วิจารณ์หนัง เพื่อนไม่เก่า

ผม ได้ แนะนำหนังต่างประเทศไปถึง 2 ปักษ์ติดต่อกัน หลายคนอาจจะคิดถึงภาพยนตร์ไทยขึ้นมาบ้างแล้วก็เป็นไปได้ ฉบับนี้เลยว่าจะแนะนำภาพยนตร์ไทยดีๆ ให้ไปชมกันสักเรื่อง ช่วงนี้น้องๆ หลายคนได้เปิดภาคเรียนแล้ว น้องๆที่ต้องเปลี่ยนโรงเรียนหรือเลื่อนชั้นเข้ามหาวิทยาลัย ก็คงต้องพบกับเพื่อนใหม่ๆ ส่วนน้องคนไหนเลื่อนชั้นธรรมดา ก็คงได้เจอเพื่อนเก่าอีกครั้ง คงคิดถึงกันมากหลังจากไม่ได้เจอกันเกือบ 2-3 เดือนเต็มๆ ครับ วันนี้ผมเลยอยากแนะนำหนังที่เกี่ยวกับเพื่อนสักเรื่อง ไปดูมาแล้วบอกได้คำเดียวว่า คิดถึงเพื่อนมากๆ ภาพยนตร์ที่ผมจะแนะนำให้ไปดูในปักษ์นี้ก็คือเรื่อง "เพื่อนไม่เก่า" นั้นเอง ก่อนที่เราจะไปดูรายละเอียดส่วนอื่นๆ กัน เรามาทำความเข้าใจเกี่ยวกับศัพท์ ที่เป็นชื่อเรื่องกันก่อนดีก่วาไหมครับ คำว่า "เพื่อนไม่เก่า" ตามความหมายของผู้กำกับเลย มันจะเป็นคำที่เหมารวมทั้งเพื่อนเก่าและเพื่อนใหม่ไว้ในชื่อเดียวกัน ผู้กำกับเรื่องนี้ก็คือคุณเกียงไกร วชิรธรรมพร หรือคุณปิง เด็กนิเทศศาสตร์จุฬาฯรุ่นที่ 39 ผลงานที่ผ่านมาส่วนมากแล้วก็จะเป็นภาพยนตร์สั้น เคยทำหนังสั้งเรื่อง "ตั๋วรักพลิกล็อก" แล้วส่งเข้าประกวดจนได้รับรางวัลชนะเลิศจากมูลนิธิหนังไทย รางวัลวิจิตรมาตรา แล้วก็เคยแต่งเพลงให้กับซิตคอมละครเวทีต่างๆ จากนั้นก็หันมาเขียนบทภาพยนตร์ ประเดิมเรื่องแรกคือเรื่อง "Before Valentine ก่อนรักหมุ่นรอบตัวเรา" และเรื่อง "ฝัน หวาน อาย จูบ" ในตอน "อาย" จนได้มารู้จักกับคุณ มะเดี่ยว-ชูเกียรติ ศักดิ์วีระกุล ผู้กำกับ "รักแห่งสยาม" และถูกเรียกให้มาร่วมงาน จนได้ทำภาพยนตร์เรื่อง "เพื่อนไม่เก่า" ซึ่งเป็นภาพยนตร์เรื่องแรกที่ปิงได้ทำโดยมี คุณมะเดี่ยว มาเป็นโป รดิวเซอร์ให้ เรื่องของ "เพื่อนไม่เก่า" เป็นเรื่องของ นัท,ต๋อย,ข้าว,โป้ และ กี กลุ่มเพื่อนสนิทสมัยมัธยมปลายที่ได้ไปบนบานกับพระธาตุลำปางด้วยความคึกคะนอง ว่า ถ้านัท สามารถเอ็นทรานซ์ติดที่ลำปาง พวกเขาทั้ง 5 คนจะปั่นจักรยานจากกรุงเทพ ขึ้นมาที่ลำปางเพื่อแก้บน จน กระทั้ง 2 ปีผ่านไป นัทได้สอบติดที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในจังหวัดลำปาง กลุ่มเพื่อนทั้ง 5 คน รวม "บาส" เพื่อนเก่าสมัยมัธยมอีกคนหนึ่งของนัท จึงต้องกลับมารวมตัวกันอีกครั้ง เพื่อแก้บนให้สำเร็จ

การเดินทางแบบไม่ทันได้ตั้งตัว ภายใต้อีกหลายเหตุผลที่ต่างกันไปของแต่ละคน คนหนึ่งเดินทางเพื่อแก้บน,คนหนึ่งต้องมนต์การผจญภัย,คนหนึ่งตามไปก็แค่อยาก พักผ่อน,อีกคนตะลอนหนีรักอันวุ่นวาย,คนหนึ่งโดนท้าทายให้เสี่ยงเป็นเสียงตาย และสุดท้ายอีกคนหนึ่งต้องการค้นหาตัวเอง ทริปอลเวงสุดหฤหรรษ์นี้ จะเป็นทริปที่พันผูกมิตรภาพของคนทั้ง 6 คนที่สะสมกันมานานของพวกเข้าให้แปลเปลี่ยนหรือยิ่งแน่นแฟ้นขึ้นอีก... ตัวละครหลักๆ ทั้งหมดในเรื่องนี้มาจากเด็กหนุ่มที่รวมตัวกันเป็นวงดนตรีนาม ออกัส สมาชิกของพวกเขาเดิมมีอยู่ 13 คน (ปัจจุบันเหลือ 11 คน) พวกเขาเปิดตัวด้วยการแสดงภาพยนตร์เรื่องแรกคือเรื่อง "รักแห่งสยาม" ที่ดังสุดๆเมื่อ 4 ปีที่แล้ว ตามด้วยเรื่อง "ฝัน หวาน อาย จูบ" ในตอน "ฝัน" กระแสความแรงของวง ออกัส ได้ขจรไปไกลถึงประเทศจีนและประเทศใต้หวัน โดยเฉพาะประเทศจีน พวกเขามีแฟนคลับที่เยอะมากเลยทีเดียว สำหรับการแสดงในเรื่องนี้เปรียบเสมอใบผ่านทางที่จะทำให้พวกเขาก้าวไปสู่ใน จุดมุ่งหมายที่พวกเขา ตั้งไว้สูงสุด มาดูซิว่า พวกเขาจะทำได้หรือไม่ ในด้านการแสดงใน เรื่องนี้ ตัวเด่นๆจะมีอยู่ทั้งหมด 6 คน บทกระจายดีทุกคนเด่นหมด แต่ละคนก็มีเอกลักษณ์เป็นของตัวเองแทบทั้งสิ้นเริ่มตั้งแต่ "นัท" รับบทโดย อ๋อง-ณฐพล นวศิลวัตร์ คาแร็กเตอร์ของนัท เป็นคนละเอียดอ่อน จิตใจดีรักเพื่อนพ้องยิ่งกว่าสิ่งใด เป็นคนขี้เกรงใจ เห็นคนอื่นก่อนตนเสมอ ขอเสียคือ คิดมากเกินไป ขี้เกรงใจเกินเหตุ จนบางครั้งกลายเป็นคนไม่มีจุดยืน ผมชอบในฉากที่ทุกคนมีปัญหากันและขอแยกทางกัน การแสดงของอ๋อง ในทางสายตา แค่มองตาก็รู้แล้วว่า ในขณะนั้นเขากำลังตัดสินใจอะไรบางอย่างอยู่อย่างลังเลและไม่แน่ใจ และเขาคิดไม่ออกว่าเขาควรจะทำอย่างไร ผมว่าอ๋องแสดงบทตรงนี้ดีครับ

"กี" รับบทโดย นายน์-ปฐมวรรธน์ วันสุขประเสริฐ นายน์แสดงนิสัยของหนุ่มเลือดร้อนได้ดีครับ ดูแล้วนึกถึงเด็กช่างกลแถวบ้านผมเลย ที่มักจะมีตีกันให้เห็นบ่อยๆ แต่นิสัยห้าวๆ ของกีบางครั้งก็ไม่ค่อยมีเหตุผลเท่าไหร่ "ต๋อย" รับบทโดย นน-ชานน ริกุลสุรกาน บอกตามตรงในบรรดานักแสดงทั้ง 6 คน ผมชอบคาแร็กเตอร์ของต๋อย มาก เป็นคนร่าเริง ตลก และชอบทำให้เพื่อนหัวเราะอยู่เสมอ แต่บางครั้งก็เป็นคนตลกที่ไม่รู้จักกาลเทศะไปซะหน่อย ในฉากที่ต๋อยโดนว่า แล้วหันกลับมาตอบว่า "แล้วมึงคิดว่ากูอยากตลกนักเหรอ" ได้ใจผมดีครับทั้งสีหน้าและท่าทาง มันบอกให้รู้สึกว่า ที่เขาทำตลกอยู่นั้นเพื่อไม่ต้องการให้บรรยากาศที่มันแย่อยู่แล้ว แย่ลงไปอีก แล้วอีกหลายๆ แอ๊คครับ ที่นน ทำได้ดีมาก "โป้" รับบทโดย ต่อ-นภัตต์ธนัชย์ พ่วงออมสิน ตอนแรกผมก็ไม่ค่อยเข้าใจหรอกว่าทำไมตัวละครตัวโป้ ต้องพูดภาษาจีนอยู่ตลอดเวลา แต่หลังๆ ชักจะเข้าใจแล้วว่า เรื่องนี้(เพื่อนไม่เก่า) มีจุดหมายอีกจุดหนึ่งคือไปขายที่ประเทศจีน โดยเฉพาะแฟนคลับของวงออกัสที่มีอยู่มากมายในประเทศจีน คิดแค่นี้ก็คงร้องอ๋อกันแล้ว รายได้ในไทยอาจจะไม่เท่าไหร่แต่รายได้ในจีนน่าจะทำได้มากกว่าในไทย "ข้าว" รับบทโดย แวน-อรรถนันต์ ปิยเศรษฐ์ ลูกคุณหนูประจำกลุ่ม ที่แวนแสดงได้เหมือนลูกคุณหนูจริงๆ คน สุดท้าย "บาส" รับบทโดย พิช-วิชญ์วิสิฐ หิรัญวงกุล บอกตามตรง บาสคือตัวเด่นตัวหนึ่งในเรื่อง แต่บาสก็เป็นตัวละครตัวเดียวที่ผมคิดว่าน่าผิดหวังที่สุด ไม่ได้หมายถึง เรื่องการแสดงนะครับ น้องพีชแสดงบทของบาสได้ดีอยู่แล้ว แต่พี่พูดถึงหมายถึงตัวบท บาสเป็นคนที่มีปมอยู่ในใจที่ไม่ยอมบอกใครในกลุ่ม ท่าทางดูฉลาดรู้เรื่องเกี่ยวกับถนนได้ดี แต่ทำไมถึงกลัวการข้ามถนน ในเรื่องของเพื่อนที่เคยทำกับเขาเมื่ออดีตก็เช่นกัน ตัวบทเหมือนจะบอกไปบ้างแล้วนิดหน่อยจากปากของนัท ว่าเหตุของสิ่งที่อยู่ในใจบาสคืออะไร แต่ไม่ชัดเจนครับ น่าจะชัดเจนกว่านี้ เช่นทำไมบาสถึงกลัวการข้ามถนน ทั้งที่ดูห้าวๆ อย่างนั้น หรืออะไรคือเหตุผลจริงๆ ที่เกิดขึ้นสมัยที่บาสยังเรียนมัธยมปลายอยู่ก่อนโดนไล่ออก นอกเหนือจากคำบอกเล่าของนัท

โดยรวมๆ ดูเรื่องนี้แล้วก็ทำให้นึกถึงเพื่อนเก่าๆ บ้างเช่นกัน เพื่อนที่เคยร่วมสนุกมาด้วยกัน เพื่อนที่เคยมีปากเสียงกัน เพื่อนที่เคยทะเลาะกัน เพื่อนที่เคย ร่วมทุกข์ร่วมสุขกัน เพื่อนที่เคยกินข้าวด้วยกัน สนุกสุขสันต์เฮฮามาด้วยกัน ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนคนไหน เพื่อนกิน เพื่อนเที่ยว เพื่อนรัก เพื่อนสนิท ผมว่าทุกคนล้วนแล้วแต่มีเพื่อนทั้งนั้น ถ้าดูเรื่องนี้แล้วไม่คิดถึงเพื่อนคุณบ้าง แสดงว่าคุณเป็นคนใจแข็งน่าดู แต่ผมว่า ร้อยทั้งร้อย คิดถึงเพื่อนเก่ากันหมดทุกคนนั้นแหละ ..หรือคุณจะเถียง!!

บทวิจารณ์โดย ทชากร tck05@sanook.com

>>>คลิก...อ่านวิจารณ์หนังอีกเพียบ