10 เรื่องจริงของยีนส์ที่คุณอาจไม่เคยรู้

กางเกงยีนส์อาจเป็นสิ่งที่ดูเรียบง่ายที่เราเห็นกันจนชินตา เคยสวมใส่ครอบครองหลายทรงจนซีด ขาด แต่กับเรื่องราวที่ซุกซ่อนอยู่ภายใต้ผ้าเดนิมสีฟ้าครามนี้มักมีเสน่ห์ชวนติดตามเสมอ จนทำให้จำนวนของผู้คลั่งไคล้ยีนส์มีเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ นี่จึงเป็น 10 เรื่องจริงของที่อาจทำให้คุณหันกลับมามองกางเกงยีนส์ด้วยความคิดที่ต่างออกไป

เริ่มต้นจากคนงานเหมือง
กางเกงยีนส์ที่เราสวมใส่กันในทุกวันนี้เป็นนวัตกรรมที่สืบทอดกันมาตั้งแต่ยุคตื่นทองในช่วงกลางศตวรรษที่ 19 ซึ่งผลิตออกมาเพื่อเอาใจนักขุดเหมืองที่มีความจำเป็นต้องสวมใส่กางเกงที่มีความเหนียว ทนทานเป็นพิเศษ

501
เมื่อปฏิทินเวียนมาถึงวันแรงงานแห่งชาติของทุกปีคนรักยีนส์ก็มักจะจับตามองเป็นพิเศษว่าแบรนด์ไหนจะทำการตลาดออกมาในรูปแบบใด รวมไปถึงกางเกงยีนส์ระดับตำนานอย่างลีวายส์ที่มักออกคอลเลคชั่นใหม่ออกมาในวันนี้ด้วยเช่นกัน เป็นผลให้หมายเลข 501 กางเกงยีนส์รุ่นดังของลีวายส์ถูกคาดเดาว่ามาจากรหัสของ May Day หรือวันแรงงานซึ่งตรงกับเดือน 5 วันที่ 1 ของทุกปี แต่บางกระแสก็บอกว่าเป็นเพียงรหัสของผ้าที่ใช้ในการผลิตขึ้นเป็นครั้งแรกเท่านั้น

Loeb
เรามักจะรู้จักบุคคลสำคัญของวงการกางเกงยีนส์ในชื่อ ลีวาย สเตราส์ แต่จริงๆ แล้วชื่อดั้งเดิมของเขาไม่ได้ชื่อลีวายอย่างที่เราเข้าใจ แต่เขามีชื่อว่า Loeb ถ้าเขาไม่เปลี่ยนชื่อเราอาจจะได้รู้จักและเรียกกางเกงยีนส์นี่ห้อนี้ว่า กางเกงยีนส์ Loeb’s

Rebel Without a Cause (1955)
น่าเสียดายที่ เจมส์ ดีน ไม่ได้มีชีวิตอยู่นานพอที่จะได้รู้ว่าเขาทำให้กางเกงยีนส์เข้ามาสู่วงการแฟชั่น และทำให้กางเกงยีนส์กับเสื้อยืดกลายเป็นไอเท็มสำคัญของชายหนุ่มทุกวัย จากบทบาท จิม สตาร์ค ที่เขาแสดงใน Rebel Without a Cause เพราะเขาจากโลกนี้ก่อนภาพยนตร์จะออกฉายราวหนึ่งเดือนโดนแบน

ทหารอเมริกันเผยแพร่
ถ้าไม่นับ เจมส์ ดีน แล้ว กลุ่มคนที่ถือว่าเป็นคนทำให้กางเกงยีนส์ฮิตกระจายไปทั่วโลกนั้นก็คือทหารอเมริกันนี่แหละ เพราะด้วยความฮิตของมัน ระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง ทหารอเมริกันแทบทุกคนจะนำกางเกงยีนส์ติดตัวไปด้วยและมักจะนำมันมาสวมใส่ในช่วงที่ไม่ได้ปฏิบัติหน้าที่เสมอ โดยที่ตอนนั้นโลกรู้จักกางเกงยีนส์ในชื่อ ‘Waist Overalls’

เจมส์ ดีน ไม่ได้ใส่ลีวายส์
แม้จะมาทีหลัง แต่ Lee มาโด่งดังเป็นพลุแตกเมื่อตอนไอคอนระดับโลกผู้พลิกวงการแฟชั่นในยุค ‘50s อย่างเจมส์ ดีน หยิบมาใส่เล่นภาพยนตร์นี่แหละ ช่วงนั้นใครก็ถามหาแต่กางเกง Lee เพราะอยากดูขบถเหมือนเจมส์ ดีน

Lee คือร้านขายของชำขนาดใหญ่
Lee ก่อตั้งมาตั้งแต่ปี 1889 แต่ในช่วงเวลานั้นพวกเขาไม่ใช่บริษัทที่ผลิตกางเกงยีนส์ยีนส์ พวกเขาคือร้านค้าขนาดใหญ่ที่รัฐแคนซัสในชื่อ H.D. Lee Mercantile Company ก่อนที่จะเริ่มผลิตชุดช่างจากผ้ายีนส์และกลายเป็นกางเกงยีนส์ในช่วงยุค ‘20s โดยใส่เอกลักษณ์ไปด้วยการใช้ซิปที่พวกเขาเรียกว่า Whitz it

คาวบอยไม่ได้ใส่แต่ Wrangler
ภาพลักษณ์ของกางเกงยีนส์ Wrangler นั้น มักจะถูกเข้าใจผิดว่าเป็นกางเกงยีนส์ที่คาวบอยชอบสวมใส่เสมอ แต่นั่นมาจากการตลาดล้วนๆ เพราะกางเกงยีนส์ยี่ห้อนี้เพิ่งก่อตั้งขึ้นเมื่อปี 1947 เท่านั้น และกางเกงยีนส์ก็มีมาก่อนหน้านั้นหลายสิบปี

ผลผลิตที่ยอดเยี่ยม
ว่ากันว่าช่วงปี 1955-1958 นี่คือยุคที่ดีที่สุดของกางเกงยีนส์เลย โดยเฉพาะลีวายส์ เพราะช่วงนั้นสภาพแวดล้อมดี ผลผลิตฝ้ายเป็นเลิศที่เกิดจาก ดิน น้ำ อากาศ อีกทั้งการทอและการย้อมยังถูกพัฒนาไปจนจุดสูงสุด ป้ายหนังที่เคยใช้ก็มาเปลี่ยนเป็นป้ายประเก็นช่วงนี้แหละ นักสะสมหลายคนจึงชื่นชอบกางเกงยีนส์ในยุคนี้เป็นพิเศษ

กระเป๋าเล็กๆ ที่ใส่นาฬิกา
เชื่อว่าหลายคนคงใช้กระเป๋าใบเล็กๆ ที่สอดแทรกมาตรงด้านขวาของผู้สวมใส่กางเกงยีนส์เพื่อใส่เหรียญ แต่ความจริงแล้ว กระเป๋าเล็กๆ นี้มีมาตั้งแต่สมัยกางเกงยีนส์ยังเป็นเพียงกางเกงผู้ใช้แรงงานเท่านั้น กระเป๋าเล็กๆ ก็เลยมีไว้ใส่นาฬิกาต่างหาก

Text : H.ll