จับตา Crimes of the Future หนังสยองเรื่องดังจากเทศกาลเมืองคานส์ โดย ก้อง ฤทธิ์ดี

เทศกาลภาพยนตร์เมืองคานส์เริ่มมาตั้งแต่วันที่ 17 พฤษภาคม และจะมีการประกาศรางวัลปาล์มทองในวันเสาร์ที่ 28 พฤษภาคมนี้ ในบรรดาหนังดังในสายประกวดที่พาเรดกันมาในปีนี้ เรื่องที่เรียกเสียงฮือฮาได้สมศักดิ์ศรี คือหนังไซไฟ-สยองขวัญ Crimes of the Future โดยผู้กำกับชาวแคนาดา เดวิด โครเนนเบิร์ก ชื่อนี้ที่การันตีจินตนาการหลอนระคนวิปริตมากว่า 30 ปี (เช่น Scanners, The Fly, Crash และ Existenz) ในหนังเรื่องใหม่นี้มีดารานำที่คนรู้จักกันดีทั้ง วิกโก มอร์เตนเซน, คริสเตน สจ๊วร์ต และ เลอา ซีดูซ์

ก่อนหนังจะฉาย ข่าวดังคือการที่โครเนนเบิร์กให้สัมภาษณ์ว่า เขาเชื่อว่าจะมีคนลุกเดินออกจากโรงตั้งแต่ 5 นาทีแรกเพราะทนดูไม่ไหว แต่เอาเข้าจริง ๆ แล้ว ผู้เขียนอยู่ในเหตุการณ์รอบสื่อมวลชนที่คานส์และไม่เห็นว่ามีคนเดินออก ส่วนในรอบกาลา มีรายงานว่ามีคนลุกออกบ้าง แต่ไม่ได้เป็นจำนวนมากกว่าการลุกออกที่คนดูหนังที่คานส์ทำกันเป็นปกติแต่อย่างใด

ในขณะเดียวกัน โครเนนเบิร์กก็ไม่ได้ปั่นข่าวเพียงเพื่อขายหนัง เพราะ Crimes of the Future เป็นการกลับมาทำหนังสยองขวัญในแบบ body horror หรือการสร้างภาพแห่งความสะพรึงกลัวผ่านเนื้อหนังและความวิปลาศบนร่างกายมนุษย์ อันเป็นแนวทางที่โครเนนเบิร์กทำจนเป็นปรมาจารย์มาหลายสิบปี พล็อทของเรื่องใหม่ฟังแล้วก็ขนลุกดี ในโลกอนาคตอันใกล้ มนุษย์มีความสามารถในการสร้างอวัยวะใหม่ภายในร่างกายตัวเองได้ เป็นอวัยวะที่ “เติบโต” ขึ้นมาเองในท้อง ในลำไส้ ในสมอง ฯลฯ โดยเป็นอวัยวะที่ยังไม่มีหน้าที่อะไรในการใช้ชีวิต แต่ราวกับว่ากระบวนการวิวัฒนาการเตรียมสร้างอวัยวะเหล่านี้ไว้เพื่อสำหรับจุดประสงค์อะไรบางอย่างอนาคต ในขณะเดียวกัน มนุษย์ก็พัฒนาตัวเองจนไม่รู้จักความเจ็บปวด ยกเว้นในความฝันเท่านั้น

พระเอกของเราชื่อ ซอล เทนเซอร์ (วิกโก มอร์เตนเซน) เป็นมนุษย์ที่มีอวัยวะใหม่ในร่างกายเยอะมาก สิ่งที่เทนเซอร์ทำคือ เขากับคนรัก คาปรีซ (เลอา ซีดูซ์) ผันตัวเป็นศิลปินนักแสดงที่ทำการ “ผ่าตัดโชว์” จัดเป็นอีเวนท์ให้คนมาชมการผ่าท้องสด ๆ เพื่อเอาอวัยวะส่วนเกินออกมาจากร่าง ซอลดังมากเพราะการแสดงผ่าตัดของเขาหวือหวาเหมือนงานศิลปะชั้นสูง โดยมีคาปรีซเป็นคนควบคุมแขนกลใบมีดหน้าตาประหลาด เพื่อกรีดเนื้อหนังและเอาอวัยวะหน้าตาชวนแหวะออกมาจากตัว

โลจิกของหนังยังไปไกลกว่านั้น คริสเตน สจ๊วร์ต แสดงเป็น ทิมลิน หญิงสาวที่ทำงานในแผนกระเบียนอวัยวะใหม่ – หน่วยงานที่ตั้งขึ้นเพื่อให้คนที่มีอวัยวะใหม่มาจดทะเบียนทำบันทึกไว้เพื่อประโยชน์ของมวลมนุษยชาติ ทิมลินเห็นซอล เทนเซอร์ แสดงงานแล้วเกิดติดใจ เพราะสำหรับเธอ การผ่าตัดให้ความเสียวซ่านเหมือนมีเซ็กส์ (“surgery is the new sex” เธอว่า) และเธอต้องการเป็นส่วนหนึ่งของการแสดงสดของซอล ยังไม่หมดแค่นั้น หนังยังโยงไปถึงเด็กชายที่อวัยวะภายในพัฒนาจนเขาสามารถกินพลาสติคได้ แสดงให้เห็นถึงวิวัฒนาการขั้นสูงเมื่อมนุษย์สามารถย่อยสลายผลผลิตทางอุตสาหกรรมที่ตัวเองสร้างขึ้นมาจนรกโลกได้ในที่สุด

แน่นอนว่า Crimes of the Future มีฉากชวนปิดตาอยู่ทุกสิบนาทีและคงทำให้หลายคนเลิกกินเครื่องในไปอีกนาน โดยเฉพาะการลงมีดผ่าตัดและการควักท้องเอาอวัยวะ หรือการ “ติดกระเป๋าซิบ” ที่หน้าท้องเพื่อให้การผ่าตัดง่ายขึ้น นอกจากนี้ โครเนินเบิร์กยังจัดเต็มกับบรรดาอุปกรณ์หน้าตาสุดหลอน ทั้งเก้าอี้และเตียงที่สร้างจากเนื้อเยื่อและโครงกระดูก เตียงชำแหละที่ทั้งน่านอนและน่าหวาดกลัว และรีโมทควบคุมการผ่าตัดที่เหมือนอึ่งอ่างโดยแหวกท้อง

สำหรับแฟน ๆ ของโครเนนเบิร์ก ทั้งหมดนี้ฟังดูน่าตื่นเต้นไม่น้อย เพราะเหล่านี้ล้วนเป็นประเด็นที่โครเนนเบิร์กเฝ้าตรวจสอบและทดลองทำมาตลอดชีวิตของเขา (ปีนี้เขาอายุ 80 ปีแล้ว!) ทั้งการกลายพันธ์ของมนุษย์ไปสู่ภาวะทางกายภาพใหม่ การประสานเนื้อหนังของคนเข้ากับเครื่องยนต์ และการเอาชนะข้อจำกัดของ “ร่างกาย” ในแง่หนึ่ง ทั้งหมดที่ว่ามาเป็นเรื่องซีเรียสทางวิทยาศาสตร์มาก ๆ แต่ในขณะเดียวกันมันก็เป็นวัตถุดิบชั้นเยี่ยมของหนังเกรดบีที่ถูกเจียระไนจนแทบจะกลายเป็นหนังศิลปะ ไม่ต่างอะไรกับการแสดงของ ซอล เทนเซอร์ คือทั้งไร้สาระ ทั้งน่ากลัว ทั้งซับซ้อน และทั้งไม่สามารถหยุดดูได้

Crimes of the Future ไม่ใช่หนังที่ดีที่สุดของโครเนนเบิร์ก มันมีความห้วนและ “คิดไม่เสร็จ” อยู่บ้าง ด้วยโลกที่โครเนนเบิร์กสร้างขึ้น ผู้เขียนมองว่านี่สามารถเอาไปทำเป็นซีรีส์ 8 ตอนได้สบาย ๆ

รอฟังกันต่อไปว่า Crimes of the Future จะเข้าโรงเมืองไทยหรือไม่ และถ้ามาจริง จะโดนหั่นฉากน่าหวาดเสียวออกไปหรือเปล่า