[เปิด Netflix มารีวิว] Fear Street Part 2 : 1978 ถนนสยองต้องหวีดคาแคมป์

 

• [เปิด Netflix มารีวิว] Fear Street Part One: 1994 จุดเริ่มต้นของถนนสยอง

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นใน Fear Street Part 2: 1978 คนดูจะได้ย้อนเวลากลับไปในปี 1978 ณ แคมป์กิจกรรมภาคฤดูร้อน ที่เหล่าเยาวชนจากเมืองเชดี้ไซส์และซันนี่เวลล์จะได้มาพักผ่อน ทำกิจกรรมและมีความสุขตลอดช่วงเวลาฤดูร้อน แต่แล้วเริ่มมีเหตุการณ์ประหลาดก่อตัวขึ้นเมื่อเจ้าหน้าที่ประจำศูนย์เกิดคุ้มคลั่งและทำร้ายทอมมี่ (แมคคาเบ้ สไลด์) แฟนหนุ่มของซินดี้ เบอร์แมน (เอมิลี่ รัดด์) ด้วยเหตุผลที่ว่า เขากำลังจะต้องคำสาปร้ายและอย่างไรก็ตามเขาจะต้องถึงฆาตภายในคืนนี้

วินาทีแรกทุกคนเข้าใจว่าเจ้าหน้าที่คนดังกล่าวมีอาการประสาทหลอน โดยไม่รู้เลยว่าทุกอย่างที่กำลังจะเกิดตามมาคือความน่ากลัวเกินคาดคิด สำหรับซิกกี้ (เซดี้ ซิงค์) น้องสาวของซินดี้ ที่โดนกล่าวหาว่าเธอเป็น “แม่มด” เนื่องจากเธอเป็นผู้หญิงหัวขบถและหน้าตาวอนหาเรื่อง ทำให้เธอตกเป็นจำเลยสังคมอยู่บ่อยครั้งและโดนบรรดาวัยรุ่นตัวแสบในค่ายแห่งนี้กลั่นแกล้งจนถึงขั้นทำร้ายร่างกาย

ด้วยสไตล์ของภาค 1978 ที่ได้อิทธิพลจากหนัง Slasher จากแฟรนชายส์ ศุกร์ 13 (Friday the 13th) มาแบบเต็มๆ ด้วยการนำเสนอโครงสร้างหนังสยองขวัญแนวไล่เชือดในพื้นที่ปิดตายที่มีฉากหลังเป็นค่ายฤดูร้อนที่เต็มไปด้วยวัยรุ่นและเหล่าเยาวชน แต่แทนที่หนังจะมุ่งเน้นนำเสนอแต่ฉากฆาตกรโรคจิตภายใต้หน้ากากชวนสะพรึงไล่เอาขวานจามเหยื่อจนหัวแบะ 1978 เลือกจะสร้างความผูกพันระหว่างตัวละครและผู้ชม พร้อมกับปูทางให้คนดูเข้าใจกับเรื่องราวลึกลับอันตำนานความเป็นมาของค่ายแห่งนี้ให้มากขึ้น ก่อนจะเริ่มสถานการณ์นองเลือดแบบนอนสต็อปตั้งแต่ช่วงกลางเรื่องชนิดไม่ปล่อยให้คนดูพักหายใจหายคอ ไปจนถึงช่วงท้ายของหนัง

นอกจากนี้การที่คนดูรู้อยู่แล้วว่า ตัวละครพี่สาวอย่างซินดี้ เธอจะต้องตายในตอนจบของหนังภาคนี้ หนังก็ฉลาดพอที่จะทำให้คนดูเกิดความเห็นอกเห็นใจตัวละครสองสาวพี่น้อง ที่ต้องฝ่าฟันเอาตัวรอดกันมาตลอดทั้งเรื่อง แม้ว่าจะเป็นไม้เบื่อไม้เมากันมาตลอด แต่ท้ายที่สุดแล้วความรักระหว่างทั้งสอง ได้ทำให้เรารู้สึกเจ็บปวดแค่ไหน ที่สุดท้ายแล้วในเกมแห่งคำสาป ซิกกี้กลายเป็นผู้แพ้ที่ต้องยอมรับชะตากรรมที่เธอไม่ได้เป็นคนเลือกมาตั้งแต่ต้น

Fear Street Part One: 1978 ไม่ได้มอบความหวังให้กับคนดูตั้งแต่ต้น เพราะเรารู้ดีอยู่แล้วตั้งแต่ต้นเรื่องว่าใครจะเป็นผู้รอดชีวิต แต่ถึงอย่างน้อยการถูก “สปอยล์” ตอนจบในตอนท้ายตั้งแต่แรก กลับไม่ได้สร้างผลกระทบเชิงอารมณ์ที่ทำให้เรื่องราวระหว่างทาง ถูกลดทอนความสนุกลงไปเลย มิหนำซ้ำเรากลับมองเห็นแง่มุมต่างๆของตัวละครในเรื่องเพิ่มขึ้นเสียด้วยซ้ำไป