่ระหว่างที่ยังไม่ปักใจเชื่อ ก็มีเหตุให้ได้ใช้ *มีด* อีกหลายเหตุการณ์ และแต่ละเหตุการณ์ก็ให้ผลลัพธ์ที่น่าสนใจ อันทำให้หวนระลึกถึงว่า
เสียงหัวเราะเบาๆ ก็ดี เสียงกระซิบข้างหูก็ดี น่าจะมีที่มาจากมีดนั่นล่ะ
