รีวิว Jungle Cruise เมื่อเครื่องเล่นลุกขึ้นมามีเรื่องราว

 

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ค่ายหนังยักษ์ใหญ่อย่างเครือเจริ... เอ้ย! ไม่ใช่ดิสนีย์หยิบเอาเครื่องเล่นในสวนสนุกของตัวเองมาดัดแปลงให้กลายเป็นภาพยนตร์ เพราะก่อนหน้านี้หนังอย่าง The Haunted Mansion ในปี 2003 ได้ดัดแปลงมาจากเครื่องเล่นแนวบ้านผีสิงจากสวนสนุกดิสนีย์เวิร์ล Pirates of the Caribbean ดัดแปลงมาจากเครื่องเล่นแนวเรือโจรสลัด และหนังเจ๊งถล่มทลายอย่าง Tomorrowland ดัดแปลงมาจากธีมเครื่องเล่นแนวอวกาศของสวนสนุกเครือนี้ทั้งสิ้น

สำหรับ Jungle Cruise นั้นตัวเครื่องเล่นจะเป็นการพาผู้เล่นล่องเรือไปตามลำน้ำจำลอง เยี่ยมชมวิวทิวทัศน์ของป่าอะเมซอนตลอดสองข้างทางโดยมีผู้บังคับการของเรือที่เราเรียกกันว่า “สกิปเปอร์” เป็นคนอธิบายเรื่องราวให้กับผู้เล่นในเรือเข้าใจถึงเรื่องราว อาทิพืชพรรณของต้นไม้ สัตว์ป่า คนพื้นเมือง รวมไปถึงเทคนิคพิเศษต่างๆที่จะทำให้ผู้เล่นรู้สึกตื่นเต้นไปกับการผจญภัย

ในเวอร์ชั่นหนังตัวละครที่รับหน้าที่สกิปเปอร์คือกัปตันแฟรงค์ วูฟ (ดเวย์น จอห์นสัน) ผู้หากินกับนักท่องเที่ยวที่อยากเยี่ยมชมธรรมชาติด้วยการล่องเรือไปตามแม่น้ำ ซึ่งในช่วงเวลาที่หนังเปิดโอกาสให้ผู้ชมทำความรู้จักกับตัวละคร หนังก็เลือกจะถอดจำลองภาพเครื่องเล่นในสวนสนุกดิสนีย์แลนด์มาเลยว่าผู้เล่นจะได้พบกับอะไรบ้าง ถ้าหากพวกเขาตัดสินใจจ่ายเงินเพื่อสนุกไปกับ Jungle Cruise

อย่างไรก็ตามเมื่อมันกลายเป็นหนังขนาดยาว มันจึงจำเป็นที่จะต้องมีเรื่องราวให้บอกเล่า คลี่คลายปริศนาและนำไปสู่การผจญภัยสุดตื่นเต้น หนังจึงใส่ตัวละครอย่าง ดร.ลิลี่ ฮัฟตัน (เอมิลี่ บลันท์) เข้ามาเพียงเพราะเธอเชื่อว่าในป่าลึกอย่างอะเมซอนนั้นมีตำนานที่เล่าขานถึงต้นไม้ในตำนานที่มีความสามารถในการเยียวยารักษาโรคทุกชนิด ถ้าหากเธอได้ค้นพบมันและนำมาผลิตยา อาจจะหมายถึงความหวังใหม่ของมวลมนุษย์ และทำให้เธอตัดสินใจว่าจ้างให้แฟรงค์เป็นคนเดินเรือมุ่งหน้าสู่ป่าลึกสุดอันตราย

จริงๆแล้วการตามหาดอกไม้ที่มีอานุภาพในการรักษาโรคภัยเคยเกิดขึ้นใน Anacondas: The Hunt for the Blood Orchid มาแล้ว เพียงแต่อุปสรรคระหว่างทางของตัวเอกในเรื่องนั้นเป็น “งูยักษ์” ในขณะที่ Jungle Cruise เหล่าตัวเอกจะโดนขัดขวางจากเจ้าชายโจอาคิม (เจส พลีมอนส์) ที่ออกตามหาหอกโบราณ ซึ่งเป็นลายแทงสำคัญในการตามหาต้นไม้ในตำนาน

แน่นอนเมื่อพะยี่ห้อดิสนีย์แล้ว ทุกอย่างจึงออกแบบมาให้เป็นหนังสำหรับทุกคนในครอบครัว ดูง่ายๆสบายๆไม่มีอะไรต้องหวาดกลัว แม้กระทั่งหนังเรื่องนี้มีปีศาจที่ออกไล่ฆ่าฟันคนอื่นก็ไม่มีเลือดสักหยดเดียวตามสไตล์ อย่างไรก็ตามเราก็แอบจะเสียดายอยู่เหมือนกันที่มุกตลกระหว่างทางไม่ค่อยสัมฤทธิ์ผลเท่าไหร่ มิหนำซ้ำยังอุดมไปด้วยมุกตลกเจ็บตัวเป็นส่วนใหญ่อีกต่างหาก แต่ถ้าคิดว่าดูเอาบันเทิงก็สอบผ่านสบายๆครับ