[เปิด Netflix มารีวิว] LOU เพราะ “แม่” มีหลากหลายประเภท

หนังแอ็คชั่นว่าด้วยหญิงชราสุดแกร่ง ที่อาสาออกไปช่วยเหลือลูกสาวของฮันนาห์ ซึ่งโดนพ่อแท้ๆของตัวเองลักพาตัวไป แต่ด้วยเหตุผลอันลึกลับสลับซับซ้อน ว่าทำไมเขาต้องลงมือทำเช่นนั้น ผู้ชมสามารถติดตามได้ใน LOU

ลู (แอลลิสัน แจนนีย์) คุณป้าข้างบ้านผู้ใช้ชีวิตอย่างโดดเดี่ยวและปลีกวิเวก เธออาศัยอยู่กับสุนัขคู่ใจ แจ็กส์ โดยกิจกรรมฆ่าเวลาของเธอคือการออกไปล่าสัตว์ในป่าใหญ่ด้วยปืนไรเฟิลดักซุ่มยิง อย่างไรก็ตามเธอยังปล่อยให้ฮันนาห์ คุณแม่เลี้ยงเดี่ยว มาเช่าบ้านอยู่ในพื้นที่ไม่ห่างไกลจากบ้านเธอ

ไม่นานนักหนังก็เริ่มเผยให้เราเห็นพฤติกรรมที่ดูน่าสงสัยของลู เมื่อจู่ๆเธอตัดสินใจเดินทางไปยังธนาคารเพื่อปิดบัญชีและนำเงินทั้งหมดกลับมาที่บ้าน พร้อมกับเขียนพินัยกรรมเพื่อมอบเงินจำนวนนี้ให้กับฮันนาห์ พลางจัดแจงบ้านของตัวเองด้วยการปูเสื่อรองเปื้อนเพื่อจำเอาปืนกรอกปากปลิดชีวิตตัวเอง แต่แล้วจังหวะนรกก็เกิดขึ้น เมื่อจู่ๆฮันนาห์ได้วิ่งแตกตื่นมาขอความช่วยเหลือ ก่อนจะบอกเธอว่าลูกสาวอย่างวีวัยสิบขวบถูกพ่อแท้ๆของตัวเองลักพาตัวไป! เมื่อลูเห็นเช่นนั้น เธอเลยสลัดความคิดที่จะปลิดชีวิตตัวเองทิ้งและคว้าไรเฟิลเพื่อเดินทางเข้าป่าไปช่วยวีให้กลับมาสู่อ้อมอกของฮันนาห์อีกครั้ง

เอาเข้าจริงหน้าหนังอาจจะทำให้ผู้ชมนึกถึงหนังอย่าง John Wick, Man on Fire กระทั่ง The Equalizer ที่ว่าด้วยตัวเอกต้องเดินทางไปทำภารกิจบางอย่างเพื่อปกป้องรักษาในสิ่งที่ตัวเองรักและหวงแหน ก่อนที่ความลับบางอย่างที่คนดูไม่รู้จะเริ่มปรากฏขึ้นทีละเล็กทีละน้อย

การคัดเลือกตัวเอกของเรื่องอย่างแอลลิสัน แจนนีย์ให้มารับบทเป็นลู ถือว่าเป็นตัวเลือกที่พลิกคาแรกเตอร์ของเธอได้อย่างน่าสนใจ เพราะปกติแล้วเรามักจะเห็นแอลลิสันปรากฏตัวอยู่ในหนังดราม่าปะทะคารมแรงๆ บทฟาดๆ แต่พอมาครั้งนี้เมื่อเธอต้องออกลวดลายในการต่อสู้ ก็ถือว่าเธอทำออกมาได้ดีมากๆ ดูน่าเชื่อจริงๆว่าเธอเคยเป็นอดีตซีไอเอที่เคยปฏิบัติภารกิจทางการทหารมาแล้ว ส่วนฉากต้องแสดงอารมณ์ความรู้สึก สีหน้าแววตาและการแสดงออกทางภาษากาย บอกได้เลยว่ากินขาด เล่นเล็กๆแต่ทรงพลัง

สิ่งที่ทำให้ LOU กลายเป็นหนังแอ็คชั่นสูตรสำเร็จที่ดูสนุกเกินคาด คือบทภาพยนตร์และการแสดงของแอลลิสัน แจนนีย์ ที่ค่อยๆปอกเปลือกชีวิตของตัวเองออกมาทีละเล็กทีละน้อยระหว่างการเดินทางพาฮันนาห์ออกไปตามหาลูกสาว ในขณะเดียวกันสิ่งเหล่านี้ทำให้เธอได้ทบทวนตัวเองด้วยเช่นกันว่า “ความเป็นแม่” ของเธอนั้นตกหล่นบกพร่องไปมากมายขนาดไหนกัน

บทสรุปท้ายเรื่องจัดได้ว่า “เศร้า” ในแบบที่เราก็คาดไม่ถึงเหมือนกันว่ามันจะออกมาแบบนี้ ..... เพราะแม่มีหลากหลายประเภทจริงๆ