“ข้อความ” ฆ่าความโรแมนติกในชีวิตคู่

ถ้าคุณคิดว่า คนกำลังอินเลิฟ จะส่งข้อความแบบไหนก็ได้ บ่อยครั้งเท่าไรก็ได้ เพราะเป็นแฟนกัน ขอให้คิดใหม่เพราะเอาเข้าจริงแล้ว การรุกล้ำความเป็นส่วนตัวมากเกินไป หรือมีความน่าเบื่อคอยตามจิกอยู่เรื่อย ๆ หลายคนก็ไม่สนุกด้วยนะ ดังนั้น มาดูกันดีกว่า “กฎเหล็ก 3 ข้อ” กับ “ข้อความห้ามส่ง” เพราะมันจะทำลาย ความโรแมนติกของคุณมีอะไรกันบ้าง

กฏข้อที่หนึ่ง : อย่าทักด้วยคำที่คุณไว้ใช้ทักเพื่อน
 
คำประเภท Hey, Hello, ว่าไง, ไง หรือแม้แต่ “โหล ๆ” ล้วนแล้วแต่เป็นคำทักที่ไว้ใช้กับเพื่อน ๆ ไม่ใช่คำที่เอาไว้ใช้ทักหวานใจที่คุณเพิ่งจะจีบสำเร็จ เพราะคำเหล่านี้ไม่ได้แสดงความรู้สึกทางอารมณ์ของคนรักกันออกมาเลย และอาจทำให้หวานใจของคุณรู้สึกว่าคุณเป็นคนน่าเบื่อไปซะงั้น

กฏข้อที่สอง : อย่าพยายามอัพเดทชีวิตคุณให้หวานใจฟังตลอดเวลา

ถ้าสาว ๆ คนไหนชอบอัพเดทชีวิตของตนเอง ตั้งแต่ตื่นนอน ไม่ว่าจะเป็น “ตื่นยัง รถติดจังเลย” “ถึงที่ทำงานแล้ว กำลังซื้อกาแฟ” “เบื่อจัง โดนเจ้านายว่าอีกแล้ว” หรือ “เย็นนี้เพื่อนเค้าชวนกินชาบูละ ตะเอง” ทั้งหมดนี้ ล้วนแล้วเป็นการสร้างภาพความน่าเบื่อของตัวคุณด้วยข้อความที่เขาคงถามอยู่ในใจ “จะบอกทำไม”

ทีนี้พอเขาแค่อ่าน ไม่ตอบกลับ หรือ ตอบกลับสั้น ๆ สถานการณ์จะกลายเป็นคุณที่ดราม่าเข้าไปอีก ดังนั้น จงเตือนตัวเองไว้เสมอในช่วงที่กำลังดูใจกันอยู่ส่งข้อความเฉพาะที่เป็นเรื่องสำคัญ หรือถ้าอยากบอกว่าคิดถึง คุณก็พิมพ์ว่า คิดถึงไปเลย ไม่ต้องลังเล เพราะผู้ชายไม่มีความซับซ้อนทางอารมณ์ใด ๆ หรอกเชื่อเถอะ

กฎข้อที่สาม : อย่าได้ส่งข้อความเซ้าซี้ ถามเขาในเรื่องที่เขาไม่อยากพูดถึง

ถ้าคุณเข้าใจว่าผู้ชายมาจากดาวอังคาร และเมื่อถึงเวลามีปัญหาพวกเขาจะเข้าไปอยู่ในถ้ำจนกว่าจะหาทางออกได้ มันเป็นเช่นนั้นจริง ๆ ถ้าหวานใจของคุณดูจะเครียด ๆ ได้แต่งึมงำ ๆ แล้วคุณก็อยากรู้ใจจะขาดว่าเขาเป็นอะไร แล้วก็พาลคิดไปว่าฉันเป็นคนรักของเขา ฉันน่าจะรู้ทุกเรื่องของเขาซิ คุณเลยส่งข้อความไปถามเขาอยู่นั่นแล้วตั้งแต่ “เบบี๋ เป็นรัยค่ะทำไมดูเครียด” หรือ “มีอะไรคุยกับเราได้นะ” หรือ “มีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่า คุยกันได้นะ”

ทั้งหมดนี้คุณอาจได้คำตอบสั้น ๆ ว่า “ไม่มีอะไร” ถ้าตอบแบบนี้ก็ไม่ต้องน้อยใจ เสียใจ ดราม่า น้ำหูน้ำตาไหลใด ๆ ทั้งสิ้น เพราะเขาคิดว่า เรื่องที่กำลังกังวลใจอยู่นั้นไม่ควรเอาไปคุณกังวลใจด้วย ดังนั้น อย่าไปเซ้าซี้เลย ถ้าเขาสบายใจเมื่อไรก็มาเล่าให้คุณฟังเองนั่นแหละ