อาหารง่ายๆ สไตล์ “เรย์ แมคโดนัลด์”
เรื่อง : ณัฐธพัฒน์ วรมิศร์ / ภาพ : วัจนนท์ ภาคะ
หากท้องฟ้าคู่กับผืนน้ำ ชีวิตเรย์ แมคโดนัลด์ก็คงคู่กับการเดินทาง... เรามักได้เห็นเรย์ตามรายการท่องเที่ยวอยู่บ่อยครั้งจนชินตา ราวกับว่าเขาและโลกกลมๆ ใบนี้เกิดมาเพื่อกันและกัน ระยะเวลากว่า 30 ปีในชีวิตของเรย์ท่องเที่ยวแบ็กแพ็กมากว่า 70 ประเทศ สำหรับเราแล้วถือเป็นประสบการณ์ล้ำค่าที่ไม่ใช่ใครก็สามารถทำได้
ตลอด 2 ชั่วโมงที่ได้นั่งสนทนากัน ทั้งหน้าตา ทรงผม เสื้อผ้า และความคิด ทำให้เรารู้สึกว่าเขาหลอมรวมเข้ากับธรรมชาติอย่างแนบเนียน ทุกๆ อย่างดูง่าย สบาย ไม่ประดิษฐ์ เป็นเสน่ห์เฉพาะที่มีแค่ผู้ชายคนนี้ที่เราเองก็ไม่เคยเห็นจากใคร โชคดีที่ครั้งนี้คิวเราตรงกันเลยได้แลกเปลี่ยนพูดคุยในสิ่งที่เรย์ไม่ได้พูดที่ไหนบ่อยๆ นั่นคือเรื่องอาหาร ถึงแม้เรย์อาจไม่ใช่นักชิมตัวยง แต่การเดินทางไปในที่ต่างๆ ทำให้เขาได้เจอเมนูหลากหลายรูปแบบซึ่งเราว่าน่าสนใจ
จากนี้ไปจะเป็นบทสนทนาระหว่างเรากับเรย์
อาหารสำหรับเรย์ “เราบอกตรงๆ ว่าไม่ใช่สายอาหารเลย ไม่ใช่ว่ากินยากนะ มีอะไรก็กิน แต่ไม่ได้แสวงหาว่าจำเป็นจะต้องไปลอง จำเป็นจะต้องไปกิน เรากินเพื่ออยู่จริงๆ เราจะไม่ได้อินกับอะไรที่ถูกประดิดประดอยมากเท่าไร ครัวก็ไม่ค่อยเข้า อย่างผมซื้อกินสะดวกกว่า การทำอาหารมันมีขั้นตอนมาก ถ้าไม่ได้รักจริงสุดท้ายจะไม่มีอารมณ์ไปหาวัตถุดิบ เตรียม ทำ แล้วก็วนมาถึงในสิ่งที่เราไม่ชอบมากที่สุดนั่นคือการล้างจาน
“ตอนเด็กๆ เคยเรียนทำอาหารอยู่ช่วงหนึ่ง เมื่อสมัยเรียนอยู่อังกฤษหลายปีที่แล้ว มันมีวิชาชื่อ Home Economics เรียนรู้เกี่ยวกับเรื่องในครัวทั้งหลาย เราก็นึกว่าเป็นวิชาที่ค่อนข้างง่าย วันๆ คงไม่ต้องทำอะไร ก็ทำอาหารไป แต่จริงๆ คือคิดผิด ทำอาหารน้อยมาก เวลาหมดกับการคิดเมนู ตวงเครื่องปรุง ส่วนผสม เมนูนี้ทำเพื่อใคร คนแก่ นักกีฬา เด็ก แคลอรีเท่าไรต้องวัดออกมา ตัวเลขกลับมาหลอนผมอีกแล้ว คือไม่อยากคิด อยากทำอย่างเดียวเลยไม่รอด รายละเอียดมันเยอะจริงๆ ทำให้ผมชื่นชมและยกย่องคนทำอาหาร
“ใจเคยอยากทำรายการเกี่ยวกับอาหารเหมือนกัน เพราะมีหลายอย่างที่เราข้องใจ อาหารเดี๋ยวนี้ทันสมัยมากขึ้น ดูที่คริต (เพื่อนซี้ คุณชาคริต แย้มนาม) ทำ มันคล้ายกับงานศิลปะที่กินได้ เคยไปร้านมิชลินสตาร์ที่ฝรั่งเศสกับมัน รู้สึกว่าอาหารกินแล้วครบทุกโสตประสาททั้งภาพที่เห็น วิธีการ รสชาติที่ผสมผสาน เชฟทำสนุก ทุกอย่างเต็มไปด้วยไอเดีย แอบแอ็บสแตร็กส์ด้วยเหมือนกัน แต่สุดท้ายไม่ใช่ทาง ผมก็ออกไปซื้อฮอตดอกข้างนอกอยู่ดี”
มุมมองอาหารแต่ละประเทศ “ทุกอย่างที่เรากินเข้าไปค่อนข้างเบสิก อะไรที่สะดวกกินเข้าปากแล้วกลืนง่ายๆ ผมก็โอเคแล้ว ชอบอะไรที่เป็นเหมือนอาหารเด็ก คืออีกนิดเดียวก็สามารถเอาหลอดดูดได้ ยกเว้นพวกกุ้ง ปูที่แพ้ เวลาผมเดินทางไปตามที่ต่างๆ ผมชอบสังเกตสำเนียงเสียงภาษาที่มันค่อยๆ เปลี่ยนไป เช่นเดียวกันกับอาหารที่เห็นถึงความเฉลียวฉลาดและไอเดียของคนแต่ละประเทศที่พยายามจับวัตถุดิบที่มีมาเสริมปรุงแต่งให้อร่อย โดยเฉพาะโซนเอเชียอย่างบ้านเรา ผมว่ามีอะไรแปลกๆ และเร้าใจค่อนข้างเยอะ มีจินตนาการในการปรุงหรือผสมสร้างรสชาติอาหารจนเกิดเมนูใหม่ขึ้นได้อย่างไม่น่าเชื่อ”
เมนูแปลกที่เคยลอง “เวลาทำรายการผมถูกบังคับให้ลองหลายอย่าง บางอย่างพูดไม่ได้ แต่ที่พูดได้คือเนื้อวาฬ ปลาปักเป้า ลิ้นวัวซาชิมิเคยกินที่ประเทศญี่ปุ่น แล้วก็มีอีกเมนูหนึ่งซึ่งไม่แน่ใจว่ากินเข้าไปได้ยังไงคือปลาหมึกสดที่เกาหลี เขาเอามาสับๆๆ แล้วใส่น้ำมันอะไรบางอย่าง ซึ่งเซลล์ปลาหมึกยังไม่ตาย มันดิ้นได้อยู่เลย ก็ต้องกินไปแบบนั้นเพราะเป็นเมนูของเขา”
อาหารที่ใช่ “ผมชอบอาหารสไตล์อังกฤษ แต่ไม่ใช่เว่อร์ๆ นะ ชอบไส้กรอกกับมันบดราดเกรวีง่ายๆ ฟิชแอนด์ชิปส์ร้านโดนๆ เล็กๆ หรืออิงลิชเบรกฟาสต์ที่พี่ๆ ใช้แรงงานเขากินกัน ร้านพวกนี้จะให้อาหารเยอะมาก ถึงแม้คอเลสเตอรอลจะสูงมากๆ เลยก็เถอะ แต่นี่แหละเป็นอิงลิชเบรกฟาสต์ที่อร่อยที่สุด เจ๋งที่สุด เราชอบแบบโอลด์สคูล ราคาย่อมเยา กินแล้วอิ่มไปถึงเย็น”
อาหารไทยในแบบเรย์ “ผมว่าสตรีทฟู้ดบ้านเรามันส์จะตาย เคยพาเพื่อนฝรั่งไปซอยสุขุมวิท 38 บางคนก็จะอี๋ๆ หน่อย เราก็บอกว่ายู เวลานั่งกินสตรีทฟู้ดอย่ามองข้างล่าง มองในจานแล้วก็กินไป เพราะฝรั่งบางคนเขาจะดูองค์ประกอบด้วย บรรยากาศเป็นไง สะอาดหรือเปล่า ต่างกับเรา รู้สึกยิ่งเขรอะยิ่งมันส์ บาร์เขรอะๆ ร้านเขรอะๆ ที่ฝรั่งเศสไปเจอมาร้านหนึ่งจำชื่อไม่ได้ เป็นสไตล์โฮมคุก นั่งติดๆ กัน พูดจาเสียงดัง แล้วอาหารก็จานใหญ่เหมือนแม่ทำให้กิน โห ร้านนั้นอาหารอร่อยมาก ทำเราติดใจกลับไปกินซ้ำมา 2-3 ครั้ง
“พอมาที่ไทยผมวนอยู่ไม่กี่ร้านคือ แซว สีฟ้า ร้านก๋วยเตี๋ยวเนื้อตรงข้าม สน.ทองหล่อ และร้านเบอร์เบิ้ลสตรีท แต่ที่ไปบ่อยสุดคือร้านแซว ปากซอยทองหล่อ เป็นร้านที่ไปตั้งแต่เด็ก สมัยก่อนแม่ชอบใช้ไปซื้อก๋วยเตี๋ยว ผมชอบกินเย็นตาโฟร้านนี้ เพราะเป็นรสชาติที่คุ้นเคย กับเฮียเจ้าของร้านก็ด้วย ซี้กัน ร้านมัลลิกาก็ชอบ เย็นตาโฟอร่อย รู้สึกเขาใส่ใจทั้งน้ำซุป เส้นก๋วยเตี๋ยว และเครื่องเครา”
เย็นตาโฟของผม “จริงๆ ผมเป็นคนชอบกินเย็นตาโฟมากนะ เรียกว่าเป็นชีวิตจิตใจดีกว่า รู้สึกว่าควรต้องมีสถาบันเย็นตาโฟแห่งชาติ คือจะมาแอบอ้างว่าขายก๋วยเตี๋ยวเย็นตาโฟ แล้วทำก๋วยเตี๋ยวใส่แค่สีชมพูเนี่ยมันผิด น่าจะโดนปรับ โดนใบแดงห้ามขาย ผมว่าเย็นตาโฟต้องมีศิลปะในการทำ ไม่ใช่ใครก็ได้ที่สามารถทำได้ เดาว่าขั้นตอนมันต้องมีมากกว่าใส่เครื่อง ใส่สี ลวกเส้น เอาน้ำซุปใส่ลงไป ผมว่าต้องฝากไปยังหน่วยงานที่เกี่ยวข้องให้มาดูแลเรื่องนี้หน่อยสำหรับร้านก๋วยเตี๋ยวที่แอบอ้างการขายเย็นตาโฟ จริงจังเลยนะ นี่ผมคิดมากจนดูเหมือนเป็นคนแก่ขี้บ่นหรือเปล่า?” “เปล่าเลยพี่เรย์ พี่เท่ดี ดูมีแพชชัน” เราตอบ
ล้อมกรอบ เรย์ แมคโดนัลด์ เป็นพิธีกรรายการครัวแล้วแต่คริต รายการท่องเที่ยวชื่อทีทีไรเดอร์
และรายการ 72 ชั่วโมงที่ออกอากาศช่วงวันหยุดนักขัตฤกษ์
เอื้อเฟื้อสถานที่ถ่ายภาพ
ร้าน Kuk Kuuk ซอยสุขุมวิท 63 (เอกมัย) โทร. 09-4446-6269
ขอขอบคุณข้อมูลจาก : นิตยสาร Gourmet & Cuisine ฉบับเดือนพฤศจิกายน 2558
