โลกใบเศร้า ๆ และการเรียนรู้จาก “น้ำตา” ของ โอ๊ต-ปราโมทย์

เปิดโลกที่คนมองว่าสดใส แต่ข้างในมีมุมเศร้า ของผู้ชายขายความสุขและเสียงหัวเราะ โอ๊ต-ปราโมทย์ ปาทาน

นิยามความเศร้า : "ความเศร้าของแต่ละคนรูปแบบมันต่างกันครับ เราอาจจะเศร้า บางทีก็มีเหงา บางทีก็อาจจะรู้สึกว่าเหนื่อยเกินไปกับสิ่งที่เป็นอยู่ เรารักใครหรือเรารู้สึกว่าคนนี้เป็นเพื่อน เป็นคนที่เรารัก เราให้ใจไปเราจะให้ทุกอย่างเต็มที่ บางทีที่สิ่งที่เราได้กลับมาเรารู้สึกว่ามันไม่สมดุลกัน เราก็จะมีความน้อยเนื้อต่ำใจบาง ประกอบกับการทำงานที่มันเหนื่อย บางครั้งเราต้องการใครสักคนที่ดูแลเราบ้าง"

เหตุการณ์ที่เสียใจที่สุด : "เคยทะเลาะกับแม่ เพราะว่า แม่หาว่าเราสูบบุหรี่ เราเป็นคนไม่สูบบุหรี่สักมวนเลย ทะเลาะกันแล้วก็โยนของ โยนเตียง โยนเสื้อผ้าออกมาหมดเลย ไล่ออกจากบ้านอ่ะครับ และเราก็ออกจากบ้านเลยเรา เรารู้สึกว่าเราเป็นคนไม่ชอบถูกกล่าวหา ทั้งๆ ที่เราไม่ได้ผิด คืออะไรที่เราไม่ได้ทำผิด เราจะสู้จนหยดสุดท้าย ว่าผมไม่ได้ทำ พอมีปัญหาก็กลับมาคุยกัน นั่นเราเป็นเหตุการณ์ครั้งแรกที่ร้องไห้ เกลียดการร้องไห้มาก นั้่นเป็นครั้งแรกที่เราร้องไห้ แล้วร้องต่อหน้าแม่ด้วย เราเสียใจที่ว่าเราเป็นลูกแล้วทำไมไม่เชื่อเรา สรุป เป็นบุหรี่ของคนอื่นที่เอามาเก็บไว้ในห้องเรา แต่เราไม่สูบเราก็เลยบอกกับเขาว่าอย่าทำแบบนี้กับเราอีก และเราก็สัญญาว่าเราจะไม่สูบบุหรี่"

เรียนรู้อะไรจากน้ำตา : "ผมว่าน้ำตามันมาจากอะไรที่เป็นที่สุด ดีใจที่สุด เสียใจที่สุด คิดถึงที่สุด อ่อนไหวที่สุด คืออะไร ที่เป็นคำว่าที่สุดแล้ว น้ำตามันจะไหลออกมา ฉะนั้น ในทุกครั้งที่น้ำตามันไหลออกมา มันสอนเราเสมอ ทุกครั้ง มันสอนให้เราโตขึ้น มันสอนให้เราไม่ทำผิดพลาดอีก มันสอนให้เราเรียนรู้ในสิ่งที่เราทำมันไม่ดีนะ ทุกครั้งที่น้ำตาหยดลงไป มันคือบทเรียนที่สอนเราว่ารสชาติต่างๆ มันเป็นอย่างไร"

ติดตามบทสัมภาษณ์ทั้งหมดได้ที่คลิปด้านล่าง