Fishbowl Wives ความเกี่ยวโยงของเมีย เซ็กส์ ปลาทองและผู้ชายห่วยๆ [18+]

Fishbowl Wives ซีรีส์สัญชาติญี่ปุ่นที่ร้อนแรง แถมเนื้อหายัง 18+ จนติดอันดับคอนเทนท์ยอดนิยมใน Netflix หายใจรดต้นคอซีรีส์เกาหลีอย่าง Forecasting Love And Weather มาติดๆ แต่นอกจาก “ฉากบนเตียง” ที่เป็นตัวเรียกแขกแล้ว ซีรีส์เรื่องนี้ยังมีอะไรที่น่าติดตามมากมายทีเดียว

 

เป็นเรื่องปกติที่เนื้อหาแนว 18+ จะได้รับความนิยมอย่างถล่มทลายจากผู้ชมทางสตรีมมิ่ง Netflix เพราะเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับเรื่องฉาวๆ คาวโลกีย์นั้น มักจะเป็นเรื่องที่สังคมปากว่าตาขยิบอย่างสังคมไทย ดูยังอยากจะซุกเอาไว้ใต้พรมและเอาศีลธรรมมาครอบเป็นข้ออ้างอยู่เสมอ

ซีรีส์อย่าง Fishbowl Wives ที่ดัดแปลงมาจากมังงะในชื่อ Kingyo Tsuma (Goldfish Wife) ผลงานการเขียนของคุโรซาว่า อาร์ บอกเล่าเรื่องราวของเหล่าแม่บ้านญี่ปุ่นหัวใจเปลี่ยวที่ใช้ชีวิตร่วมกันอยู่ในคอนโดมิเนียม เพนท์เฮาส์สุดหรูในโตเกียว แต่พวกเธอกลับต้องเผชิญกับชีวิตครอบครัวที่มากมายหลายปัญหา โดยปัญหาประการสำคัญของเหล่า “เมีย” คือการที่สามีของตัวเองมีปัญหาอะไรบางอย่าง ส่งผลให้พวกเธอจำเป็นต้องนอกใจคู่ครองของตัวเอง

เรื่องราวหลักๆที่เป็นแกนเรื่องโฟกัสไปที่ตัวละครอย่างซากุระ (เรียวโกะ ชิโนฮาระ) และสามีทาคุยะ (มาซาโนบุ อันโดะ) ทั้งคู่ประกอบธุรกิจซาลอน ร้านเสริมสวย ชีวิตคู่ของทั้งสองภายนอกแล้ว คนอื่นมองว่าชีวิตแต่งงานประสบความสำเร็จ แต่ความเป็นจริงความสัมพันธ์ของทั้งสองกลับระหองระแหง เมื่อซากุระไม่อาจจะมีลูกให้กับทาคุยะได้ มิหนำซ้ำ ความขี้โมโหและเจ้าอารมณ์ของทาคุยะมักจะเลือกระบายอารมณ์และทำร้ายร่างกายกับเมียตัวเองอยู่บ่อยครั้ง ยังไม่รวมไปถึงพฤติกรรมแอบกินเมียชาวบ้านอย่างลับๆอีกต่างหาก

จนกระทั่งวันหนึ่งเมื่อซากุระได้ออกไปจ่ายตลาดและได้แวะร้านขายปลาทอง จนได้พบกับฮารุโตะ (ทาคาโนริ อิวาตะ) หนุ่มเจ้าของร้านวัยละอ่อนที่อายุห่างกับซากุระหลายปี ซึ่งเธอสามารถสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นเป็นห่วงเป็นใยจากชายคนนี้ จนทำให้เธอตัดสินใจซื้อปลาทองมาตัวหนึ่ง แต่แล้วเธอก็มีปากมีเสียงกับทาคุยะจนเกือบจะทำปลาทองที่เพิ่งซื้อมาตายคาเท้าของสามีตัวเอง และนั่นนำไปสู่จุดเปลี่ยนที่ทำให้ซากุระตัดสินใจ ที่จะหนีไปจากชีวิตอันแสนเฮงซวยของตัวเอง

ระหว่างเรื่องราวของซากุระ ทาคุยะและฮารุโตะแล้ว ตัวละครแม่บ้านที่แวะเวียนมาบอกเล่าเรื่องราวของตัวเองผ่านแต่ละตอนนั้น ได้จำแนกแยกย่อยให้ผู้ชมเห็นว่า สถานะความเป็นเมียของตัวละครแต่ตัวนั้น ล้วนแล้วแต่มีความทุกข์ที่แตกต่างกันออกไป ซึ่งสิ่งที่ได้กรอบและครอบความสุขของพวกเธอเอาไว้ นั่นก็คือบรรทัดฐานทางสังคม อันเป็นบทนิยามความเป็น “ภรรยา” และ “แม่” ที่ดีของสังคมญี่ปุ่น จนนำไปสู่คำถามว่า ถ้าหากผู้หญิงต้องอยู่ภายใต้กรอบนี้ แล้วเหตุใดเหล่าผู้ชายอกสามศอกนั้นกลับทำอะไรตามอำเภอใจกันได้อยู่ตลอดเวลา

เมื่อเรามองไปถึงชื่อเรื่อง Fishbowl Wives รวมไปถึงสัตว์เลี้ยงอย่างปลาทองที่ถูกใส่เข้ามาในเรื่องราวกับเป็นอีกหนึ่งสัญลักษณ์ในการเปรียบเปรย ชีวิตของเหล่าแม่บ้านบนเพนท์เฮาส์ที่มีความเป็นอยู่อย่างหรูหรา แต่อันที่จริงแล้วพวกเธอก็ไม่ต่างอะไรจากปลาทองที่ต้องว่ายเวียนวนอยู่ในขวดโหลแก้ว ซึ่งดูสวยงามสำหรับผู้เลี้ยง (สามี ผู้เป็นหัวหน้าครอบครัว) คอยบงการและกำหนดเส้นทางชีวิตของพวกเธอ

อย่างไรก็ตามเมื่อเราลองมองไปถึงบรรดาตัวละครผู้ชายที่ปรากฏตัวอยู่ในเรื่อง เราจะพบว่า พวกเขาเหล่านี้มีสถานะของความเป็นตัวละครผู้ชายที่ไม่สมบูรณ์แบบ ห่างไกลจากความเป็นเพศชายในอุดมคติอยู่ไกลหลายโข (ถ้าอยากได้ผู้ชายในอุดมคติ ตัวอย่างที่ค่อนข้างชัดเจนคือตัวละครหัวหน้าฮงจาก Hometown Cha-Cha-Cha น่าจะแทนภาพนี้ได้ชัดเจนและใกล้ตัวที่สุด) ไม่ว่าจะเป็นทาคุยะเองที่ถือไพ่ความเป็นหัวหน้าครอบครัวและกระทำต่อภรรยาด้วยความรุนแรงทั้งร่างกายและจิตใจ ฮารุโตะเองอาจจะเป็นผู้ชายที่อบอุ่นน่าคบหา แต่ความจริงเขาเองก็เลือกที่จะละทิ้งหน้าที่บางอย่างในชีวิตมาเช่นกัน หรือเหล่าบรรดาสามีบางคน ที่ไม่ยอมขึ้นเตียงกับเมียของตัวเองเพราะไม่พร้อมจะมีลูก อันเป็นต้นเหตุให้เมียตัวเองไปเสพย์ความใคร่กับชายอื่นแทน กระทั่งคุณสามีที่ไม่มีอารมณ์ทางเพศกับเมียจนต้องไหว้วานให้เพื่อนร่วมงานมาปลุกอารมณ์สยิวให้กับเมียตัวเองแทน ล้วนเป็นภาพแทนของความไม่สมบูรณ์แบบของเพศชายด้วยเช่นกัน

สิ่งสำคัญใน Fishbowl Wives คือความพยายามจะเป็นกระบอกเสียงให้กับบรรดาเหล่า “แม่บ้านชาวญี่ปุ่น” ที่เหมือนจะต้องอยู่ภายใต้กรอบทางสังคมมาอย่างยาวนานและไม่มีโอกาสที่จะได้มีความสุขในแบบที่ตัวเองต้องการ หนึ่งในตอนที่ผู้เขียนเองรู้สึกว่าเป็นตอนที่ค่อนข้างน่าประทับใจคือเรื่องราวของ ยูริกะ (อันซู ลอว์สัน) และโมโมกิช่างไม้ ซึ่งทั้งสองคนมีปานและแผลเป็นในบริเวณหน้าผากเหมือนกัน

ทางยูริกะเองพยายามซ่อนรอยปานด้วยการแต่งหน้า ในช่วงเวลาที่กำลังซ่อมแซมบ้านแม่ของสามีตัวเองได้แสดงออกอย่างชัดเจนว่า รอยแผลเป็นของโมโมกินั้นน่ารังเกียจแค่ไหน ทำให้เธอเองคิดถึงว่า ถ้าหากวันหนึ่งแม่สามีเกิดรู้ความเกี่ยวกับใบหน้าของเธอแล้วจะเป็นอย่างไรต่อไป เช่นกันโมโมกิที่เป็นช่างไม้ เขายังมีรอยสักรูปนกฮูกเต็มแผ่นหลัง ซึ่งโมโมกิสะท้อนว่านกฮูกนั้นเปรียบเสมือนเทพเจ้าของช่างไม้ แต่อย่างที่ทราบกันดีว่าคนญี่ปุ่นเองก็ตีตราคนมีรอยสักว่าเป็นยากูซ่า นักเลง ทำให้มีกฎไม่อนุญาตให้พวกเขาลงแช่บ่อออนเซ็นหรือแม้กระทั่งได้รับการผ่านการพิจารณาได้งานดีๆด้วยเช่นกัน

ความบกพร่องทางร่างกายกลับกลายเป็นสิ่งที่เติมเต็มระหว่างยูริกะและโมโมกิอย่างน่าประหลาด แน่นอนว่าทั้งสองลงเอยกันด้วยการมีเซ็กส์อย่างเผ็ดร้อน หลังจากที่คู่ครองของตัวเองนั้นล้วนแล้วแต่มองในสิ่งที่ติดอยู่กับร่างกายของพวกเขาเป็นสิ่งแปลกปลอม เรื่องราวของคู่นี้จึงสะท้อนว่าความรักที่แท้จริงนั้นคือการ ยอมรับในความไม่สมบูรณ์แบบของอีกฝ่ายหนึ่งต่างหาก

Fishbowl Wives อาจจะมีจุดขายที่ฉากโป๊เปลือยก็จริง แต่เรื่องราวระหว่างทางนั้น ก็ทำให้ตัวละครในเรื่องมีมิติ จับต้องได้ และสะท้อนภาพความไม่เท่าเทียมกันระหว่างชายและหญิงได้น่าสนใจมากๆทีเดียว