ศาสตร์แห่งการตั้งชื่อตามความเชื่อโบราณ

นับแต่โบราณมา คนไทยสมัยก่อนมีวิธีการตั้งชื่อมงคล สืบทอดกันมายาวนานเหมือนส่วนหนึ่งเป็นการสืบทอดมรดกทางภาษา และวัฒนธรรมแห่งความเป็นไทย การตั้งชื่อของคนไทย จะมีความเชื่อว่า "ชื่อมงคล" นั้นจะช่วยเสริมความเป็นสิริมงคล ส่งเสริมดวงชะตาให้ดี โดดเด่นตามความหมายของชิ่อนั้นๆ ตามหลักโหราศาสตร์ หรือแม้กระทั่งการหวังผลในทางจิตวิทยา เช่น ความไพเราะของชื่อ ดังนั้นหลักการตั้งชื่อของไทยโดยส่วนใหญ่จะยึดหลักตามทักษาซึ่งเกี่ยวข้องกับโหราศาสตร์ไทยด้วยเช่นกัน

ศาสตร์แห่งการตั้งชื่อตามความเชื่อโบราณ

 

คำแนะนำในการตั้งชื่อ

1. การตั้งชื่อให้คำนึงถึงหลักภาษา หมายความว่าชื่อที่จะตั้งจะต้องเขียนถูกต้องตามหลักภาษา มีความหมายดี ข้อนี้เป็นเรื่องสำคัญที่พึงปฏิบัติ ไม่ควรตั้งชื่อที่ไม่มีความหมาย หรือมีความหมายในทางไม่ดี หรือเป็นภาษาวิบัติ โดยส่วนใหญ่จะเน้นที่ความหมายดีเป็นหลัก เพราะเชื่อกันว่าจะส่งเสริมให้คนผู้นั้นดีตามชื่อไปด้วยนั่นเอง

2. ถ้าจะใช้หลักโหราศาสตร์มาเกี่ยวข้อง พึงใช้แค่หลักทักษา คือหลักว่าเกิดวันใด อักษรใดเป็นกาลกิณี หลีกเลี่ยงอักษรกาลกิณีเท่านั้นก็น่าจะเพียงพอ ไม่ต้องให้ความสำคัญว่า หากเป็นชายต้องตั้งชื่อนำหน้าด้วยอักษรวรรคเดช หรือเป็นหญิงต้องตั้งชื่อนำหน้าด้วยอักษรวรรคศรี 

3. ถ้าจะนำตำราเลขศาสตร์มาใช้ ก็ให้ตั้งชื่อที่คิดค่าตัวเลขออกมาแล้วดี ชื่อที่ไพเราะ ถูกต้องตามหลักภาษาบางครั้งอาจอาจมีค่าตัวเลขที่ไม่ดีก็ได้ ดังนั้นหากจะใช้ระบบเลขศาสตร์จริงๆ ควรคำนึงถึงหลักของโหราศาสตร์ ว่าด้วยดาวที่ให้อิทธิพลกับเจ้าชะตาประกอบด้วย ตามหลักที่ว่า ดาวของใครก็เป็นของคนนั้น

4.ต้องไม่ลืมว่า ชีวิตคนเราขึ้นอยู่กับเงื่อนไขปัจจัยหลายๆ อย่าง พระท่านว่าคนเราจะดีเลวอย่างไรนั้น เพราะกรรมที่เราทำไว้ทั้งในอดีตและปัจจุบัน มันจะเป็นแรงส่งที่สำคัญให้ชีวิตเราไปดี หรือไม่ดี มากหรือน้อย แล้วแต่กรรม เรียกว่าเราทำอย่างไรก็จะได้อย่างนั้น

5. การตั้งชื่อ หรือการเปลี่ยนชื่อ สิ่งที่ได้อันดับแรกคือ ได้ชื่อใหม่ เมื่อได้ชื่อใหม่ที่ไพเราะ มีความหมายดี ผลที่ตามมาคือ ความสบายใจ เป็นผลทางจิตวิทยา ทำให้รู้สึกเป็นคนใหม่ พร้อมที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองไปสู่สิ่งที่ดีขึ้น มีความั่นใจในตัวเองมากขึ้น ปราถนาที่จะทำชีวิตให้ดีขึ้น ตามชื่อใหม่ที่ดีขึ้นนั้นเอง