วัดระฆังโฆสิตาราม ตั้งอยูที่ เลขที่ ๒๕๐ ถนนอรุณอัมรินทร์ แขวงศิริราช เขตบางกอกน้อย ด้านหน้าวัด ทิศตะวันออกจดแม่น้ำเจ้าพระยา ฝั่งตะวันตก ตรงกันข้ามท่าช้างวัดหลวงมีท่าเรือข้ามฝากถึงกัน เดิมชื่อว่า"วัดบางหว้าใหญ่" มีมาแต่ครั้งกรุงศรีอยุธยา แต่ได้รับการปฏิสังขรณ์ และยกขึ้นเป็นพระอารามหลวงในสมัยสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช สาเหตุที่ได้ชื่อว่า "วัดระฆัง" เนื่องจากในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช มีการขุดพระระฆังใบหนึ่งมีเสียงไพเราะมาก ซึ่งโปรดให้นำไปไว้ที่วัดพระศรีรัตนศาสดาราม และทรงสร้างระฆังชดเชย ๕ ใบ วัดนี้เป็นพระอารามหลวงชั้นโท เป็นวรมหาวิหารที่มีความสำคัญมาก เนื่องจากเคยเป็นสำนักแห่งสมเด็จพระสังฆราชและสมเด็จพระราชาคณะ ในสมัยรัตนโกสินทร์หลายองค์ มีพระอุโบสถซึ่งมีภาพจิตรกรรมฝาผนังที่งดงามมาก พระวิหาร หอระฆัง และพระปรางค์ก็น่าชมเช่นกัน วัดนี้มีชื่อเสียงมากอีกอย่างหนึ่ง เนื่องจากเคยเป็นที่ประทับของ "สมเด็จพระพุทธาจารย์ (โต พรหมรังสี)" พระเถระผู้แตกฉานในพระไตรปิฎกและทรงคุณทางวิปัสสนา พระเครื่องสมเด็จวัดระฆังของท่านเป็นที่นิยมว่าศักดิ์สิทธิ์ล้ำค่ายิ่ง
กดเพื่อเขย่าเซียมซี