5 คำพูดแสลงหู อย่าหาพูด ทำบาดหมางใจ ทะเลาะบ้านแตก

คนที่อยู่บ้านเดียวกัน เป็นครอบครัวเดียวกัน เวลาที่มีเรื่องที่ไม่เข้าใจกัน เห็นไม่ตรงกัน หรือรู้สึกขัดแย้งกัน ก็สามารถทะเลาะและผิดใจกันได้เป็นธรรมดา ทะเลาะกันทีก็มีเรื่องให้เสียใจที ทว่าศึกในบ้านมันน่าอึดอัดตรงที่ต่อให้ทะเลาะกันแรงแค่ไหน ก็ยังมีคำว่า “ครอบครัว” ที่เป็นเหมือนสายใยเล็ก ๆ บาง ๆ ที่คอยประคับประคองไม่ให้อะไร ๆ รุนแรงไปมากกว่านั้น เพราะสุดท้ายเราก็ยังต้องอยู่ใต้ชายคาเดียวกัน ทะเลาะกันจนไม่อยากคุยด้วยยังพอทนได้ แต่ไม่อยากเจอหน้า ถ้าบ้านไม่ได้หลังใหญ่โตหรือทำงานกันคนละเวลา ยังไงก็หลีกเลี่ยงยากที่จะไม่เจอหน้ากัน

เวลาที่เราทะเลาะกับครอบครัว แน่นอนว่าก็คงจะมีคำพูดคำจาแรง ๆ พลั้งปากพูดใส่กันเสมอ แต่จริง ๆ แล้ว คำพูดพวกนี้ล้วนเป็นนำแสลงหูที่ไม่มีใครอยากฟัง เพราะได้ยินแล้วเสียใจ เสียน้ำใจ ทั้งยังฟ้องให้เห็นว่าความสัมพันธ์ในครอบครัวเป็นพิษแม้ว่าจะเป็นคนในครอบครัวเดียวกัน เพราะฉะนั้น ถ้าระงับอารมณ์ได้ อย่าพูดออกมาเลยคำพูดพวกนี้

น่ารำคาญ!
เป็นคำพูดที่ใครได้ยินก็สะดุ้ง พูดไม่ออก ไปต่อไม่เป็น หน้าชา มือสั่น โกรธ และเจ็บแปลบไปทั้งใจ ลองจินตนาการดูว่าเรากำลังพูดหรืออธิบายอะไรสักอย่างอยู่ (ในบรรยากาศที่ก็ไม่ค่อยจะโอเคเท่าไร) แล้วจู่ ๆ คู่สนทนาก็สวนขึ้นมาว่า “น่ารำคาญ!” โอ้โห! วินาทีต่อจากนั้นคือหูดับไปเลยแน่ ๆ แรู้สึกแย่ โกรธ เสียใจ เราก็พยายามพูดดี ๆ แต่กลายเป็นตัวสร้างความน่ารำคาญ ถ้าเราไปพูดกับคนอื่นเขาก็จะรู้สึกแบบนี้เหมือนกัน โดยเฉพาะกับสมาชิกในบ้าน ใจเขาใจเราเนอะ คนในบ้าน อย่าทำร้ายจิตใจกันแรง ๆ แบบนี้เลย

อย่ามายุ่ง
เป็นคำที่มีความหมายเดียวกับคำว่า “ส สระเอือ ก” การใช้คำนี้กับคนในบ้าน บอกเลยว่าแรงมากนะ เพราะเป็นการปรามว่าไม่ให้เข้ามา “จุ้นจ้าน” เรื่องของคนอื่น (เรา) ย้ำว่าเพราะมันไม่ใช่ธุระกงการอะไรของเขาหรือมันไม่สมควรเลยที่เขาจะเข้ามายุ่ง เข้าใจดีว่าสำหรับบางเรื่อง เราก็อาจรู้สึกว่าคนในครอบครัวกำลังอยากมีส่วนร่วมมากเกินไป พยายามกันเขาออกไปแล้วก็ยังไม่หยุด จนเราเองก็มีน้ำโหและอยากจะโต้ตอบบ้าง แต่ก็ไม่เห็นต้องใช้คำความหมายแรงขนาดนี้ให้คนฟังเสียใจเลย การที่เขาเข้ามายุ่งมากขนาดนี้ก็คงมีเหตุผลอยู่แล้ว บ่ายเบี่ยงด้วยคำพูดอื่นดีกว่า

ทำไมไม่เป็นเหมือนบ้านอื่นเขาบ้าง?
เป็นคำถามที่ไม่ได้ต้องการคำตอบ แต่เป็นการแสดงออกซึ่งความไม่พอใจ ว่าทำไมคนตรงหน้าถึงไม่ได้อย่างคนอื่นที่เห็น ๆ คำพูดนี้สามารถได้ยินจากปากพ่อแม่ ที่บ่นด่าลูกตัวเองว่าทำไมถึงไม่เป็นเหมือนลูกบ้านอื่นเขา หรืออาจได้ยินจากปากลูกที่ต่อว่าพ่อแม่ว่าก็แล้วทำไมถึงไม่เป็นเหมือนพ่อแม่บ้านอื่นเขาบ้างล่ะ แต่ไม่ว่าใครจะเป็นคนพูด คนฟังก็ไม่อยากได้ยินและทำให้รู้สึกไม่ดีอยู่ดี ไม่มีใครที่ชอบการโดนเปรียบเทียบ และไม่อยากจะเป็นคนที่ดูแย่กว่าพ่อแม่บ้านอื่นหรือลูกบ้านอื่น ในสายตาของคนในบ้านเดียวกันหรอก อย่าทำร้ายจิตใจกันเลย

เป็นบ้าอะไร
เวลาที่ทะเลาะกัน กำลังเถียงกันอยู่ บรรยากาศมาคุกรุ่นได้ที อารมณ์กำลังร้อน ๆ การหลุดคำว่า “เป็นบ้าอะไร” ออกมาเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้ง่ายมาก เพราะในเวลานั้นเราต่างจ้องแต่จะเอาชนะ ไม่ได้มีสติยับยั้งชั่งใจอะไร และก็ไม่ได้สนใจว่าคนที่กำลังมีปากเสียงด้วยคือคนในครอบครัว คำนี้จึงกลายเป็นคำกล่าวโทษฝั่งตรงข้ามว่าสิ่งที่เขากำลังทำอยู่นั้นเป็นเรื่องที่เสียสติ คนดี ๆ เขาไม่ทำกัน โดยลืมนึกไปว่ามันไม่ใช่คำที่ควรหยิบมาใช้กับคนในบ้าน ไม่ใช่คำที่สมควรพูดกับคนที่รักและห่วงใย คำนี้ไปตวาดใส่เพื่อนเพื่อนยังโกรธเลย แล้วนี่ครอบครัวนะ!

พอสักทีได้ไหม!
คำพูดที่เราคิดง่าย ๆ แค่ว่าต้องการจะตัดบทหรือยุติสถานการณ์บางอย่าง แต่มันตัดกำลังใจคนได้ยินไปจนหมดสิ้น ได้ยินคำนี้คำเดียวก็เหมือนว่าทุกอย่างที่ทำมามันไม่มีความหมายอะไรเลย เรายุ่ง เราเจ้ากี้เจ้าการมากเกินไปจนเขาเบื่อ เขาเหนื่อย เขารำคาญกับสิ่งที่เราทำ เลยตวาดกลับมาว่าให้พอสักที หยุดวุ่นวายกับชีวิตของเขาได้แล้ว ถ้าทะเลาะกันแล้วได้ยินแบบนี้เป็นประจำ เป็นใครก็เสียใจ เป็นใครก็น้ำตาตก รู้สึกเหนื่อยแต่เขากลับไม่เห็นค่า บางทีคำนี้อาจกลายเป็นคำตัดญาติขาดมิตรได้เลยด้วยซ้ำ ต้องระวังให้มาก อย่าสติแตกหลุดพูดกับคนในครอบครัว