รีวิว คำสาปสะพานเฮี้ยน : ผีระเบิดส้วม
คำสาปสะพานเฮี้ยน The Bridge Curse หนังผีสัญชาติไต้หวันที่ประสบความสำเร็จในบ้านเกิดอย่างมากเพราะเข้าฉายหลังจากที่สถานการณ์โควิดในประเทศตัวเองคลี่คลายแต่เข้าฉายในโรงภาพยนตร์บ้านเราเป็นเวลาสั้นๆ ก่อนจะลงสตรีมมิ่ง Netflix อย่างรวดเร็วและติดอันดับหนังยอดนิยมช่วงปลายสัปดาห์ที่ผ่านมา
ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าคนบ้านเราชื่นชอบหนังแนวชวนหัวลุกกันเป็นทุนเดิม The Bridge Curse บอกเล่าเรื่องราวของตำนานสยองขวัญประจำมหาวิทยาลัยในไต้หวันที่ว่าด้วยบันไดอาถรรพ์ที่ทอดยาวที่สู่เนินเขาในป่า ในทุกเวลาเที่ยงคืนเชื่อกันว่าจะมีบันไดขั้นที่ 14 เพิ่มขึ้นมาอย่างปริศนาและถ้าหากใครหันหลังกลับไปมองที่ตีนสะพาน ก็จะต้องมีอันเป็นไปอย่างปริศนา
แน่นอนว่าเริ่มราวจะต้องดำเนินด้วยการที่มีนักศึกษาแก่นเซี้ยวที่เกิดอยากจะลองดี ท้าทายความเชื่อด้วยการจัดกิจกรรมพิสูจน์อาถรรพ์ดังกล่าว ไม่ทันไรเรื่องชวนขวัญผวาก็เกิดขึ้นทันทีเมื่อเก้าอี้ที่พวกเขาวางไว้เฉยๆก็เกิดขยับได้ ก่อนที่บรรดานักศึกษากลุ่มนี้จะหนีเตลิดกระเจิดกระเจิงกันไปคนละทิศคนละทาง
ว่ากันตามตรงตัวหนังเรียกได้ว่าเดินตามสูตรสำเร็จตามหนังวัยรุ่นหนีผี ตามแบบฉบับค่ายหนังไทยบ้านเราอย่างไฟว์สตาร์สร้างเป็นประจำ ส่วนคุณนายผีผมยาวที่ตามจองล้างจองผลาญเหล่านักศึกษาก็ดูหมกมุ่นกับการสิงและหลอกบรรดาผู้เคราะห์ร้ายในห้องส้วมเน่าๆอยู่หลายครั้ง ไม่ว่าจะเป็นเหยื่อชายหนุ่มที่ถูกหลอกระหว่างนั่งเบ่งขี้! (เป็นการหลอกหลอนที่โหดร้ายเอาซะเหลือเกิน) น้องผู้หญิงผมสั้นที่บ้าถ่ายคลิปไม่เข้าเรื่องเข้าราวจนงานเข้า รู้ตัวอีกทีผีก็แทบจะกระชากหัวไปกิน!
แม้เราจะเข้าใจดีว่าหนังจะพยายามเชื่อมโยงวิธีการหลอกหลอนเข้ากับสาเหตุการตายของผีร้ายที่ต้องเกี่ยวข้องกับน้ำเป็นหลัก ซึ่งวิธีการครีเอทแต่ละฉากสำหรับเราดูไม่ค่อยจะน่ากลัวแต่ออกไปในโทนตลกเอาซะมากกว่า แล้วก็ไม่ค่อยเข้าใจตรรกะในการเอาชีวิตรอดของตัวละครที่เวลาสถานการณ์คับขัน พวกเขาก็จะดูเป็นห่วงพะวงสาละวนอยู่กับโทรศัพท์มือถือมากกว่าจะวิ่งหนี หรือจริงๆหนังต้องการสะท้อนอุปนิสัยของวัยรุ่นในยุคปัจจุบันที่เสพย์ติดสมาร์ทโฟนก็มีความเป็นไปได้อีกเช่นกัน
ท้ายที่สุดเมื่อสถานการณ์เริ่มคลี่คลายและเฉลยปมปริศนาผ่านการสืบสวนคดีของนักข่าวสาว (ที่ดำเนินอยู่ในช่วงเวลาคู่ขนาน) สิ่งที่อยู่ในคำอธิบายก็ดูไม่เข้าท่าเข้าที และความพยายามที่จะเชื่อมโยงเส้นเวลาในแต่ละปีเช่นปี 2012 2016 และ 2020 ก็ดูเลอะเทอะและไม่ช่วยให้เราเข้าใจความอาถรรพ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นได้เลยแม้แต่น้อย หรือความเป็นจริงอาจจะเป็นเป้าประสงค์ของตัวผู้กำกับที่ตั้งใจอยากจะเฉลยปมเหล่านี้กับภาคต่อที่จะตามมาในอนาคตก็เป็นได้