วิจารณ์ภาพยนตร์ ผีเลี้ยงลูกคน

หนังเรื่องนี้มีดาราแสดงนำชื่อ "พัชราภา ไชยเชื้อ" หลังจากได้ทราบว่า พัชราภา ไชยเชื้อ เป็นผู้แสดงนำและแสดงเป็นผีผมในฐานะคนดูก็รู้สึกเลยว่าต้องมีบางอย่างผิดพลาด เข้าใจว่าการนำดาราสตรีที่สวยและมีเสน่ห์ที่สุดคนหนึ่ง เมื่ออยู่บนจอมาเล่นเป็นผีน่าจะเป็นความพยายามที่จะให้มีการพลิกบทบาท โดยเป็นการพลิกบทบาทจากภาพสาวสุดสวยมาเป็นสาวสุดสยอง แต่ดูเหมือนว่าทางผู้สร้างอาจจะลืมไปว่าการพลิกบทบาทนั้นบางทีก็ไม่ควรทำและไม่จำเป็น การจับดารานักแสดงมาพลิกบทบาทหรือให้รับบทที่แตกต่างไปจากภาพที่คนดูคุ้นเคยอาจจะเป็นความแปลกใหม่ แต่คงไม่ใช่กรณีนี้ ถ้าหากพัชราภา ไชยเชื้อ แสดงหนังสักปีละ 5-6 เรื่องต่อเนื่องกัน 5 ปี แล้วเกือบทุกเรื่องต้องแสดงเป็นสาวสวยรวยเสน่ห์ ถ้าเรื่องต่อไปจะได้รับบทที่แตกต่างก็น่าจะถือว่าเป็นความแปลกใหม่ แต่ความเป็นจริงก็คือ พัชราภา ไชยเชื้อ แทบไม่ได้แสดงหนังเลยในรอบ 3 ปีที่ผ่านมา หรือกล่าวได้อีกอย่างว่า คนดูไม่ได้เห็นดาราสาวสวยคนนี้บนจอหนังเป็นเวลาหลายปี ถ้าจำไม่ผิดผมได้เห็นเธอครั้งแรกและครั้งสุดท้ายก็คือใน "fake โกหกทั้งเพ" เมื่อปี พ.ศ.2546 เมื่อได้มาเห็นเธออีกครั้งก็กลายเป็นว่ามีคนนำเธอมาแสดงเป็นผี! กรณีนำพัชราภา ไชยเชื้อ มาแสดงเป็นผี เป็นทั้งการคัดเลือกตัวผู้แสดงที่ผิดพลาด เป็นการใช้ทรัพยากรผิดประเภท และเป็นการทำร้ายจิตใจของคนดูอย่างรุนแรง (โดยเฉพาะคนดูผู้ชาย) ดูหนังแล้วก็เกิดคำถามต่อไปว่าทางผู้สร้างคาดหวังจะให้คนดูได้พบเห็นและสนุกสนานเพลิดเพลินจากอะไรถ้ากำหนดให้พัชราภามาเล่นเป็นผี? ผมพยายามค้นหาคำตอบ แต่ถึงตอนนี้ยังคงหาไม่พบ ที่กล่าวไปข้างต้นนั้นเป็นเรื่องของการเลือกผู้แสดง แต่ถ้าพิจารณาในส่วนของการแสดงก็พอถือว่าใช้ได้ ในแง่การแสดงออกทางอารมณ์ (เช่น เสียใจหลังจากได้ไปดูศพ และตื่นเต้นตกใจขณะถูกไล่ล่า) ก็ถือว่าทำได้ดี หลังจากที่ต้องกลายเป็นผีแล้วก็แทบไม่มีอะไรให้กล่าวถึง เมื่อพิจารณาในแง่ของเรื่องราวและตัวละคร ผมพบว่ามีปัญหาอยู่ จุดแรกคือ การเน้นไปที่ตำรวจซึ่งมีปัญหากับเพื่อนร่วมงาน และมีความขัดแย้งในตัวเอง อันเนื่องมาจากการทำงานผิดพลาด การเน้นไปที่ตัวละครรายนี้ทำให้หนังเหมือนกับถูกแบ่งครึ่งและเทน้ำหนักไปทางด้านตำรวจมากกว่าด้านผีที่ต้องเลี้ยงหลาน อีกจุดหนึ่งก็คือ เรื่องราวของกลุ่มอาชญากรซึ่งทำให้เรื่องราวต้องถูกแบ่งออกไปอีก เมื่อนำเรื่องราวของตำรวจและของเหล่าร้ายมารวมกันเลยทำให้เหลือเรื่องราวของผีที่เลี้ยงลูกคนเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้น ผมยอมรับว่าเรื่องราวและรายละเอียดเกี่ยวกับความสัมพันธ์ภายในบ้านถูกนำเสนอให้เห็นอย่างเด่นชัดและสัมผัสได้ถึงความผูกพัน แต่ยังน้อยเกินไป และที่มีอยู่น้อยนั้นยังถูกเบียดบังและแบ่งน้ำหนักด้วยเรื่องอื่นซึ่งไม่จำเป็นนัก (เช่น การหักหลังกันของกลุ่มอาชญากร) ผลที่ออกมาเลยเป็นเหมือนการผสมกันของหนังสยองขวัญ หนังตำรวจ และหนังแก๊งสเตอร์ ซึ่งมันไม่ควรจะเป็นเช่นนั้น ในส่วนของหนังสยองขวัญ ผมคิดว่าบรรยากาศที่น่ากลัวและชวนให้รู้สึกสยองนั้นแทบไม่มีให้เห็นและรู้สึก คือในแง่น้ำหนักก็ถือว่าน้อยแล้ว และที่มีอยู่น้อยนั้นยังไม่มีฉากไหนที่ทำได้สยองสมฐานะของหนังสยองขวัญ ที่เห็นและมีอยู่ก็เป็นภาพที่ดูรุนแรงมากกว่าจะเป็นเรื่องของการสร้างบรรยากาศให้น่าหวาดกลัว สิ่งหนึ่งซึ่งอาจจะเป็นข้อดีของหนังคือการเดินเรื่องที่รวดเร็วฉับไว และทำให้รู้สึกว่าการดูหนัง (ที่ยังไม่ลงตัว) ในช่วงเวลาประมาณ 100 นาทีไม่ยาวนานนัก สุดท้ายก็ได้แต่หวังว่าจะได้เห็นพัชราภา ไชยเชื้อ บนจอหนังอีกครั้งและไม่ใช่บทแบบนี้ ที่มาจากหนังสือพิมพ์ คอลัมน์ หนังเด่น - กฤษดา