กินกาแฟแล้ว "แพนิค"

คอลัมน์ หิวหรืออิ่มก็ยิ้มพอกัน
โดย พัชรพน

สังคมเมืองเอื้อต่อการทำให้ต้องอยู่คนเดียว ยิ่งคนที่เพิ่งเดินทางมาจากต่างจังหวัด หากไม่มาพร้อมๆ กันกับเพื่อน มีสิทธิที่จะต้องอยู่คนเดียวสูงด้วยสาเหตุทั้งหลายทั้งปวง

เพื่อนที่รู้จักเค้ามีคู่ไปแล้วบ้าง เพื่อนใหม่ไม่รู้ใจพอที่จะนอนห้องเดียวกันได้บ้าง

และว่าไปการอยู่คนเดียวนี่แม้จะสบาย แต่เอาเข้าจริงไม่สนุกสักเท่าไร

ลองมาฟังเรื่องของสาวน้อยคนหนึ่ง

เธอเล่าให้ฟังว่า มีคืนหนึ่งเธอแทบบ้าเพราะการอยู่คนเดียว

มาจากต่างจังหวัด เช่าอพาร์ตเมนต์อยู่ นอนคนเดียว ปกติไม่มีอะไร

แต่มีวันหนึ่งทำงานเลยเวลาปกติแล้วยังไม่เสร็จ เผลอไปดื่มกาแฟตอนค่ำเข้า

คืนนั้นเป็นเรื่อง ใจหวิว มือสั่น นอนไม่หลับ ข่มตาอย่างไรไม่เป็นผล

ยิ่งดึกยิ่งกลัว

กลัวว่าตัวเองจะเป็นอะไรไป ยิ่งกลัวก็ยิ่งสั่น ใจยิ่งหวิว ความกลัวมากขึ้นเรื่อยๆ แต่อยู่คนเดียวไม่รู้จะพึ่งพาใคร ที่สุดต้องคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาสื่อสารถึงเพื่อนให้มาช่วย เกรงใจก็เกรงใจ แต่จะทำอย่างไรได้ โชคดีที่เพื่อนใจดีมาดู

พอมีคนมาอยู่เป็นเพื่อนอาการก็ดีขึ้น

นี่ถ้าเพื่อนไม่ยอมมาดูแลไม่รู้จะเป็นอย่างไร

นี่เป็นเรื่องของการกินการอยู่จริงๆ กาแฟที่เพื่อนบอกว่าแก้ง่วงนี่แหละ ผิดเวล่ำเวลา ผิดโอกาสขึ้นมาเมื่อไร ถึงสาหัส เป็นเรื่องที่ต้องระวัง
งานไม่เสร็จก็ไม่อยากนอน แต่พออยากนอนแล้วนอนไม่หลับนี่ ใครที่เคยเป็นจะรู้ว่าเป็นบรมทุกข์ที่แท้เลย

แค่นอนหลับธรรมดาก็ย่ำแย่อยู่แล้ว นี่ผสมความกลัว หัวใจวายเข้าไปอีกยิ่งระทมหนัก

เล่าให้พรรคพวกคนหนึ่งฟัง พอดีเพื่อนคนนี้มีคนใกล้ชิดเคยเป็นอาการนี้

เพื่อนอธิบายว่านี่อาจจะเป็นอาการแพนิค ถือเป็นโรคประสาทชนิดหนึ่ง เมื่อเกิดความกลัวขึ้นมาใจจะสั่น ยิ่งสั่นก็ยิ่งกลัวมากขึ้น รู้สึกเหมือนจะตาย

ถ้าเป็นแล้วไม่รู้จะทำอย่างไร ต้องไปหาหมอเพื่อรับยาคุมประสาท

แต่ความจริงแล้วหากอาการไม่หนักเกินไปและรู้วิธีจัดการเป็นก็ไม่ต้องหาหมอได้

เคล็ดการจัดการอยู่ที่ ต้องรู้และเชื่อว่าเมื่อเกิดอาการแบบนี้ขึ้นมา แค่ปล่อยให้เป็นไป ให้รู้ว่าเป็นอาการที่เกิดขึ้นแล้วเดี๋ยวจะหายไปเอง ใช้เวลาสักหน่อย ที่สำคัญไม่ทำให้ตาย เป็นอาการที่หายได้เอง

ถ้าทำใจให้เชื่ออย่างนี้ได้ก็จะไม่กลัว เมื่อไม่กลัวอาการจะค่อยๆ บรรเทาเบาบางลงและหายไปในที่สุด

แต่ถ้ากลัว ความกลัวนั่นแหละที่จะทำให้อาการไม่หายง่ายๆ ยิ่งกลัวอาการก็จะยิ่งหนัก

ที่สำคัญคือ อาการแบบนี้เมื่อเกิดขึ้นครั้งหนึ่งแล้ว มักจะเกิดขึ้นอีกเรื่อยๆ เกิดความกลัวเมื่อไรอาการออกทันที เป็นโรคที่แม้จะใช้ยาได้แค่ระงับอาการเท่านั้น ไม่ใช่การรักษา

จะให้หายต้องไม่กลัว โดยเชื่อว่าอาการจะหายไปเอง

ฟังแล้วเห็นว่าน่าจะมีประโยชน์สำหรับคนที่อยู่คนเดียวในเมือง

อย่างแรกคือ ให้ระวังการกินกาแฟตอนเย็นไว้ เพราะถ้าไม่คุ้นจะเกิดอาการใจสั่น ซึ่งเป็นเรื่องปกติใครก็เป็น

สั่นแล้วต้องไม่กลัว เชื่อว่าเดี๋ยวมันจะหายไปเอง เพราะยิ่งกลัวยิ่งแพนิคไปกันใหญ่

ลองดูแล้วกัน ถ้าเป็นขึ้นมาแก้ด้วยความคิดว่า "เดี๋ยวมันก็หายไปเอง"

อย่ากลัว

ที่มา : นสพ.มติชน