เช็ค!! คุณล่มปากอ่าวหรือไม่?

ก่อนอื่นเรามารู้จักอาการนี้ก่อนว่าเกิดขึ้นได้อย่างไร อาการล่มปากอ่าวนั้นสาเหตุหลักๆ ที่พบได้บ่อยก็มักจะมาจาก "ความเครียด" หลายท่านมีความกังวลว่าเรื่องบนเตียงในครั้งนี้จะล้มเหลว พอเกร็งไปมากๆ ก็เลยกลายเป็นว่าล้มเหลว หรือก็มีบ้างที่มีปัญหาเรื่องสุขภาพ แต่สาเหตุส่วนใหญ่ของอาการนี้จะมาจากสภาพจิตใจมากกว่า

แล้วจะรู้ได้อย่างไรว่าล่มปากอ่าว? ก็คงต้องสังเกตการณ์หลั่งของตัวเราเองว่าเป็นอย่างไร การหลั่งปกตินั้นอยู่ในช่วงประมาณ 5-15 นาที ถ้าอยู่ในเกณฑ์นี้ก็นับว่าปกติ แต่สำหรับบางท่านอาจหลั่งก่อนเวลาอันควร เช่น ปฏิบัติเรื่องบนเตียงเพียงแค่ 2-3 นาทีก็หลั่งแล้ว หนักกว่านั้นก็คือ ยังไม่ทันเริ่ม แค่จ่อก็หลั่งเสียแล้วก็มี อย่างนี้เรียกว่าหลั่งเร็วครับ

การรักษาอาการล่มปากอ่าวนั้น หากสาเหตุมาจากความตื่นเต้นที่อยู่ข้างใน ก็คงต้องหันมาฝึกจิตฝึกใจกันให้อดทนอดกลั้นมากขึ้น อาจมีการพูดคุยกับคู่รักก่อนที่จะปฏิบัติจริง เพื่อคลายความกังวลและตื่นเต้น แต่ถ้าหากไม่สามารถพูดคุยได้ อาจเพราะอาย ก็คงต้องใช้ความอดทนเข้าสู้ และควรต้องรู้จักจุดที่จะหลั่ง เพราะหากสามารถรู้สึกตัวก่อนที่จะถึงจุดหลั่ง เราก็สามารถควบคุมได้ แต่ถ้าหากปล่อยให้เลยจุดนั้นไป เอาช้างมาฉุดมันก็ไม่ทันแล้วล่ะครับ

วิธีเล้าโลมก็สามารถช่วยอาการล่มปากอ่าวได้เช่นกัน เพราะสำหรับท่านที่มีอาการหลั่งเร็วในช่วงเวลา 1-3 นาทีนั้น การเล้าโลมจะช่วยให้ฝ่ายหญิงสามารถที่จะบรรลุถึงจุดสุดยอดไปพร้อมๆ กับเราได้ การเล้าโลมอาจกินเวลานานสัก 15-30 นาทีก็ได้ ไม่ต้องรีบ คืนนี้ยังอีกยาวไกลครับ

อีกหนึ่งวิธีที่สามารถช่วยทำให้อาการล่มปากอ่าวมีโอกาสดีขึ้นได้มากนั่นก็คือ "การขมิบ" เพียงแค่วันละ 300 ครั้ง จะที่ไหนหรือทำอะไรอยู่ก็สามารถขมิบได้ทั้งหมด แต่ขอให้ต่อเนื่องกันสัก 3-6 เดือน

การหยิกบริเวณหัวของน้องชายแรงๆ ก็สามารถหยุดอาการล่มปากอ่าวได้เช่นกัน เพราะความเจ็บจะทำให้เกิดอาการชา และทำให้ความรู้สึกบริเวณนั้นลดลง และช่วยชะลออาการหลั่งได้

ยังมีวิธีการอื่นๆ ที่จะสามารถช่วยรักษาอาการนี้ได้ เช่น การใช้ครีมชะลอการหลั่ง การใส่ถุงยางอนามัยที่มีส่วนผสมของยาชา ฯลฯ แต่สำหรับการดื่มสุราหรือกินยากล่อมประสาทนั้น ไม่สามารถช่วยอาการล่มปากอ่าวได้แน่นอน

"ล่มปากอ่าว" เป็นสิ่งที่สามารถแก้ไขได้ หากเรารู้จักฝึกฝนและใส่ใจกับมัน เริ่มต้นตั้งแต่วันนี้ได้เลยครับ

..................................................................................................................................................