รีวิว Space Sweepers เกาหลียึดอวกาศ
Space Sweepers ฉากหลังเกิดในอนาคตปี 2092 เมื่อโลกมนุษย์ประสบปัญหามลภาวะอย่างหนักเนื่องจากทะเลทรายเกิดแผ่ขยายวงกว้างขึ้นและทำให้ต้นไม้ไม่สามารถขยายพันธุ์ได้ ปัจจัยดังกล่าวทำให้สภาพอากาศบนโลกเป็นพิษ ทำให้ผู้คนที่ยังต้องจำทนอยู่บนพื้นโลกต้องสวมหน้ากากกรองอากาศหายใจอยู่ตลอดเวลา ในขณะที่บริษัท UTS ของเจมส์ ซัลลิแวน เจ้าของอาณานิคมในอวกาศซึ่งสร้างโลกจำลองที่โคจรอยู่รอบโลกมนุษย์ซึ่งความเป็นอยู่ของคนบนนั้นจัดได้ว่าต่างกันกับคนบนโลกราวฟ้ากับเหว ซึ่งอัตราส่วนของคนบนโลกต่ออาณานิคมอวกาศนั้นอยู่ที่ 90 ต่อ 10 เปอร์เซ็นต์
อย่างไรก็ตามผู้คนบางกลุ่มที่ยังต้องทำงานเพื่อหาเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง หนังจึงโฟกัสไปที่กลุ่มของตัวเอกที่ทำอาชีพเก็บขยะอวกาศที่ลอยเท้งเต้งไปขายเพื่อแลกเงินประทังชีวิต โดยสมาชิกของยานวิกตอรี่ประกอบไปด้วย กัปตันจาง (คิม แทรี) เจ้าของยานสุดเท่ หัวขบถไม่ยอมใคร แทโอ (ซง จุงกิ) นักบินที่ยังมีปมฝังใจเรื่องลูกสาวที่พลัดพรากจากกันไป เขาจึงต้องพยายามหาเงินเพื่อใช้คนหาตัวลูกสาวก่อนที่จะไม่มีโอกาสได้พบกันอีกต่อไป ไทเกอร์พัค (จินซอนคยู) อดีตพ่อค้ายาเสพย์ติดที่ผันตัวเองมาเป็นคนเติมเชื้อเพลิงประจำยาน และปั๊บ (ยูแฮจิน) หุ่นยนต์เอไอที่เป็นทรานส์เจนเดอร์!
ระหว่างที่ยานวิกตอรี่เก็บขยะอวกาศตามปกติ แต่กลายเป็นว่าพวกเขาดันไปเจอกับโดโรธีหรือกนนิม หุ่นยนต์หญิงที่มีอานุภาพทำลายล้าง ซึ่งมีการประกาศค่าหัวสำหรับใครก็ตามที่พบเจอเธอเข้า ทั้งสี่คนจึงเห็นโอกาสในการนำตัวเธอไปแลกเปลี่ยนกับเงินก้อนโต แต่แล้วเรื่องราวก็พลิกผันเมื่อความจริงปรากฏขึ้น
อันที่จริงในพาร์ทของบทภาพยนตร์นั้น เรียกว่าหนังเดินเรื่องตามสูตรสำเร็จแนวหนังไซไฟผจญภัยเป๊ะๆ ชนิดที่แทบจะไม่มีอะไรพลิกผัน ตัวร้ายที่เห็นหน้ายังไงก็รู้ว่าตานี่นี่แหละที่บงการทุกอย่างและทำให้โลกมนุษย์มีสภาพฉิบหายย่อยยับอย่างที่เป็นอยู่และเขาจะต้องมีความเชื่อมโยงที่ไม่ชอบมาพากลเกี่ยวกับโดโรธีแน่นอน
โชคยังดีที่แม้จะไม่มีอะไรใหม่ แต่เรื่องราวที่เกิดขึ้นในเรื่องก็ยังดูสนุก บันเทิง ลื่นไหล เนื่องจากเคมีของนักแสดงที่เล่นเข้าขากันอย่างเป็นหมู่คณะ ฉากแอ็คชั่นตื่นตาตื่นใจ งานเทคนิคพิเศษที่เทียบชั้นงานระดับบล็อกบัสเตอร์ของฮอลลีวูด จนเราเองก็แอบนึกเสียดายว่าถ้าหากมีโอกาสได้ชมหนังเรื่องนี้ในโรงภาพยนตร์คงจะตื่นตาตื่นใจกว่านี้อีกสิบเท่าทีเดียว
