ภารกิจนอกจอของปู่ซ่าบ้าพลัง
โคลบี้ เคอร์ทิน เด็กหญิงธรรมดาอายุ 10 ขวบที่อาศัยอยู่ที่ย่านฮันทิงตัน บีช ในแคลิฟอร์เนีย เธอป่วยเป็นมะเร็งในหลอดเลือดระยะสุดท้าย ซึ่งถูกตรวจพบตั้งแต่ปี 2005 มีความปรารถนาจะได้ดู Up แอนิเมชั่นเรื่องใหม่ของพิกซาร์ ตั้งแต่ได้ดูตัวอย่างของหนังเรื่องนี้เมื่อเดือนเมษายน
“ตอนนั้นแหละที่เธอบอกว่า หนูต้องดูหนังเรื่องนี้ให้ได้” แคโรล ลินซ์ เพื่อนของครอบครัวเคอร์ทินเล่า
ทางครอบครัวของเธอวางแผนจะพาโคลบี้ขึ้นรถเข็นไปดูหนังเรื่องนี้ในโรง โดยได้ติดต่อขอรถเข็นไปตั้งแต่วันที่ 4 มิถุนายน แต่จนหมดช่วงสุดสัปดาห์นั้นก็ยังไม่ได้รถเข็นมา พอถึงวันจันทร์ที่ 9 มิถุนายน โคลบี้ก็อาการทรุดหนักจนไม่อาจไปไหนได้แล้ว และความปรารถนาของเธอคงไม่มีวันเป็นจริงไปได้
แต่โชคดีที่เธอยังมีเพื่อนบ้านอย่าง เทอร์เรลล์
โอรัม-มัวร์ ที่พยายามติดต่อทั้งดิสนีย์ และพิกซาร์ เพื่อบอกเล่าเรื่องราวของโคลบี้ และเจ้าหน้าที่ของพิกซาร์ก็เข้าใจ จึงทำการจัดฉายหนังเรื่องนี้รอบพิเศษ โดยการนำดีวีดีที่ยังไม่มีวางขายที่ไหน ของหนังเรื่องนี้มาฉายให้เธอดูถึงบ้าน พร้อมด้วยรูปปั้นตัวละครในเรื่องและของที่ระลึกจากหนัง
ลิซ่า แม่ของโคลบี้เล่าว่า “เธอบอกว่า ‘หนูพร้อม (ที่จะตาย) แล้ว แต่หนูจะรอเพื่อที่จะได้ดูหนังเรื่องนี้’”
ระหว่างที่ฉายหนัง อาการของโคลบี้ก็ยิ่งทรุดหนักลง เธอไม่อาจลืมตาได้ แม่ของเธอต้องบรรยายภาพบนจอให้เธอฟัง และเมื่อแม่ของเธอถามว่าสนุกไหม เธอก็พยักหน้ารับ ลินซ์เล่าว่าคนของพิกซาร์น้ำตาคลอเบ้าตลอดในช่วงเวลานั้น แล้วคืนนั้นโคลบี้ก็เสียชีวิตโดยที่มีพ่อแม่ของเธอและเพื่อนๆ อยู่เคียงข้าง
ลิซ่าเล่าให้ฟังในภายหลังว่า “ตอนที่ฉันได้ดูหนัง ฉันไม่รู้หรอกว่าเนื้อหาหลักของเรื่องคืออะไร ฉันรู้แค่มันมีคำว่า Up และลูกโป่ง และฉันสาบานเลยว่า สำหรับฉันนั่นหมายถึงโคลบี้จะได้ลอยขึ้นไป และขึ้นไปสู่สรวงสวรรค์”
หลังจากหนังจบ พิกซาร์ทิ้งของที่ระลึกไว้ให้กับครอบครัวเคอร์ทิน หนึ่งในนั้นคือ สมุดผจญภัย ที่ทำขึ้นเลียนแบบสมุดตัดแปะในหนังที่ภรรยาของปู่ คาร์ล ตัดเก็บเรื่องราวต่างๆ ไว้ ลิซ่าบอกว่า “ฉันจะต้องเติมเต็มการผจญภัยในนั้นให้ลูก” แบบเดียวกับที่ปู่คาร์ลตั้งใจทำ
หลังจากเรื่องของโคลบี้เป็นข่าวออกไป เรื่องนี้ก็แพร่กระจายไปทั่วโลกผ่านทางเวบไซต์ และอีเมล์ มีผู้แต่งเพลงให้โคลบี้และนำขึ้นเผยแพร่ทางยูทูบด้วย รวมทั้งความเห็นอีกมากมายที่ชื่นชมถึงเจตนาอันประเสริฐของทางพิกซาร์
ลิซ่าแม่ของโคลบี้ให้ความเห็นว่า “ฉันรู้สึกตื้นตันใจเหลือเกินที่ได้รู้ว่าเรื่องนี้จับใจคนมากมายขนาดนี้ บางทีตอนนี้โคลบี้อาจจะกำลังยิ้มอยู่...ยิ้มแก้มปริเลยล่ะ”
เนื้อหาสนับสนุนโดย
