รีวิว ภาพหวาด (Cracked) มรดก "กรรม"

หนังสยองขวัญว่าด้วย คุณแม่ บ้านหลังเก่า และภาพวาดอาถรรพ์ ทั้งหมดโยงใยและเกี่ยวพันกันอย่างไร ความลับครั้งเก่ากำลังจะตามกลับมาหลอกหลอนตัวละครเอกของเรื่องอีกครั้ง ใน ภาพหวาด

รุจา (แพต-ชญานิษฐ์) คุณแม่ลูกติด ที่กำลังเผชิญกับปัญหาครั้งสำคัญในชีวิต เมื่อลูกสาวอย่าง เรเชล (นีน่า-ณัฐชา เจสสิก้า พาโดวัน) มีอาการลูกตาเสื่อมสภาพและจวนเจียนจะบอด สำหรับขั้นตอนการรักษานั้นต้องอาศัยเงินจำนวนมาก เหมือนรุจากำลังจะอับจนหนทาง แต่เมื่อ วิชัย (ปู-สหจักร บุญธนกิจ) เพื่อนสนิทของพ่อรุจา ได้แจ้งข่าวร้ายที่ว่า ปกรณ์ (ไบรอน บิชอฟ) ได้เสียชีวิตลง เป็นเหตุให้เธอต้องเดินทางกลับประเทศไทยเพื่อไปจัดการซ่อมแซมภาพวาด Portrait of a beauty เพื่อขายให้กับเศรษฐี และนำเงินที่ได้มารักษาดวงตาของลูกสาวเธอ

เมื่อเธอเดินทางกลับไปยังบ้านกลางป่าลึก ซึ่งเก็บกุมความทรงจำอันเลวร้าย ที่ดูเหมือนตัวรุจาเองก็ไม่อยากจะจดจำความหลังสักเท่าไหร่ จนกระทั่งเธอได้พบกับ ทิม (นิชคุณ หรเวชกุล) ศิลปินหนุ่มนักซ่อมภาพที่ต้องมาซ่อมแซมรอยร้าวที่ปรากฏอยู่บนภาพวาด ทว่าเมื่อทั้งสองคนพยายามแก้ไขมันเท่าไหร่ ดูเหมือนว่าอำนาจลึกลับบางอย่างก็เริ่มคุกคาม พวกเขามากเท่านั้น

จะว่าไปหนังอย่างภาพหวาดนั้น อาจจะไม่ใช่พล็อตที่ดูห่างไกลคอหนังสยองขวัญนัก เมื่อตัวเอกเป็นคุณแม่ผู้โชคร้าย อับจนหนทางจนต้องเดินทางกลับไปเผชิญหน้ากับความทรงจำครั้งเก่าอันแสนเลวร้าย ด้วยสภาวะจนตรอกที่บีบให้เธอต้องพบกับความลึกลับที่ตามมาหลอกหลอน คุกคามชีวิตเธอนั้น จริงๆแล้วเกี่ยวพันกับความลับของครอบครัวรุจาเองนั่นแหละ

 

อาจจะมีการเปิดเผยการคลี่คลายของเรื่องราว แต่ไม่ได้เป็นการเผยความลับบางอย่างของเรื่อง ดังนั้นถ้าหากใครกลัวว่าจะสูญเสียอรรถรสในการรับชม ขอให้ยุติการอ่านตั้งแต่บรรทัดนี้เป็นต้นไป

คียเวิร์ดสำคัญที่ว่า “ถ้าเราทำเป็นมองไม่เห็น มันจะทำไรเราไม่ได้” คือคำกล่าวที่แม่ของรุจา เคยใช้บอกเธอเพื่อซ่อนปัญหาบางอย่างในชีวิตของตัวเองเอาไว้ และแน่นอนว่าประโยควรรคทองดังกล่าวนั้น รุจาเลือกจะใช้มันเป็นคติประจำใจเมื่อเธอเผชิญหน้ากับความกลัวของตัวเอง ทว่าเมื่อเราลองวิเคราะห์ถึงชีวิตขาลงของตัวละครนี้ เราก็จะพบว่า ตัวรุจาเอง ไม่สามารถจะเพิกเฉยต่อปัญหาใหญ่ในชีวิตที่เกิดขึ้น ไม่ว่าจะเป็นการสูญเสียสามีชาวต่างชาติ ลูกสาวกำลังจะตาบอด และเธอต้องเดินทางกลับมายังบ้านหลังเก่า รุจากลับพบว่า ยิ่งตัวเองพยายามจะกลบปัญหาเอาไว้มากแค่ไหน ภัยคุกคามก็ยิ่งทวีความชัดเจนชัดแจ้งมากยิ่งขึ้นทุกที

เป็นไปได้หรือไม่ว่า จริงๆแล้วหนังอย่าง “ภาพหวาด” เองเป็นการสะท้อนสภาวะความนิ่งเฉยและเมินเฉยต่อปัญหาความรุนแรงที่เกิดขึ้นภายในครอบครัว หรือสะท้อนภาพใหญ่ไปจนถึงความไม่สนใจใยดีกับปัญหาเหตุบ้านการเมือง จนท้ายที่สุดแล้วเมื่อปัญหาทุกอย่างได้คลี่คลายลง ตัวละครเอกอย่างรุจาเองอาจจะรอดพ้นจากการตามคุกคามของผีร้าย แต่เธอก็ไม่อาจจะหนีความจริงที่ว่า ปัญหาบางอย่างก็ไม่ได้รับการสะสางและตัวเธอเองก็ยังต้องแบกรับภาระอันหนักอึ้งของชีวิต โดยเฉพาะอาการป่วยของลูกสาวของตัวเองต่อไปอย่างเดิม

สุดท้ายแล้ว “กรรม” ที่ตามติดรุจานั้น อาจจะไม่ใช่สิ่งที่เธอเองก่อขึ้นมา แต่มันกลายเป็นมรดกที่ตกทอดมาถึงตัวเธอ และความเมินเฉยที่เธอเคยทำตอนยังเด็กนั้น บัดนี้ก็ถึงเวลาแล้วที่รุจาต้องรับผลกรรมดังกล่าวด้วยเช่นกัน