วิจารณ์ภาพยนตร์ บ้านผีสิง
ชื่อเรื่องของหนังเรื่องนี้น่าจะทำให้เกิดความเข้าใจที่ตรงกันว่า หนังน่าจะนำเสนอเรื่องราวเกี่ยวกับบ้านที่มีผีอยู่ และผีในบ้านหลังนั้นได้ออกมาหลอกหลอนคนที่เข้าไปในบ้านแต่เรื่องราวที่ปรากฏใน "บ้านผีสิง" อาจจะมีมากกว่าที่ชื่อของหนังได้บอกหรือแสดงความหมายออกมา แน่นอนว่า "บ้านที่มีผี" ยังคงเป็นประเด็นหลักของเรื่อง แต่สิ่งที่เกี่ยวข้องกับบ้านและผีนั้นมีมากกว่าเรื่องผีหลอกคน ประเด็นสำคัญใน "บ้านผีสิง" มีอยู่ 2 ประเด็น
ประเด็นแรก เป็นเรื่องของความรักและการฆาตกรรม และความรักกับการฆาตกรรมได้ทำให้เกิด "ผี" ขึ้น
ประเด็นที่สอง เป็นเรื่องของ "สถานที่" (ซึ่งในเรื่องนี้ก็คือ บ้านหลังหนึ่ง) โดยนำเสนอให้เห็นว่า สถานที่ได้เข้ามามีบทบาทอย่างไรต่อการฆาตกรรม โดยเฉพาะในประเด็นที่สอง ทางผู้สร้างได้แรงบันดาลใจมาจากการค้นคว้าข้อมูลแล้วพบว่า สถานที่แห่งหนึ่งสามารถเป็นสถานที่ซึ่งเกิดเหตุการณ์ร้ายคล้ายกัน โดยเหตุการณ์ร้ายนั้นเกิดขึ้นต่างเวลาจาก 2 ประเด็นข้างต้นได้ถูกนำเสนอในลักษณะเรื่องราวแนวสืบสวนสอบสวนค้นหาความจริง โดยกำหนดให้ตัวละครเอกเป็นนักข่าวโทรทัศน์ (แสดงโดย อินทิรา เจริญปุระ) ผู้เข้าไปค้นหาความจริงเกี่ยวกับคดีฆาตกรรมคดีหนึ่ง
แต่หลังจากการเข้าไปสืบค้น นักข่าวสาวได้พบว่าคดีหนึ่งมีความเชื่อมโยงกับคดีอื่นอีก 2 คดี โดยทั้ง 3 คดี มีผู้ก่อเหตุเป็นหมอ และการฆาตกรรมเกิดขึ้นหรือเกี่ยวข้องกับบ้านหลังหนึ่งหรืออาจกล่าวได้ว่า การฆาตกรรมเกิดขึ้นคล้ายๆ กัน ในสถานที่เดียวกัน แต่ต่างยุคสมัย ต่างกาลเวลา และนอกเหนือจากการได้ค้นพบลักษณะที่เชื่อมโยงกันแล้ว ตัวละครเอกยังค้นพบว่าได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของการเชื่อมโยงดังกล่าวด้วย
เมื่อพิจารณาสิ่งที่นำเสนอในหนัง เรื่องบ้านที่มีผี ถือว่าเป็นเรื่องธรรมดา แต่ประเด็นการฆาตกรรมที่ผู้ก่อเหตุมีลักษณะคล้ายกันและเกิดเหตุที่เดียวกันนั้นเป็นประเด็นที่น่าสนใจ แต่ที่ผมคิดว่าน่าสนใจที่สุดคือ การที่ตัวละครเอกได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของการเชื่อมโยงนั่นคือ จากจุดเริ่มต้นที่เข้าไปสืบค้นคดีฆาตกรรม และความลึกลับของบ้าน ต่อมาตัวละครเอกได้เปลี่ยนไป และถึงขั้นกลายเป็นส่วนหนึ่งของการฆาตกรรม (ที่เกิดขึ้นต่างเวลาและต่างสถานที่) อย่างที่เห็นในช่วงท้ายของเรื่องในส่วนของการนำเสนอเพื่อให้ตื่นเต้นระทึกใจและน่ากลัวแบบหนังสยองขวัญ ผู้กำกับฯ สามารถใช้เทคนิคทั้งด้านภาพ และเสียง เพื่อให้เกิดผลทางด้านอารมณ์และการสื่อความหมายได้ดี
ตัวอย่างเช่น การเลือกใช้ขนาดภาพแบบโคลสอัพใบหน้าตัวละคร เพื่อสร้างความตื่นเต้นและไม่เปิดเผยให้เห็นว่า รอบๆ ของตัวละครมีอะไรอยู่บ้าง (ถ่ายให้เห็นเฉพาะใบหน้า ทั้งด้านหน้า-ด้านข้าง)และเมื่อกล่าวถึงการใช้ภาพโคลสอัพ คงต้องยอม รับว่าใช้ได้ผลดี เพราะนักแสดงนำสามารถแสดง ออกทางสีหน้าและแววตาได้ดีด้วย ซึ่งตรงนี้นับว่าเป็นทัก ษะทางด้านการแสดงของผู้แสดงนำ (อินทิรา เจริญปุระ) อย่างแท้จริง และถือว่าเป็นจุดเด่นอย่างหนึ่งของหนังอาจจะกล่าวได้ว่าในแง่ของการแสดง โดยเฉพาะอย่างยิ่งการแสดงของผู้แสดงนำ คนดูจะได้เห็นการแสดงที่มีผลต่อการสร้างอารมณ์ตื่นเต้นสยองขวัญ (โดยส่วนหนึ่งน่าจะเป็นผลจากการคัดเลือกตัวผู้แสดงที่ดีและเหมาะสม)
แต่ก็มีข้อสงสัยเล็กน้อยในแง่ของการสร้างบุคลิก ลักษณะตัวละคร และการให้เธอต้องถูกคุกคามอย่าง ไม่สิ้นสุด คือพอจะมองเห็นว่าเธอเป็นสาวสมัยใหม่ที่มีความเป็นตัวของตัวเอง และต้องการประสบความสำเร็จทางด้านการทำงาน แต่ผมยังคงสงสัยว่า ทำไมเธอถึงได้กล้าหาญขนาดนั้น (ก็เข้าใจอยู่ว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของงาน แต่หลังจากได้เจอผี ผมว่าเธอน่าจะกลัวมากกว่านี้ ส่วนการลุยในตอนท้ายนั้น ผมไม่สงสัย เพราะตัวละครได้ผ่านจุดเลวร้ายสุดขีดมาแล้ว) อย่างไรก็ตาม ก็เป็นเพียงข้อสงสัยเล็กน้อยเท่านั้น (และอาจพยายามเข้าใจว่ามันต้องเป็นแบบนี้ สำหรับหนังสยองขวัญ)โดยรวมแล้ว "บ้านผีสิง" เป็นหนังสยองขวัญที่มีความน่ากลัวแบบที่คนดูจำนวนมากน่าจะพอใจ
ที่มาจากหนังสือพิมพ์
