[เปิด Netflix มารีวิว] The Next 365 Days เนื้อแนบเนื้อ ที่เนิบไม่หยุดหย่อน

 

ปฏิเสธไม่ได้เลยเช่นกันว่ายอดการกดสตรีมมิ่งมีผลไม่น้อย ที่ทำให้ Netflix ตัดสินใจคลอดภาคต่อ ตามออกมาอยู่เรื่อยๆ แม้ว่าคุณภาพของหนังจะไม่ได้เรื่องไม่ราวเลยก็ตามที แฟรนไชส์ 365 Days ก็คู่ควรที่จะถูกจัดอยู่ในหมวดหมู่นี้เช่นกัน

หลังจากที่ช่วงไคลแม็กซ์ของ  365 Days: This Day ภาคสองของแฟรนไชส์นี้ หลังจากที่เลาร่า (อันนา-มาเรีย เชกลูสกา) ถูกยิงเปรี้ยงจนลงไปนอนแน่นิ่งอยู่ที่พื้น หลอกกินหัวคนดูว่านางตายจนต้องจัดงานศพไปแล้ว แต่เมื่อหนังภาคนี้เปิดฉากขึ้นที่งานศพของใครสักคนและเผยให้เห็นมัสซิโม (มิเคเล มอร์โรเน) และลูกน้องมาเฟียมายืนไว้อาลัย ก่อนที่หนังจะตัดสลับไปให้เราเห็นว่าจริงๆแล้ว เจ๊เลาร่าของเราแค่นอนพักรักษาร่างไป ยังไม่ตายอย่างที่เข้าใจกัน ก็ใช่สิว่าสมมติถ้านางตายแล้วใครจะมาเดินเรื่องต่อ

จุดพลิกผันจากหนังภาคที่แล้วคือการที่เลาร่า ได้พบกับนาโช (ซิโมเน ซูซินนา) มาเฟียต่างถิ่นที่ตอนแรก เลาร่าดันเข้าใจว่าเขาเป็นคนสวน ก่อนจะหนีไปพักร้อนดามใจและมีสัมพันธ์สวาทไปตามเรื่องตามราว ก่อนจะเป็นชนวนความขัดแย้งประหนึ่งศึกชิงนางจนยิงกันโป้งปั้งนั่นแหละ

จะว่าไปจุดเด่นของหนังภาคนี้คือ เลือกจะเปิดโอกาสให้คนดูได้อยู่กับห้วงอารมณ์ความปรารถนาของตัวเลาร่าเอง เธอพยายามจะปรนนิบัติว่าที่สามีมาเฟียจอมเถื่อนอย่างมัสซิโมให้มีความสุขมากที่สุด โดยเฉพาะความพยายามในการตอบสนองอารมณ์ทางเพศในหลากหลายรูปแบบ บนโต๊ะอาหารบ้าง ในไนท์คลับอะโกโก้บ้าง ที่เราก็ยังดูไปขำไปในความพยายามแบบจุดตัวของเลาร่า แต่ฉากหนึ่งที่เราคิดว่ามันน่าจะเป็นห้วงเวลาที่สะท้อนอารมณ์ของรู้สึกของเธอได้ดีที่สุด คือตอนที่นางหลับฝันว่าเธอเองกำลังจะมีเพศสัมพันธ์กับทั้งมัสซิโมและนาโช แบบทรีซั่ม มิหนำซ้ำโมเมนต์ที่เธอเองน่าจะฟินน้ำแตกที่สุด คงหนีไม่พ้นฉากผู้ชายสองคนบดขยี้ริมฝีปาก แลกลิ้นกันอย่างดูดดื่ม นั่นทำให้คนดูเข้าใจว่า ตัวเธอเองก็เลือกไม่ถูกเช่นกันที่อยากจะแซ่บกับใครคนใดคนหนึ่งไปตลอดชีวิต

อย่างไรก็ตาม ท่ามกลางเส้นเรื่องที่กลวงโบ๋และแทบจะไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน จนเราสามารถนั่งกินข้าว รีดผ้า ตากชุด กวาดห้องควบคู่กันไปการรับชมหนังเรื่องนี้ มิหนำซ้ำเมื่อหนังเดินทางมาถึงตอนจบ เราก็ได้แต่เกาหัวและสงสัยว่า คุณพี่ยังจะดันทุรังสร้างภาคต่อตามกันออกมาอีกเหรอครับ!