ข่าวที่เกิดขึ้นเพราะบางสิ่งไม่เกิดขึ้น คือข่าวที่ว่าหนังหลายเรื่องจะยัง “ไม่เกิด” หรือยังไม่ออกฉาย ด้วยเหตุไวรัสโคโรนาระบาดยังไม่สร่างซา จนฮอลลีวูดยังตั้งตัวไม่ติดและหนังหลายๆ เรื่องต้องเลื่อนฉายออกไป หนึ่งในหนังที่มีแฟนๆ รอชมอย่างตั้งหน้าตั้งตา ทั้งที่ตอนแรกมีแผนจะเปิดตัวที่เมืองคานส์ตั้งแต่เดือนพฤษภาคม คือเรื่อง The French Dispatch หนังใหม่ของผู้กำกับ เวส แอนเดอร์สัน คนทำหนังที่มีเอกลักษณ์ทางภาพและสไตล์มากที่สุดคนหนึ่งของโลก

การเลื่อนฉาย The French Dispatch ออกไปกลางปีหน้าทำเอาแฟน เวส แอนเดอร์สัน เซ็งไปตามๆ กัน วันนี้ผู้เขียนจึงขอนำเสนอทางเลือกสำหรับคนที่ชื่นชอบสไตล์ภาพ สถาปัตยกรรม สีสัน และและอาร์ทไดเรคชั่นแบบหนังของเวส แอนเดอร์สัน เอาแบบให้พอหายคิดถึง (ถ้าถึงขั้นคิดถึง!)

ผู้เขียนเห็นข่าวนี้ในหนังสือพิมพ์ New York Times จึงขอนำมาแชร์ตรงนี้ เรื่องนี้ว่าด้วยบัญชีอินสตาแกรมชื่อ Accidentally Wes Anderson ซึ่งก็ตรงๆ ตามชื่อเลย นี่คือแอคเคาท์ที่รวบรวมภาพของสถานที่จริงในโลกที่ดูราวกับหลุดออกมาจากหนังของเวส แอนเดอร์สัน ทั้งสถาปัตยกรรม ตึก ท่าเรือ ประภาคาร ป้อมปราการ ยอดโบสถ์ ฉาบด้วยสีสันพาสเทลของผนัง หรือสีธรรมชาติของอิฐ หิน ทราย รวมทั้งความสมมาตรอันหมดจดขององค์ประกอบต่างๆ ภาพในเพจนี้มาจากทั่วโลก ทั้งอเมริกา อังกฤษ ยุโรปตะวันออก (ที่เป็นแรงบันดาลใจทางภาพของหนังของเขาหลายเรื่อง) และยังมีภาพจากอินเดีย โมร็อคโค หรือกระทั่งทวีปแอนตาร์กติกา ความฮิตของแอคเคาท์ – หรือจริงๆ คือความฮิตในรสนิยมแบบเวส แอน์เดอร์สัน – ทำให้มีผู้ติดตามมากกว่า 1.3 ล้านคน และในเดือนตุลาคมนี้ จะมีหนังสือภาพที่ต่อยอดจากเพจในชื่อเดียวกัน คือ Accidentally Wes Anderson ออกวางจำหน่ายอีกด้วย

คนที่เปิดแอคเคาท์อินสตาแกรมนี้ชื่อ วอลลี่ โควาล เริ่มต้นจากการโพสต์ภาพตึกสวยเล่นๆ ก่อนจะพัฒนาจนกลายเป็นเป็นแอคเคาท์ในอินสตาแกรม ที่สำคัญคือ เวส แอนเดอร์สัน ตัวจริงก็ให้การสนับสนุนทั้งเพจ และทั้งหนังสือภาพที่กำลังจะออกวางจำหน่ายด้วย

Accidentally Wes Anderson แสดงให้เห็นว่า โลกในหนังของเวส แอนเดอร์สัน ที่คนมักจะมองว่าเป็นการประดิษฐ์ประดอยราวบ้านตุ๊กตา เป็นการ “สร้างภาพ” ด้วยสีลูกกวาด และการจัดวางองค์ประกอบแบบสมมาตรที่เนี้ยบจนไม่ผิดแม้กระเบียดนิ้ว และเป็นการโหยหาอดีต หรือความเชยแบบเท่ๆ เปลือกๆ ละม้ายคล้ายพวกฮิปสเตอร์ หรือคล้ายกับการ์ตูนที่ใช้คนแสดงจริง – เพจนี้ทำให้เห็นว่าคำกล่าวหานี้ไม่เป็นความจริงเสมอไป เพราะโลกแบบเวส แอนเดอร์สัน ซ้อนทับกับโลกของความจริงอยู่มาก ไม่เพียงแค่ในอเมริกาหรือโลกของคนขาว (ซึ่งเป็นประชากรหลักของหนังเวส แอนเดอร์สัน) แต่ในส่วนอื่นๆ ของโลกอีกด้วย ทั้งหลายทั้งปวงนี้ขึ้นอยู่ที่ความสามารถในการมอง ในการเฟรมภาพ และในการเห็นความสวยงามแบบเวสที่ซุกซ่อนอยู่ในความวุ่นวายและโกลาหลของวัตถุและสถาปัตยกรรม

นักวิจารณ์หลายคนมองว่าหนังของเวส แอนเดอร์สัน – The Royal Tenanbaums, The Darjeerling Limited, The Grand Budapest Hotel, Moonrise Kingdom ฯลฯ – เป็นหนังที่สวยแต่ตื้น ไม่มีความลึกซึ้งใดๆ และเป็นหนังที่ “หน่อมแน้ม” มีแต่แฟชั่นและความเก๋เอามาหลอกคนดูที่มีรสนิยมคล้ายคลึงกัน (ผู้เขียนไม่เห็นด้วยไปเสียทั้งหมด เพราะหนังหลายเรื่องของแอนเดอร์สัน มีอารมณ์เศร้า เหงา และแสดงถึงการเติบโตอันเจ็บปวด) เพจอย่าง Accidentally Wes Anderson ผงะแรกก็ให้ความรู้สึกเช่นเดียวกัน คือเป็นแค่ภาพสวยๆ เอาไว้ดูเก็บไว้ฝันว่าวันหนึ่งจะได้ไปเที่ยว แต่หากดูดีๆ เพจนี้ทำให้เห็นว่าโลกแบบเวส ไม่ได้ไกลตัวเราเสมอไป และไม่ได้มีแต่ความสวยงามตื้นเขิน หากแต่เป็นแง่มุมการมองโลกที่ชัดเจน ไม่มีการจัดวาง และทำให้เห็นเสน่ห์ของสิ่งเล็กน้อยที่อยู่รอบตัวเรา

ดู Accidentally Wes Anderson ในอินสตาแกรม หรือจะลองส่งภาพจากไทยไปเข้าประกวดก็ได้ ส่วนหนังสือ Accidentally Wes Anderson จะวางขายในเดือนตุลาคมนี้

อัลบั้มภาพ ระหว่างรอหนังใหม่ของเวส ดู Accidentally Wes Anderson ไปพลางก่อน โดย ก้อง ฤทธิ์ดี ภาพที่ 3 / 5

ระหว่างรอหนังใหม่ของเวส ดู Accidentally Wes Anderson ไปพลางก่อน โดย ก้อง ฤทธิ์ดี