เชื่อผิดมาตลอด! เกลียดใครอย่าไปกรวดน้ำให้ แต่ควรทำแบบนี้

เชื่อผิดมาตลอด! เกลียดใครอย่าไปกรวดน้ำให้ แต่ควรทำแบบนี้

ได้ยินกันจนชินหู เกลียดใครให้กรวดน้ำให้ ด้วยเชื่อว่าจะช่วยลดทุเลาความโกรธแค้นในใจของตนเองบ้าง หรือได้ผลบุญช่วยลดการกระทำร้าย ๆ ของเขาต่อตนเองบ้าง บางคนก็กรวดในทำนองสาปส่งระบายความอาฆาตแค้นในใจ เรื่องนี้มาทำความเข้าใจกันใหม่ โหรรัตนโกสินทร์บอกเลยว่า “เกลียดใครอย่าไปกรวดน้ำให้” เพราะเหตุนี้

“เกลียดใครอย่าไปกรวดน้ำ เค้าจะยิ่งทรงพลังยิ่งมีอิทธิฤทธิ์”

ปกติหลังทำบุญทำทาน จะมีบทสวดที่ตัดมาจากพระไตรปิฎก เรียกสั้นๆ “ยะถาให้ผี สัพพีให้คน”
บทยถา อุทิศส่วนกุศลให้วิญญาณผู้ล่วงลับ
บทสัพพี อวยพรให้ผู้ถวายทานปราศจากอันตราย
ดังนั้น ถ้าเกลียดใครอย่าไปกรวดน้ำ เค้าจะยิ่งเกลียดเราหนักขึ้น เหมือนไปล้อเล่นว่าเค้าตาย..

หลวงพ่อจรัญ สอนว่า “การให้อภัย เป็นทานชั้นยอดเหนือทานใดๆ” ไม่ใช่เป็นการให้โอกาสผู้อื่นเท่านั้น แต่เป็นการให้โอกาสตัวเราเอง หลุดพ้นจากความทุกข์ใจ ไม่ถูกไฟแห่งความโกรธเกลียดอาฆาตพยาบาทเผาไหม้..

บทแผ่เมตตา ช่วยให้จิตใจสงบสุข..

คนที่จะ “แบ่งของ”ให้ใคร อย่างน้อยต้องมีสิ่งนั้นอยู่บ้าง คือต้องมีความเมตตา ตั้งใจจะยุติความบาดหมางด้วยใจจริง

บทแผ่เมตตาให้ตัวเอง

อะหัง สุขิโต โหมิ
อะหัง นิททุกโข โหมิ
อะหัง อะเวโร โหมิ
อะหัง อัพยาปัชโฌ โหมิ
สุขี อัตตานัง ปะริหะรามิ

คำแปล

ขอให้ข้าพเจ้ามีความสุข
ขอให้ข้าพเจ้าปราศจากความทุกข์
ขอให้ข้าพเจ้าปราศจากเวร
ขอให้ข้าพเจ้าปราศจากอุปสรรคอันตรายทั้งปวง
ขอให้ข้าพเจ้าจงมีความสุขกายสุขใจ รักษากายวาจาใจให้พ้นจากความทุกข์ภัยทั้งปวงเถิด

บทแผ่เมตตาทั่วไป

สัพเพ สัตตา
อะเวราโหนตุ
อัพ๎ยาปัชฌาโหนตุ
อะนีฆาโหนตุ
สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ

คำแปล

สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิดแก่เจ็บตายด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น
จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีเวรแก่กันและกันเลย
จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้เบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย
จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีความทุกข์กายทุกข์ใจเลย
จงมีความสุขกายสุขใจ รักษาตนให้พ้นจากโรคภัยด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้นเถิด